Γνωρίζετε ότι...

Τροποποιείται το πλαίσιο λειτουργίας των Family Offices στην Ελλάδα.

Με τον πρόσφατο Νόμο 5222/2025, εισάγονται σημαντικές αλλαγές στο καθεστώς των Εταιριών Ειδικού Σκοπού Διαχείρισης Οικογενειακής Περιουσίας (Family Offices). Το ελάχιστο απαιτούμενο ύψος λειτουργικών δαπανών μειώνεται από €1.000.000 σε €500.000 ετησίως, διευκολύνοντας τη σύσταση και λειτουργία τους στη χώρα. Παράλληλα, επεκτείνεται το φάσμα των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων, καθώς πλέον είναι δυνατή η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών σε εμπιστευματοδόχους (trustees) εμπιστευμάτων (trusts), όπου συμμετέχουν ιδιώτες ή μέλη των οικογενειών τους ως ιδρυτές (settlors) ή δικαιούχοι (beneficiaries). Τέλος, αποσαφηνίζεται ότι η παροχή υπηρεσιών προς αλλοδαπές συνδεδεμένες εταιρίες δεν θεωρείται άσκηση πραγματικής διοίκησής τους στην Ελλάδα.

Εκσυγχρονίζεται το καθεστώς εναλλακτικής φορολόγησης (non-dom) για φυσικά πρόσωπα που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα.

Με τον πρόσφατο Νόμο καταργείται η προϋπόθεση πλήρωσης νέας θέσης εργασίας διευκολύνοντας έτσι την εγκατάσταση αλλοδαπών φορολογουμένων στη χώρα. Επιπλέον, σημαντική καινοτομία αποτελεί η επέκταση της απαλλαγής από τον φόρο κληρονομιάς ή δωρεάς για την αλλοδαπή κινητή περιουσία, που πλέον καλύπτει όχι μόνο την περιουσία που περιέρχεται στον ίδιο τον επενδυτή αλλά και αυτή που μεταβιβάζεται σε τρίτους από αυτόν λόγω θανάτου ή δωρεάς. Τέλος, η υποχρέωση της Φορολογικής Διοίκησης να ενημερώνει τις αρχές του κράτους προηγούμενης κατοικίας ενεργοποιείται μόνο υπό τον όρο της αμοιβαιότητας περιορίζοντας, έτσι, τη μονομερή διοικητική επιβάρυνση.

Τροποποιείται η φορολογική μεταχείριση των εργοδοτικών παροχών για την κάλυψη δαπανών νοσηλείας.

Με τον πρόσφατο Νόμο προβλέπεται ότι, από την 1η Ιανουαρίου 2025, εξαιρούνται από το φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία οι παροχές που καταβάλλει ο εργοδότης για την κάλυψη δαπανών νοσηλείας του εργαζομένου ή συγγενικού του προσώπου. Η εξαίρεση αυτή ισχύει είτε όταν η παροχή καταβάλλεται απευθείας από τον εργοδότη στον πάροχο των σχετικών υπηρεσιών υγείας είτε όταν καταβάλλεται σε χρήμα στον εργαζόμενο, υπό την προϋπόθεση ότι αυτός εξοφλεί το αντίστοιχο ποσό στον τρίτο πάροχο και προσκομίζει στον εργοδότη το σχετικό φορολογικό στοιχείο. Επιπλέον, διευκρινίζεται ρητώς ότι οι πληρωμές που αφορούν δαπάνες νοσοκομειακής περίθαλψης εργαζομένου ή συγγενικού του προσώπου, όταν πραγματοποιούνται από τον εργοδότη, δεν θεωρούνται, σε καμία περίπτωση, ως δωρεές και, ως εκ τούτου, δεν υπόκεινται ούτε σε φόρο δωρεάς.

Μειώνεται ο ελάχιστος χρόνος παραμονής στην αλλοδαπή για την απαλλαγή από τον φόρο κληρονομιάς.

Με τον πρόσφατο Νόμο μειώθηκε ο ελάχιστος χρόνος παραμονής στην αλλοδαπή από δέκα σε πέντε έτη, ώστε η κινητή περιουσία που βρίσκεται στο εξωτερικό και ανήκει σε Έλληνα να απαλλάσσεται από τον φόρο κληρονομιάς στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, εάν ο κάτοχος της κινητής περιουσίας έχει διαμείνει τουλάχιστον πέντε χρόνια στο εξωτερικό, η περιουσία αυτή δεν υπόκειται σε φόρο κληρονομιάς. Ως εκ τούτου, η ρύθμιση αυτή περιορίζει τον απαιτούμενο χρόνο παραμονής στην αλλοδαπή που πρέπει να έχει συμπληρώσει ο κληρονομούμενος, ώστε η κινητή περιουσία του στο εξωτερικό να μην υπάγεται σε φόρο κληρονομιάς στην Ελλάδα.

Η μέθοδος επιμερισμού κοινών εισροών βάσει πραγματικής χρήσης απαιτεί προηγούμενη έγκριση της ΔΟΥ καθώς δεν αρκεί η επίκληση τεκμαρτών κριτηρίων από τον φορολογούμενο.

ΝΠΙΔ κοινωφελούς χαρακτήρα υπέβαλε αίτηση αναίρεσης κατά απόφασης που απέρριψε προσφυγή του για πράξη διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ, υποστηρίζοντας ότι οι σχετικές δαπάνες συνδέονταν αποκλειστικά με φορολογητέες δραστηριότητες και ότι η prorata δεν έπρεπε να εφαρμοστεί. Επικαλέστηκε τεκμαρτά κριτήρια επιμερισμού (εμβαδόν, προσωπικό), χωρίς όμως να έχει λάβει έγκριση από τη ΔΟΥ για χρήση μεθόδου πραγματικής χρήσης. Το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση, κρίνοντας αφενός ότι η παρέκκλιση από την prorata απαιτεί προηγούμενη έγκριση και αφετέρου καθώς οι δαπάνες που αφορούσαν νομικές και τεχνικές υπηρεσίες για την κατασκευή και παραλαβή κτιριακών εγκαταστάσεων δεν συνδέονταν άμεσα με φορολογητέες δραστηριότητες, δεν μπορούσαν να εκπέσουν ούτε ως επενδυτικά αγαθά ούτε ως κοινές δαπάνες (ΣτΕ 429/2025).