ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 206 έως 243, 245, 247, 248, 249, 250, 256, 267, 268 και 275 του ν. 5222/2025 «Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας και άλλες διατάξεις – Συνταξιοδοτικές διατάξεις » (Α'134/28-7-2025)

Σας κοινοποιούμε συνημμένα, για ενημέρωση και εφαρμογή, τις διατάξεις των άρθρων 206 έως 243, 245, 247, 248, 249, 250, 256, 267, 268 και 275 του ν. 5222/2025 (Α'134), ως ακολούθως:

Άρθρο 206 « Εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα - Τροποποίηση παρ. 2, 3, 4 και 8 άρθρου 5Α, παρ. 3 άρθρου 5Β και παρ. 3 και 6 άρθρου 5Γ Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος»

1. Με την παρ.1 του άρθρου 206 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 5Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α’ 167), περί εναλλακτικής φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, μετά από τις λέξεις «έχει τη δυνατότητα να ζητήσει» προστίθενται οι λέξεις «, είτε κατά την υπαγωγή είτε σε μεταγενέστερο της αρχικής υπαγωγής χρόνο, για όσα έτη υπολείπονται έως τη συμπλήρωση των φορολογικών ετών που προβλέπονται στην παρ. 4,» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Εφόσον γίνει δεκτή, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στην παρ. 3, η υπαγωγή του φορολογούμενου σε εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης για το εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή, το φυσικό πρόσωπο καταβάλλει κάθε φορολογικό έτος φόρο κατ’ αποκοπή, ανεξαρτήτως του ύψους εισοδήματος που αποκτήθηκε στην αλλοδαπή, ποσού εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ. Το φυσικό πρόσωπο έχει τη δυνατότητα να ζητήσει, είτε κατά την υπαγωγή είτε σε μεταγενέστερο της αρχικής υπαγωγής χρόνο, για όσα έτη υπολείπονται έως τη συμπλήρωση των φορολογικών ετών που προβλέπονται στην παρ. 4, την επέκταση της εφαρμογής του άρθρου αυτού σε συγγενικό του πρόσωπο, κατά την έννοια της περ. στ’ του άρθρου 2, και στην περίπτωση αυτή καταβάλλεται ποσό φόρου ίσο με είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ για κάθε συγγενικό πρόσωπο και δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της φορολογίας δωρεών, κληρονομιών και γονικών παροχών. Ο φόρος της παραγράφου αυτής καταβάλλεται κάθε φορολογικό έτος σε μία (1) δόση μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μηνός Ιουλίου και δεν συμψηφίζεται με άλλες φορολογικές υποχρεώσεις ή τυχόν πιστωτικά υπόλοιπα των προσώπων που έχουν υπαχθεί στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης. Τυχόν φόρος που έχει καταβληθεί από τα ίδια αυτά πρόσωπα στην αλλοδαπή για τα εισοδήματα που καλύπτονται από τον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης δεν συμψηφίζεται έναντι οποιασδήποτε φορολογικής τους υποχρέωσης στην Ελλάδα.

Για το πρώτο έτος υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος το φυσικό πρόσωπο οφείλει να αποδώσει το κατ’ αποκοπή ποσό φόρου εντός τριάντα (30) ημερών από την έγκριση της αίτησής του κατά την παρ. 3.».

2. Με την παρ.2 του άρθρου 206 ορίζεται ότι η παρ. 2 του άρθρου 5Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος καταλαμβάνει και τα φυσικά πρόσωπα, που έχουν υπαχθεί στην εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος, από την έναρξη ισχύος του άρθρου 5Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

3. Με την παρ.3 του άρθρου 206 ορίζεται ότι στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 5Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) μετά από τις λέξεις «Η Φορολογική Διοίκηση ενημερώνει,» προστίθενται οι λέξεις «υπό τον όρο της αμοιβαιότητας,»,

β) στο τέλος διαγράφονται οι λέξεις «όπως αυτές ισχύουν» και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Η αίτηση μεταφοράς της φορολογικής κατοικίας με υπαγωγή στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά το παρόν άρθρο υποβάλλεται στη Φορολογική Διοίκηση από το φυσικό πρόσωπο μέχρι την 31η Μαρτίου του εκάστοτε φορολογικού έτους και συνοδεύεται από αποδεικτικό για τη μεταφορά του ελάχιστου ποσού της επένδυσης της περ. β’ της παρ. 1 σε λογαριασμό χρηματοπιστωτικού ιδρύματος εγκατεστημένου στην Ελλάδα. Εντός της ίδιας προθεσμίας δύνανται να υποβάλουν αίτηση υπαγωγής στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά το παρόν άρθρο και φυσικά πρόσωπα που πληρούν τις προϋποθέσεις της παρ. 1 και έχουν ήδη μεταφέρει τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα εντός του προηγούμενου φορολογικού έτους. Η Φορολογική Διοίκηση εξετάζει την αίτηση και εκδίδει απόφαση, με την οποία την εγκρίνει ή την απορρίπτει, έως την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μηνός Ιουνίου του έτους υποβολής της αίτησης. Με την έγκριση της αίτησης του φορολογούμενου εκδίδεται για το πρώτο έτος υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος πράξη διοικητικού προσδιορισμού του φόρου, σύμφωνα με το άρθρο 32 παρ. 2 του ΚΦΔ, για τον φορολογούμενο και για κάθε συγγενικό του πρόσωπο κατά την έννοια της περ. στ’ του άρθρου 2 για το οποίο επεκτείνεται η εφαρμογή του άρθρου αυτού.

Το φυσικό πρόσωπο δηλώνει στην αίτησή του το κράτος στο οποίο είχε την τελευταία φορολογική κατοικία του μέχρι την υποβολή της αίτησής του. Η Φορολογική Διοίκηση ενημερώνει, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, τις φορολογικές αρχές του κράτους αυτού σχετικά με τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του εν λόγω φορολογουμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις περί διεθνούς διοικητικής συνεργασίας.».

4. Με την παρ. 4 του άρθρου 206 προβλέπεται ότι στο τέλος της παρ. 4 του άρθρου 5Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος προστίθεται νέο εδάφιο και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«4. Η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος αρχίζει από το πρώτο φορολογικό έτος για το οποίο υποβάλλεται η αίτηση του φυσικού προσώπου για την υπαγωγή του στις διατάξεις του παρόντος άρθρου και λήγει μετά το πέρας δεκαπέντε (15) φορολογικών ετών. Η υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν δύναται να παραταθεί πέραν των δεκαπέντε (15) φορολογικών ετών.

Η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος για τα συγγενικά πρόσωπα, κατά την έννοια της περ. στ’ του άρθρου 2, για τα οποία ζητήθηκε επέκταση σε μεταγενέστερο της αρχικής υπαγωγής χρόνο, αρχίζει από το πρώτο φορολογικό έτος για το οποίο εγκρίθηκε η επέκταση και ισχύει για τόσα έτη όσα υπολείπονται μέχρι την συμπλήρωση των δεκαπέντε (15) φορολογικών ετών.».

5. Με την παρ. 5 του άρθρου 206 ορίζεται ότι στην παρ. 8 του άρθρου 5Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) οι λέξεις «και το φυσικό πρόσωπο απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιών ή δωρεών περιουσίας που βρίσκεται στην αλλοδαπή» αντικαθίστανται από τις λέξεις «και το φυσικό πρόσωπο απαλλάσσεται από τον φόρο κληρονομιάς ή δωρεάς για την κείμενη στην αλλοδαπή κινητή περιουσία που του περιέρχεται αιτία θανάτου ή δωρεάς αντίστοιχα»,

β) προστίθενται δεύτερο και τρίτο εδάφιο, και η παρ. 8 διαμορφώνεται ως εξής:

«8. Με την καταβολή του κατ’ αποκοπή ποσού φόρου της παρ. 2 εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση του φυσικού προσώπου που έχει υπαχθεί στις διατάξεις του παρόντος για εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή και το φυσικό πρόσωπο απαλλάσσεται από τον φόρο κληρονομιάς ή δωρεάς για την κείμενη στην αλλοδαπή κινητή περιουσία που του περιέρχεται αιτία θανάτου ή δωρεάς αντίστοιχα. Από τον φόρο κληρονομιάς ή δωρεάς στην Ελλάδα απαλλάσσεται η κείμενη στην αλλοδαπή κινητή περιουσία του, η οποία περιέρχεται σε τρίτον αιτία θανάτου ή δωρεάς. Η ρύθμιση του προηγούμενου εδαφίου καταλαμβάνει και κληρονομίες θανόντων από 1.1.2020.»

6. Με την παρ. 6 του άρθρου 206 προβλέπεται ότι στο δεύτερο εδάφιο της περ. γ) της παρ. 3 του άρθρου 5Β του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, περί εναλλακτικής φορολόγησης εισοδήματος φυσικών προσώπων, δικαιούχων εισοδήματος από συντάξεις που προκύπτουν στην αλλοδαπή, τα οποία μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, μετά τις λέξεις

«Η Φορολογική Διοίκηση ενημερώνει» προστίθενται οι λέξεις «, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας,» και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. α) Η αίτηση μεταφοράς της φορολογικής κατοικίας με υπαγωγή στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά το παρόν άρθρο υποβάλλεται στη Φορολογική Διοίκηση από το φυσικό πρόσωπο συνταξιούχο μέχρι τις 31 Μαρτίου του εκάστοτε φορολογικού έτους. Εντός της ίδιας προθεσμίας δύνανται να υποβάλουν αίτηση υπαγωγής στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά το παρόν και φυσικά πρόσωπα που πληρούν τις προϋποθέσεις της παρ. 1 και έχουν ήδη μεταφέρει τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα εντός του προηγούμενου φορολογικού έτους.

β) Εντός εξήντα (60) ημερών από την υποβολή της αίτησης, η Φορολογική Διοίκηση εξετάζει την αίτηση και εκδίδει απόφαση, με την οποία την εγκρίνει ή την απορρίπτει, αναλόγως της συνδρομής ή μη των προϋποθέσεων της παρ. 1.

γ) Το φυσικό πρόσωπο δηλώνει στην αίτησή του το κράτος στο οποίο είχε την τελευταία φορολογική κατοικία του μέχρι την υποβολή της αίτησής του. Η Φορολογική Διοίκηση ενημερώνει, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, τις φορολογικές αρχές του κράτους αυτού σχετικά με τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του εν λόγω φορολογουμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις περί διεθνούς διοικητικής συνεργασίας.».

7. Με την παρ. 7 του άρθρου 206 ορίζεται ότι στο άρθρο 5Γ του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, περί ειδικού τρόπου φορολόγησης εισοδήματος από μισθωτή εργασία και επιχειρηματική δραστηριότητα που προκύπτει στην ημεδαπή, φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 3:

αα) μετά από τις λέξεις «Η Φορολογική Διοίκηση ενημερώνει,» προστίθενται οι λέξεις «υπό τον όρο της αμοιβαιότητας,»,

αβ) στο τέλος διαγράφονται οι λέξεις «όπως αυτές ισχύουν»,

β) η παρ. 6 καταργείται,

γ) στην παρ. 8 προστίθεται δεύτερο εδάφιο και το άρθρο 5Γ διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 5Γ

Ειδικός τρόπος φορολόγησης εισοδήματος από μισθωτή εργασία και επιχειρηματική δραστηριότητα που προκύπτει στην ημεδαπή, φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα

1. Ο φορολογούμενος, φυσικό πρόσωπο, που μεταφέρει τη φορολογική κατοικία του στην

Ελλάδα υπάγεται σε φορολόγηση, όπως ορίζεται στην παρ. 2, για το εισόδημα από μισθωτή εργασία που αποκτά στην Ελλάδα κατά την έννοια της περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 5, εφόσον σωρευτικά:

α) δεν ήταν φορολογικός κάτοικος της Ελλάδος τα προηγούμενα πέντε (5) από τα έξι (6) έτη πριν από τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του στην Ελλάδα,

β) μεταφέρει τη φορολογική του κατοικία από κράτος μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ. ή από κράτος με το οποίο είναι σε ισχύ συμφωνία διοικητικής συνεργασίας στον τομέα της φορολογίας με την Ελλάδα,

γ) παρέχει υπηρεσίες στην Ελλάδα στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 12, που ασκείται είτε σε ημεδαπό νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα είτε σε μόνιμη εγκατάσταση αλλοδαπής επιχείρησης στην Ελλάδα και

δ) δηλώνει ότι θα παραμείνει στην Ελλάδα τουλάχιστον για μία διετία.

2. Εφόσον η αίτηση του φορολογούμενου σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στην παρ. 3 γίνει δεκτή, το φυσικό πρόσωπο απαλλάσσεται από τον φόρο εισοδήματος και από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α για το πενήντα τοις εκατό (50%) του εισοδήματός του από μισθωτή εργασία που αποκτά στην Ελλάδα μέσα στο φορολογικό έτος, επιφυλασσομένων των παρ. 60 και 61 του άρθρου 72. Για την υποβολή της δήλωσης και την καταβολή του φόρου του φυσικού προσώπου έχει εφαρμογή το άρθρο 67.

3. Για ανάληψη υπηρεσίας που λαμβάνει χώρα μέχρι και τη 2α Ιουλίου του εκάστοτε έτους, η αίτηση για υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος άρθρου υποβάλλεται για το έτος ανάληψης υπηρεσίας και μέχρι το τέλος του έτους αυτού. Η αίτηση δύναται να υποβάλλεται και εντός του επόμενου από την ανάληψη υπηρεσίας έτους και κρίνεται για υπαγωγή στο έτος αυτό. Για ανάληψη υπηρεσίας που λαμβάνει χώρα μετά την 2α Ιουλίου του εκάστοτε έτους, η αίτηση για υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος άρθρου υποβάλλεται για το επόμενο έτος από την ανάληψη υπηρεσίας και μέχρι το τέλος του έτους αυτού. Εντός εξήντα (60) ημερών από την υποβολή της αίτησης η Φορολογική Διοίκηση εξετάζει την αίτηση και εκδίδει απόφαση, με την οποία την εγκρίνει ή την απορρίπτει, αναλόγως της συνδρομής ή μη των προϋποθέσεων της παρ. 1.

Εάν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά προσκομισθούν μέχρι την 31η Μαρτίου του επόμενου από την υποβολή του αιτήματος έτους, η απόφαση απόρριψης της αίτησης λόγω μη προσκόμισης των απαιτούμενων δικαιολογητικών ανακαλείται, η αίτηση επανεξετάζεται και εκδίδεται από τη Φορολογική Διοίκηση νέα απόφαση εντός εξήντα (60) ημερών από την προσκόμιση των δικαιολογητικών. Ειδικά για το έτος 2022 τα δικαιολογητικά του προηγούμενου εδαφίου επιτρέπεται να προσκομισθούν μέχρι και την 29η Απριλίου 2022. Το φυσικό πρόσωπο δηλώνει στην αίτησή του το κράτος στο οποίο είχε την τελευταία φορολογική κατοικία του μέχρι την υποβολή της αίτησής του. Η Φορολογική Διοίκηση ενημερώνει, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, τις φορολογικές αρχές του κράτους αυτού σχετικά με τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του εν λόγω φορολογουμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις περί διεθνούς διοικητικής συνεργασίας.

4. Οι διατάξεις του παρόντος έχουν εφαρμογή για τα εισοδήματα του φορολογικού έτους για το οποίο υποβάλλεται η αίτηση του φυσικού προσώπου σύμφωνα με την παρ. 3 και λήγει μετά το πέρας επτά (7) συνολικά φορολογικών ετών. Η υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος δεν δύναται να παραταθεί πέραν των επτά (7) φορολογικών ετών.

5. Το φυσικό πρόσωπο που εντάσσεται στις διατάξεις του παρόντος, εφόσον σε κάποιο φορολογικό έτος δεν πληροί τις προϋποθέσεις των περ. γ’ και δ’ της παρ. 1, παύει να υπάγεται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου από το οικείο φορολογικό έτος και εφεξής φορολογείται για το σύνολο του εισοδήματός του από μισθωτή εργασία που αποκτά στην Ελλάδα.

6. Καταργείται.

7. Οι παρ. 1 έως και 5 εφαρμόζονται ανάλογα και για τα φυσικά πρόσωπα που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, με σκοπό να ασκήσουν ατομική επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Το πενήντα τοις εκατό (50%) του εισοδήματός τους από επιχειρηματική δραστηριότητα που αποκτούν στην Ελλάδα μέσα στο φορολογικό έτος απαλλάσσεται από τον φόρο εισοδήματος και από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α για επτά (7) συναπτά φορολογικά έτη. Η αίτηση για την υπαγωγή στις διατάξεις της παρούσας παραγράφου υποβάλλεται σύμφωνα με την παρ. 3 και ως ανάληψη υπηρεσίας νοείται η έναρξη εργασιών.

8. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δύνανται να παρατείνονται οι προθεσμίες υποβολής των αιτήσεων των παρ. 3 και 7, να καθορίζονται η διαδικασία υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς της φορολογικής κατοικίας, η αρμόδια υπηρεσία για την υποβολή, εξέταση και έγκριση της αίτησης, τα δικαιολογητικά που συνοδεύουν την αίτηση, τα δικαιολογητικά για την απόδειξη συνδρομής των προϋποθέσεων του παρόντος, καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα ή λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου. Με όμοια απόφαση δύναται να προβλέπεται διαδικασία βάσει της οποίας η Φορολογική Διοίκηση εξετάζει προκαταρκτικά τη συνδρομή των προϋποθέσεων της παρ. 1 και προβαίνει σε προέγκριση της αίτησης.».

8. Με την παρ. 8 του άρθρου 206 ορίζεται ότι η κατάργηση της παρ. 6 του άρθρου 5Γ του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, σύμφωνα με την παρ. 7 του κοινοποιούμενου άρθρου, περί της εναλλακτικής φορολόγησης του εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, καταλαμβάνει και τις αιτήσεις υπαγωγής στις διατάξεις του άρθρου 5Γ του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, των οποίων η εξέταση εκκρεμεί ενώπιον της Φορολογικής Διοίκησης κατά τη δημοσίευση του κοινοποιούμενου νόμου.

Άρθρο 207 « Εξαιρέσεις από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία -Προσθήκη περ. κβ) στην παρ. 1 του άρθρου 14 Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος »

Με το άρθρο 207 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 1 του άρθρου 14 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α’ 167), περί απαλλαγών εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις, προστίθεται περ. κβ) ως εξής:

«κβ) Η παροχή του εργοδότη προς τον εργαζόμενο για την κάλυψη δαπανών νοσηλείας του εργαζομένου ή συγγενικού του προσώπου κατά την έννοια της περ. στ) του άρθρου 2, εφόσον η παροχή:

α) καταβάλλεται απευθείας από τον εργοδότη στον τρίτο πάροχο των υπηρεσιών ή

β) καταβάλλεται σε χρήμα στον εργαζόμενο, εφόσον αυτός καταβάλλει το ποσό στον τρίτο που παρέχει τις σχετικές υπηρεσίες και στη συνέχεια προσκομίσει το οικείο φορολογικό στοιχείο στον εργοδότη.».

Άρθρο 208 « Φορολογική αντιμετώπιση αμοιβών ναυτικών -Τροποποίηση περ. α) και β) παρ. 2 άρθρου 15 και παρ. 2 άρθρου 60 Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος»

1. Με την παρ.1 του άρθρου 208 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 2 του άρθρου 15 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α’ 167), περί φορολογικού συντελεστή, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στην περ. α) μετά από τις λέξεις «του ν. 4555/2018 (Α’ 133) και» προστίθενται οι λέξεις «σε ιδιωτικά πλοία αναψυχής, και»,

β) στην περ. β) μετά τις λέξεις «του ν. 4555/2018 και» προστίθενται οι λέξεις «σε ιδιωτικά πλοία αναψυχής, και» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Η παρ. 1 δεν εφαρμόζεται για το εισόδημα από μισθωτή εργασία που αποκτούν:

α) οι αξιωματικοί που υπηρετούν σε πλοία του Εμπορικού Ναυτικού, σε πλωτά ναυπηγήματα του άρθρου 267 του ν. 4555/2018 (Α’ 133) και σε ιδιωτικά πλοία αναψυχής, και το οποίο φορολογείται με φορολογικό συντελεστή δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και

β) το κατώτερο πλήρωμα που υπηρετεί σε πλοία του Εμπορικού Ναυτικού, σε πλωτά ναυπηγήματα του άρθρου 267 του ν. 4555/2018 και σε ιδιωτικά πλοία αναψυχής, και το οποίο φορολογείται με φορολογικό συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%),

γ) οι κυβερνήτες, οι συγκυβερνήτες και οι μηχανικοί αεροσκαφών αεροπορικών εταιρειών με φορολογική κατοικία ή μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, που είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας για τη μηναία αποζημίωση που λαμβάνουν και η οποία φορολογείται με φορολογικό συντελεστή δεκαπέντε τοις εκατό (15%),

δ) τα μέλη των Ανεξάρτητων Επιτροπών Προσφυγών του άρθρου 5 του ν. 4375/2016 (Α’ 51) για τη μηνιαία αποζημίωση που λαμβάνουν και η οποία φορολογείται με φορολογικό συντελεστή δεκαπέντε τοις εκατό (15%),

ε) το ιατρικό προσωπικό που υπάγεται στο άρθρο 45 του ν. 3205/2003 (Α’ 293) για την αμοιβή που λαμβάνει για εφημερίες και η οποία φορολογείται με φορολογικό συντελεστή είκοσι δύο τοις εκατό (22%). Η παρούσα περίπτωση εφαρμόζεται και για τα ωρομίσθια εφημεριών της υπό στοιχεία 15993/Ζ2/14.2.2022 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων και Υγείας (Β’ 686), περί καθορισμού του ύψους αμοιβής εφημεριών των μελών Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.) και ακαδημαϊκών υποτρόφων, στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία Αρεταίειο και Αιγινήτειο.

Τα ως άνω εισοδήματα φορολογούνται αυτοτελώς με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης των δικαιούχων τους μόνο για αυτά.».

2. Με την παρ.2 του άρθρου 208 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 2 του άρθρου 60 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, περί φορολογικού συντελεστή, μετά από τις λέξεις «σε πλοία του εμπορικού ναυτικού,» προστίθενται οι λέξεις «σε πλωτά ναυπηγήματα του άρθρου 267 του ν. 4555/2018 (Α’ 133), καθώς και σε ιδιωτικά πλοία αναψυχής,» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Με την επιφύλαξη της παρ. 1, το εισόδημα από μισθωτή εργασία που αποκτούν οι αξιωματικοί και το κατώτερο πλήρωμα που υπηρετεί σε πλοία του εμπορικού ναυτικού, σε πλωτά ναυπηγήματα του άρθρου 267 του ν. 4555/2018 (Α’ 133), καθώς και σε ιδιωτικά πλοία αναψυχής, οι κυβερνήτες, οι συγκυβερνήτες και οι μηχανικοί αεροσκαφών αεροπορικών εταιρειών με φορολογική κατοικία ή μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, τα μέλη των Ανεξάρτητων Επιτροπών Προσφυγών του άρθρου 5 του ν. 4375/2016, καθώς και το ιατρικό προσωπικό και τα λοιπά πρόσωπα της περ. ε) της παρ. 2 του άρθρου 15 του παρόντος για την αμοιβή που λαμβάνουν για εφημερίες, υπόκειται σε παρακράτηση φόρου σύμφωνα με τους συντελεστές της παρ. 2 του άρθρου 15 του παρόντος.».

Άρθρο 209 « Φορολογική αντιμετώπιση της προμήθειας που λαμβάνουν οι πλανόδιοι λαχειοπώλες - Τροποποίηση άρθρων 28Α, 29, 62, 64, 69 Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος»

1. Με την παρ. 1 του άρθρου 209 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 6 του άρθρου 28Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α’ 167), περί ελάχιστου ποσού καθαρού εισοδήματος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, προστίθεται περ. στ) ως εξής:

«στ) στους πλανόδιους λαχειοπώλες.».

2. Με την παρ. 2 του άρθρου 209 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στο άρθρο 29 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, περί φορολογικού συντελεστή, προστίθεται παρ. 7, ως εξής:

«7. Η προμήθεια που λαμβάνουν οι πλανόδιοι λαχειοπώλες από τον προμηθευτή τους φορολογείται αυτοτελώς με φορολογικό συντελεστή ένα τοις εκατό (1%). Ο φόρος αυτός υπολογίζεται κάθε τρίμηνο κατά τον χρόνο της εκκαθάρισης των συναλλαγών μεταξύ των λαχειοπωλών και των προμηθευτών τους και αποδίδεται με δήλωση από τους προμηθευτές μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα από την ημερομηνία καταβολής της προμήθειας. Με την παρακράτηση του φόρου εξαντλείται κάθε άλλη φορολογική υποχρέωση για το εισόδημα αυτό.».

3. Με την παρ. 3 του άρθρου 209 ορίζεται ότι στην παρ. 1 του άρθρου 62 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος προστίθεται περ.

ζ), ως εξής: «ζ) προμήθεια που λαμβάνουν οι πλανόδιοι λαχειοπώλες από τον προμηθευτή τους.».

4. Με την παρ.4 του άρθρου 209 ορίζεται ότι στην παρ. 1 του άρθρου 64 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, περί συντελεστών παρακράτησης φόρου, προστίθεται περ. ζ), ως εξής:

«ζ) για την προμήθεια που λαμβάνουν οι πλανόδιοι λαχειοπώλες από τον προμηθευτή τους ένα τοις εκατό (1%)».

5. Με την παρ. 5 του άρθρου 209 ορίζεται ότι στο πρώτο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 64 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, μετά από τις λέξεις «τους συμβολαιογράφους» προστίθενται οι λέξεις «και τον φόρο της περ.

ζ) της παρ. 1» και το πρώτο εδάφιο διαμορφώνεται ως εξής:

«Ο φόρος που παρακρατείται σύμφωνα με τις ανωτέρω παραγράφους αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής της υποκείμενης σε παρακράτηση πληρωμής εκτός από τους φόρους που παρακρατούνται από τους συμβολαιογράφους και τον φόρο της περ. ζ) της παρ. 1.».

6. Με την παρ.6 του άρθρου 209 ορίζεται ότι στην παρ. 2 του άρθρου 69 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, περί προκαταβολής του φόρου εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα που αποκτούν φυσικά πρόσωπα, προστίθεται δεύτερο εδάφιο και, μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Το πρώτο και το τέταρτο εδάφιο της παρ. 1 δεν εφαρμόζονται όταν το ποσό που πρέπει να βεβαιωθεί δεν υπερβαίνει τα τριάντα (30) ευρώ.

Η παρ. 1 δεν εφαρμόζεται στο εισόδημα των πλανόδιων λαχειοπωλών για την προμήθεια που λαμβάνουν από την πώληση λαχείων και η οποία φορολογείται αυτοτελώς με συντελεστή ένα τοις εκατό (1%), με εξάντληση κάθε άλλης φορολογικής υποχρέωσης.».

Άρθρο 210 « Πληρωμή μισθωμάτων μέσω τραπεζικού λογαριασμού - Προσθήκη περ. ιζ) στο άρθρο 23, προσθήκη παρ. 5 στο άρθρο 39 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος »

1. Με την παρ.1 του άρθρου 210 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι μετά την περ. ιστ) του άρθρου 23 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α’ 167), προστίθεται περ. ιζ) ως εξής:

«ιζ) οι επιχειρηματικές δαπάνες που πραγματοποιούνται από εκμισθωτή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα και αφορούν ακίνητο για το οποίο η καταβολή του μισθώματος δεν έχει πραγματοποιηθεί κατά τα οριζόμενα στην παρ. 5 του άρθρου 39.»

2. Με την παρ. 2 του άρθρου 210 του κοινοποιούμενου νόμου προστέθηκε παράγραφος 5 στο άρθρο 39 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος η οποία έχει ως εξής:

«5. Σε περίπτωση εκμίσθωσης ή υπεκμίσθωσης ακινήτου σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, η εξόφληση του μισθώματος, το οποίο δεν αποτελεί επιχειρηματική δαπάνη πραγματοποιείται υποχρεωτικά σε τραπεζικό λογαριασμό του εκμισθωτή, ο οποίος γνωστοποιείται στην Α.Α.Δ.Ε..

Σε περίπτωση μη καταβολής του μισθώματος κατά τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται η περ. α) της παρ. 3 για το εισόδημα που αποκτά ο εκμισθωτής.».

3. Με την παρ. 3 του άρθρου 210 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι σε περίπτωση μη καταβολής του μισθώματος κατά τα οριζόμενα στην παρ. 5 του άρθρου 39 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, ο μισθωτής αποκλείεται για τη μίσθωση αυτή από κάθε ευεργέτημα, ενίσχυση ή επίδομα που παρέχεται από το κράτος για μισθώσεις.

4. Με την περ. α) της παρ.4 του άρθρου 210 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, μετά από εισήγηση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., δύναται να καθορίζονται εξαιρέσεις από την εφαρμογή των κυρώσεων της παρ. 5 του άρθρου 39 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος.

5. Με την περ. β) της παρ.4 του άρθρου 210 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. καθορίζεται η διαδικασία συγκέντρωσης των απαραίτητων δεδομένων από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών.

Άρθρο 211 «Φορολογικά κίνητρα για εταιρείες ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας - Τροποποίηση άρθρου 71Η Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος»

Στο άρθρο 211 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στο άρθρο 71Η του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α’ 167), περί κινήτρων για εταιρείες ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στην παρ. 2 προστίθεται νέο δεύτερο εδάφιο,

β) στην περ. β) της παρ. 3 οι λέξεις «ενός εκατομμυρίου (1.000.000)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «πεντακοσίων χιλιάδων (500.000)»,

γ) προστίθεται παρ. 6, και το άρθρο 71Η διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 71Η Κίνητρα για εταιρείες ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας

1. Η διαχείριση των χρηματικών ροών και της οικογενειακής περιουσίας φυσικών προσώπων με φορολογική κατοικία στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον παρόντα, δύναται να πραγματοποιείται από εταιρείες ειδικού σκοπού οι οποίες λειτουργούν με οποιαδήποτε από τις νομικές μορφές του άρθρου 45, πλην αυτής των νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα της περ. γ’ του άρθρου 45.

2. Αποκλειστικός σκοπός των εταιρειών ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας είναι η διοίκηση και διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων και επενδύσεων, που κατέχουν είτε άμεσα είτε έμμεσα, μέσω νομικών προσώπων ή νομικών οντοτήτων, τα φυσικά πρόσωπα της παρ. 1 και τα μέλη των οικογενειών τους, καθώς και η διαχείριση των δαπανών, που πραγματοποιούνται από τα φυσικά πρόσωπα της παρ. 1 και τα μέλη των οικογενειών τους για την κάλυψη των αναγκών τους και του κόστους της εν γένει διαβίωσής τους και των φιλανθρωπικών και πολιτιστικών δράσεών τους. Οι εταιρείες ειδικού σκοπού δύνανται επίσης να παρέχουν και υπηρεσίες συμβούλου προς εμπιστευματοδόχους (Trustees), αναφορικά με εμπιστεύματα (Trust) που έχουν ιδρύσει (Settlor), ή στα οποία είναι δικαιούχοι (Βeneficiaries) φυσικά πρόσωπα της παρ. 1 και τα μέλη της οικογένειάς τους.

Στις εταιρείες ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας μπορούν να συμμετέχουν μέλη της οικογένειας, καθώς και νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες στις οποίες συμμετέχουν κατά πλειοψηφία τα φυσικά πρόσωπα της παρ. 1 ή/και μέλη της οικογένειας αυτών.

Για την παροχή των υπηρεσιών των εταιρειών ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας απασχολούνται εργαζόμενοι διαφόρων ειδικοτήτων ή αυτές δύναται να ανατίθενται σε τρίτα πρόσωπα, ανεξάρτητα από το κράτος στο οποίο είναι εγκατεστημένα, υπό την επιφύλαξη της περ. ιγ) του άρθρου 23. Φυσικά πρόσωπα μέλη της εταιρείας ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας δεν μπορεί να είναι και εργαζόμενοι σε αυτή.

3. Για την εφαρμογή του παρόντος, η εταιρεία ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας πληροί σωρευτικά τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) απασχολεί στην Ελλάδα προσωπικό τουλάχιστον πέντε (5) ατόμων εντός δώδεκα (12) μηνών από την ίδρυσή της και εφεξής και

β) πραγματοποιεί στην Ελλάδα δαπάνες λειτουργίας τουλάχιστον πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ ετησίως.

4. Για την εφαρμογή του παρόντος, ως μέλη της οικογενείας νοούνται:

α) ο έτερος των συζύγων/μέρος συμφώνου συμβίωσης (Μ.Σ.Σ.),

β) τα άγαμα τέκνα των συζύγων/Μ.Σ.Σ.,

γ) τα άγαμα τέκνα του συντηρούντος ή του ετέρου των συζύγων/Μ.Σ.Σ., εφόσον η επιμέλεια έχει νομίμως ανατεθεί για μεν τα τέκνα του/της συντηρούντος σε αυτόν/αυτήν, για δε τα τέκνα του/της ετέρου των συζύγων/Μ.Σ.Σ. σε αυτόν/αυτήν,

δ) οι απευθείας ανιόντες των συζύγων/Μ.Σ.Σ..

5. Τα ακαθάριστα έσοδα από τις παρεχόμενες υπηρεσίες των εταιρειών ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας, τα οποία εισπράττονται υποχρεωτικά μέσω τραπεζικών εμβασμάτων, προσδιορίζονται με την προσθήκη ποσοστού κέρδους στο σύνολο των πάσης φύσεως εξόδων και αποσβέσεών τους, πλην του φόρου εισοδήματος (μέθοδος κόστους πλέον περιθώριο κέρδους). Το ποσοστό κέρδους ορίζεται σε επτά τοις εκατό (7%).

Για τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος της εταιρείας, τα έξοδα επί των οποίων υπολογίζεται το ποσοστό κέρδους, εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδά της, εφόσον τεκμηριώνονται από αντίστοιχα παραστατικά στοιχεία που πληρούν τις προϋποθέσεις του ν. 4308/2014 (Α’ 251).

Αν για οποιονδήποτε λόγο τα έσοδα της εταιρείας, όπως προκύπτουν από τα βιβλία που τηρεί, είναι μεγαλύτερα από τα έσοδα, όπως προσδιορίζονται με τη μέθοδο της παρούσας, λαμβάνονται υπόψη τα έσοδα που προκύπτουν από τα βιβλία.

Ο φόρος εισοδήματος υπολογίζεται με τον συντελεστή της παρ. 1 του άρθρου 58. Για την υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος και την καταβολή του φόρου των εταιρειών ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας εφαρμόζονται τα άρθρα 68 και 71. Οι διατάξεις του Μέρους Τέταρτου «Παρακράτηση Φόρου» έχουν εφαρμογή και για τις πληρωμές που πραγματοποιούν οι εταιρείες ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας.

6. Η παροχή των υπηρεσιών του παρόντος άρθρου από εταιρείες ειδικού σκοπού διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας προς αλλοδαπές εταιρείες που ανήκουν, άμεσα ή έμμεσα, σε φυσικά πρόσωπα της παρ. 1 ή σε μέλη των οικογενειών τους δεν συνιστά άσκηση πραγματικής διοίκησής τους στην Ελλάδα κατά την παρ. 4 του άρθρου 4, περί φορολογικής κατοικίας, και οι παρ. 3 και 4 του άρθρου 4 δεν εφαρμόζονται».

Άρθρο 212 «Κίνητρα σε οντότητες για την πρόωρη εφαρμογή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης - Προσθήκη άρθρου 71Θ στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος»

Στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α’ 167), προστίθεται άρθρο 71Θ ως εξής:

«Άρθρο 71Θ

Κίνητρα σε οντότητες για την πρόωρη εφαρμογή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης

1. Για τις οντότητες, που διενεργούν συναλλαγές, οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των περ. α), β) και γ) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4308/2014 (Α’ 251), περί ηλεκτρονικού τιμολογίου, και οι οποίες επιλέγουν την ηλεκτρονική τιμολόγηση για την αποκλειστική έκδοση των παραστατικών τους, πριν από την υποχρεωτική εφαρμογή της σύμφωνα με την κοινή απόφαση της παρ. 6 του άρθρου 14 του ν. 4308/2014, παρέχονται τα εξής κίνητρα:

α) η δαπάνη για την αρχική προμήθεια τεχνικού εξοπλισμού και λογισμικού που απαιτείται για την εφαρμογή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης, αποσβέννυται πλήρως για τους σκοπούς του παρόντος Κώδικα στο έτος πραγματοποίησής της, προσαυξημένη κατά ποσοστό εκατό τοις εκατό (100%) και

β) η δαπάνη για την παραγωγή, τη διαβίβαση και την ηλεκτρονική αρχειοθέτηση ηλεκτρονικών τιμολογίων για τους πρώτους δώδεκα (12) μήνες έκδοσης των παραστατικών πώλησης μέσω ηλεκτρονικής τιμολόγησης που αναγνωρίζεται προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα, σύμφωνα με το άρθρο 22, προσαυξάνεται κατά ποσοστό εκατό τοις εκατό (100%) κατά το έτος πραγματοποίησής της.

2. Τα κίνητρα της παρ. 1 παρέχονται στις οντότητες επί δαπανών που διενεργούνται από το φορολογικό έτος 2025 και επόμενα, εφόσον:

α) έχει υποβληθεί δήλωση για τη χρήση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης μέσω Υπηρεσιών Παρόχου για την Ηλεκτρονική Έκδοση Στοιχείων (Υ.ΠΑ.Η.Ε.Σ.). ή της Εφαρμογής Έκδοσης και Διαβίβασης Παραστατικών της Α.Α.Δ.Ε. σύμφωνα με την απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. που εκδίδεται βάσει της παρ. 6, το αργότερο δύο (2) μήνες πριν από την έναρξη ισχύος της υποχρεωτικής ηλεκτρονικής τιμολόγησης για πωλήσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4308/2014, σύμφωνα με την κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. που εκδίδεται σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 14 του ν. 4308/2014, και

β) η έναρξη χρήσης της ηλεκτρονικής τιμολόγησης πραγματοποιείται μέσα στο ίδιο διάστημα.

3. Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται στις οντότητες που έκαναν χρήση των ευεργετημάτων του άρθρου 71ΣΤ.

4. Σε περίπτωση ανάκλησης της δήλωσης της παρ. 2 ή έκδοσης τιμολογίου άνευ χρήσης των τρόπων των περ. γ) και ε) της παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 4308/2014 πριν από την έναρξη της υποχρεωτικής ισχύος της ηλεκτρονικής τιμολόγησης, παρά τη σχετική δήλωση, δεν χορηγούνται ή αίρονται τα ευεργετήματα της παρ. 1, αντίστοιχα.

5. Για την εφαρμογή του παρόντος, οι πάροχοι τηρούν τα αναγκαία αρχεία για τα στοιχεία που εκδίδουν και διαβιβάζουν στη φορολογική διοίκηση, καθώς και κάθε αναγκαία πληροφορία για τον έλεγχο της πλήρωσης των προϋποθέσεων για τη χορήγηση των κινήτρων του παρόντος, από τους εκδότες των ηλεκτρονικών παραστατικών πωλήσεων αγαθών και παροχής υπηρεσιών.

6. Με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων καθορίζονται η διαδικασία και ο τρόπος υποβολής των δηλώσεων χρήσης της ηλεκτρονικής τιμολόγησης μέσω Υπηρεσιών Παρόχου για την Ηλεκτρονική Έκδοση Στοιχείων (Υ.ΠΑ.Η.Ε.Σ.) ή της Εφαρμογής Έκδοσης και Διαβίβασης Παραστατικών της Α.Α.Δ.Ε., καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα για την εφαρμογή του παρόντος.»

Άρθρο 213 «Κυρώσεις για παράλειψη υποβολής ή εκπρόθεσμη υποβολή φορολογικών δηλώσεων και δηλώσεων πληροφοριακού χαρακτήρα και παράλειψη χορήγησης στοιχείων που ζητούνται από τη φορολογική διοίκηση -Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 53 Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας»

Στο άρθρο 213 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 2 του άρθρου 53 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024, Α’ 58), περί των κυρώσεων για παράλειψη υποβολής ή εκπρόθεσμη υποβολή φορολογικών δηλώσεων και δηλώσεων πληροφοριακού χαρακτήρα και παράλειψη χορήγησης στοιχείων που ζητούνται από τη Φορολογική Διοίκηση, μετά από τις λέξεις «με εξαίρεση» προστίθενται οι λέξεις «τις δηλώσεις που υποβάλλονται στη φορολογία κεφαλαίου και» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Ειδικά σε φορολογούμενους που δεν υποβάλλουν ή υποβάλλουν εκπρόθεσμα φορολογική δήλωση, με εξαίρεση τις δηλώσεις που υποβάλλονται στη φορολογία κεφαλαίου και τις δηλώσεις πληροφοριακού χαρακτήρα, δεν υποβάλλουν ή υποβάλλουν εκπρόθεσμα δήλωση παρακράτησης φόρου ή δεν ανταποκρίνονται σε αίτημα της Φορολογικής Διοίκησης για παροχή πληροφοριών ή στοιχείων, επιβάλλεται πρόστιμο διακοσίων πενήντα (250) ευρώ ανά παράβαση αν είναι υπόχρεοι τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος και πεντακοσίων(500) ευρώ ανά παράβαση αν είναι υπόχρεοι τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος.»

Άρθρο 214 «Παραβάσεις σχετικές με την απεικόνιση των οικονομικών συναλλαγών - Τροποποίηση παρ. 13 άρθρου 57 Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας«

Στην παρ. 13 του άρθρου 57 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024, Α’ 58), περί παραβάσεων σχετικών με την απεικόνιση των οικονομικών συναλλαγών, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στο πρώτο εδάφιο

αα) οι λέξεις «πεντακοσίων (500) ευρώ» αντικαθίστανται από τις λέξεις «πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ»,

αβ) οι λέξεις «χιλίων (1.000) ευρώ» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ»,

β) προστίθεται δεύτερο εδάφιο, και η παρ. 13 διαμορφώνεται ως εξής:

«13. Σε φορολογούμενο που διακινεί αγαθά χωρίς την ύπαρξη παραστατικών στοιχείων διακίνησης, επιβάλλεται πρόστιμο πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, ανά φορολογικό έλεγχο, αν είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος, και δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, ανά φορολογικό έλεγχο, αν είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος. Σε περίπτωση υποτροπής εφαρμόζονται τα οριζόμενα στο άρθρο 67.»

Άρθρο 215 «Αποδοχή άμεσων πληρωμών στις λιανικές συναλλαγές είτε μέσω χρήσης διασυνδεδεμένου τερματικού πληρωμής είτε μέσω Υπηρεσιών Παρόχου Ηλεκτρονικής Έκδοσης Στοιχείων - Τροποποίηση άρθρου 17, παρ. 1, 4 και 5 άρθρου 63 και παρ. 17 άρθρου 83 Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας»

1. Στο άρθρο 17 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024, Α’ 58), περί υποχρεωτικής διασύνδεσης των τερματικών Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης ημεδαπής και αλλοδαπής με τη Φορολογική Διοίκηση, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στην παρ. 1,

αα) τα υφιστάμενα εδάφια, πρώτο και δεύτερο, αριθμούνται ως περ. α),

αβ) στο πρώτο εδάφιο, μετά από τις λέξεις «ν. 4308/2014 (Α’ 251) που», προστίθενται οι λέξεις «έχουν υποχρέωση χρήσης ή»,

αγ) προστίθεται περ. β),

β) στην παρ. 2,

βα) στο πρώτο εδάφιο,

i) μετά από τις λέξεις «διαδικασίες αναβάθμισης», οι λέξεις «και διασύνδεσης» διαγράφονται,

ii) μετά από τη λέξη «τιμολόγησης», προστίθενται οι λέξεις «και της κατά περίπτωση διασύνδεσης»,

iii) μετά από τη λέξη «χρηστών», προστίθενται οι λέξεις «ή τους Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό στο Σημείο Πώλησης με δυνητική χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ),»,

γ) το τρίτο εδάφιο της παρ. 3 αντικαθίσταται και, μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, το άρθρο 17 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 17

Υποχρεωτική διασύνδεση των τερματικών Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης ημεδαπής και αλλοδαπής με τη Φορολογική Διοίκηση

1. α) Οντότητες του άρθρου 1 του ν. 4308/2014 (Α’ 251) που έχουν υποχρέωση χρήσης ή χρησιμοποιούν τερματικά «Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης (Electronic Funds Transfer at the point of sale, EFT/POS)», ημεδαπών ή αλλοδαπών παρόχων, διασυνδέονται και παρέχουν στη Φορολογική Διοίκηση πληροφορίες για τις συναλλαγές που εκτελούνται μέσω αυτών είτε μέσω διασύνδεσης των τερματικών με Φορολογικούς Ηλεκτρονικούς Μηχανισμούς (Φ.Η.Μ.) είτε απευθείας με τα πληροφοριακά συστήματα της Φορολογικής Διοίκησης. Για την εκπλήρωση της υποχρέωσης του πρώτου εδαφίου, οι οντότητες χρησιμοποιούν τερματικά Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης («Electronic Funds Transfer at the point of sale, EFT/POS») που ληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 18.

β) Οι οντότητες της περ. α) που είναι υπόχρεες σε αποδοχή πληρωμών μέσω υπηρεσιών άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, όπως η υπηρεσία IRIS online payments, αποδέχονται τις σχετικές πληρωμές στο Σημείο Πώλησης είτε μέσω διασυνδεδεμένων τερματικών «Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης (Electronic Funds Transfer at the point of sale, EFT/POS)», είτε μέσω Υπηρεσιών Παρόχου Ηλεκτρονικής Έκδοσης Στοιχείων. Για την εκπλήρωση της υποχρέωσης του πρώτου εδαφίου, οι οντότητες χρησιμοποιούν είτε τερματικά Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης («Electronic Funds Transfer at the point of sale, FT/POS») που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 18, είτε αξιοποιούν διασυνδέσεις που δύνανται να επιτευχθούν με χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ) μεταξύ των Παρόχων Ηλεκτρονικής Έκδοσης Στοιχείων και των Παρόχων Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 (Α’ 84), που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Α.Α.Δ.Ε..

2. Οι οντότητες του άρθρου 1 του ν. 4308/2014, που δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών τεχνικής υποστήριξης Φ.Η.Μ. ή εμπορικών/λογιστικών προγραμμάτων διαχείρισης (Enterprise Resource Planning, «ERP»), ολοκληρώνουν τις διαδικασίες αναβάθμισης των Φ.Η.Μ. ή του λογισμικού ηλεκτρονικής τιμολόγησης και της κατά περίπτωση διασύνδεσης με τα τερματικά «EFT/POS» των χρηστών ή τους Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό στο Σημείο Πώλησης με δυνητική χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ), εντός των προθεσμιών που εκάστοτε ορίζονται με τις σχετικές αποφάσεις του Διοικητή.

Ως «εμπορικό/λογιστικό πρόγραμμα διαχείρισης» για τις ανάγκες εφαρμογής του Κώδικα νοείται κάθε λογισμικό που επιτρέπει σε οντότητες του άρθρου 1 ν. 4308/2014 να διαχειρίζονται και να ενσωματώνουν σε ένα σύστημα τις επιχειρηματικές λειτουργίες τους και σε κάθε περίπτωση, την παρακολούθηση των δεδομένων πωλήσεων.

3. Οντότητες του άρθρου 1 του ν. 4308/2014 με έδρα ή μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα και αντικείμενο δραστηριότητας την εισαγωγή, κατασκευή και εμπορία Φ.Η.Μ. που έχουν λάβει άδεια καταλληλόλητας, μεριμνούν ώστε οι τύποι Φ.Η.Μ. που έχουν ή πρόκειται να λάβουν άδεια καταλληλόλητας να είναι συμβατοί με τους τύπους τερματικών «EFT/POS» που συμπεριλαμβάνονται στις δηλώσεις συμμόρφωσης της παρ. 2 του άρθρου 18.

Μετά την εγκατάσταση ή αναβάθμιση λογισμικού προς τον σκοπό αυτόν και τις σχετικές δοκιμές, οι οντότητες του πρώτου εδαφίου συντάσσουν δήλωση συμβατότητας για τους αντίστοιχους τύπους Φ.Η.Μ.. Όμοια υποχρέωση, συμπεριλαμβανομένης της συμβατότητας με τους Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό στο Σημείο Πώλησης με δυνητική χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ), έχουν και οι οντότητες που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική Επικράτεια στον τομέα της ανάπτυξης Εμπορικών/Λογιστικών Προγραμμάτων Διαχείρισης (Enterprise Resource Planning, «ERP») και της τεχνικής υποστήριξης αυτών, ως προς τα αντίστοιχα προγράμματα. Η δήλωση συμβατότητας της παρούσας δημοσιοποιείται στον ιστότοπο της Α.Α.Δ.Ε. και αποτελεί προϋπόθεση για τη λήψη ή τη διατήρηση σε ισχύ της άδειας καταλληλότητας εκάστοτε τύπου Φ.Η.Μ. και για τη νόμιμη χρήση των «ERP» για διεπαφή με τη Φορολογική Διοίκηση.»

2. Στην παρ. 1 του άρθρου 63 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, περί παραβάσεων σχετικών με τη διασύνδεση των τερματικών Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται,

β) στο δεύτερο εδάφιο, οι λέξεις «χρήστες τερματικών «EFT/POS» αντικαθίστανται από τις λέξεις «οντότητες του πρώτου εδαφίου» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Σε οντότητες του άρθρου 1 του ν. 4308/2014 (Α’ 251) που έχουν υποχρέωση χρήσης ή χρησιμοποιούν τερματικά «Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης (Electronic Funds Transfer at the point of sale, FT/POS)» και δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις λειτουργίας και διασύνδεσης αυτών με την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων ή έχουν υποχρέωση αποδοχής πληρωμών μέσω υπηρεσιών άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, όπως η υπηρεσία IRIS online payments και δεν αποδέχονται τις σχετικές πληρωμές στο Σημείο Πώλησης, είτε μέσω διασυνδεδεμένων τερματικών «Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης (Electronic Funds Transfer at the point of sale, EFT/POS)», είτε μέσω αξιοποίησης διασυνδέσεων που δύνανται να επιτευχθούν και με χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ), μεταξύ των Παρόχων Ηλεκτρονικής Έκδοσης Στοιχείων και των Παρόχων Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 (Α’ 84), που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό, επιβάλλεται πρόστιμο ύψους δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, εφόσον πρόκειται για υπόχρεο τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος ή είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ, εφόσον πρόκειται για υπόχρεο τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος.

Το πρόστιμο του πρώτου εδαφίου μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%), όταν επιβάλλεται σε οντότητες του πρώτου εδαφίου που ασκούν τη δραστηριότητά τους σε οικισμούς με πληθυσμό έως πεντακόσιους (500) κατοίκους και σε νησιά με πληθυσμό κάτω των τριών χιλιάδων εκατό (3.100) κατοίκων, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, πλην των τόπων που έχουν ανακηρυχθεί ως τουριστικοί με το π.δ. 899/1976 (Α’ 329) και το π.δ. 664/1977 (Α’ 222).»

3. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 63 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) οι λέξεις «περ.

β)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «περ. α)»,

β) μετά από τις λέξεις «άρθρου 18», προστίθενται οι λέξεις «ή Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό με δυνητική χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ)» και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«4. Σε οντότητες του τρίτου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 17 που έχουν υποβάλει δήλωση συμβατότητας του άρθρου 17 και δεν έχουν ολοκληρώσει, εντός των προθεσμιών που ορίζονται στην απόφαση της περ.

α) της παρ. 17 του άρθρου 83, τις απαραίτητες ενέργειες και τους τεχνικούς ελέγχους, ώστε να διασφαλίσουν τη διασύνδεση των Εμπορικών/ Λογιστικών Προγραμμάτων Διαχείρισης (Enterprise Resource Planning, «ERP») που διαθέτουν στην ελληνική επικράτεια, με Φ.Η.Μ. ή λογισμικά Παρόχων Ηλεκτρονικής Τιμολόγησης και τύπους τερματικών «EFT/POS» που συμπεριλαμβάνονται στις δηλώσεις συμμόρφωσης της παρ. 2 του άρθρου 18 ή Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό με δυνητική χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ), επιβάλλεται πρόστιμο ύψους δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ. Παραστατικά πωλήσεων, τα οποία εκδίδονται μέσω Φ.Η.Μ. ή Παρόχου Ηλεκτρονικής Τιμολόγησης που διασυνδέονται με Εμπορικά/Λογιστικά Προγράμματα Διαχείρισης (Enterprise Resource Planning, «ERP»), που δεν πληρούν τις ως άνω απαιτήσεις διασύνδεσης, θεωρούνται ότι εκδόθηκαν από μη εγκεκριμένο Φ.Η.Μ. ή μη αδειοδοτημένο Πάροχο Ηλεκτρονικής Τιμολόγησης.»

4. Στην παρ. 5 του άρθρου 63 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) το εισαγωγικό εδάφιο αντικαθίσταται,

β) στην περ. β), οι λέξεις «περ. β)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «περ. α)», και μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, η παρ. 5 διαμορφώνεται ως εξής:

«5. Στις οντότητες της παρ. 2 του άρθρου 17 που δεν προβαίνουν στις διαδικασίες αναβάθμισης των Φ.Η.Μ. ή του λογισμικού ηλεκτρονικής τιμολόγησης και της κατά περίπτωση διασύνδεσης με τα τερματικά «EFT/POS» των χρηστών ή τους Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό στο Σημείο Πώλησης με δυνητική χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ), εντός των προθεσμιών που εκάστοτε ορίζονται με τις αποφάσεις της περ. α) της παρ. 17 του άρθρου 83, επιβάλλονται οι παρακάτω κυρώσεις, με απόφαση του Διοικητή:

α) για οντότητες που παρέχουν υπηρεσίες τεχνικής υποστήριξης Φ.Η.Μ. ανακαλούνται η «άδεια τεχνικής υποστήριξης» ή η «άδεια καταλληλότητας» κατά το μέρος της τεχνικής υποστήριξης, η ιδιότητα του εξουσιοδοτημένου τεχνικού τόσο της οντότητας όσο και του δικτύου εξουσιοδοτημένων τεχνικών, καθώς και η δυνατότητα νόμιμης σφράγισης και υπογραφής του Βιβλιαρίου Συντήρησης Φ.Η.Μ. ή υποβολής δήλωσης διάγνωσης οριστικής βλάβης για τους Φ.Η.Μ. στο Πληροφοριακό Σύστημα Φ.Η.Μ.,

β) για οντότητες που παρέχουν υπηρεσίες εγκατάστασης και τεχνικής υποστήριξης Εμπορικού/Λογιστικού Προγραμμάτων Διαχείρισης (Enterprise Resource Planning, «ERP»), το εν λόγω λογισμικό θεωρείται μη νόμιμο και οι οντότητες που το χρησιμοποιούν υποχρεούνται να το αντικαταστήσουν με νόμιμο λογισμικό «ERP» εντός των προθεσμιών που ορίζονται στην απόφαση της περ. α) της παρ. 17 του άρθρου 83.»

5. Η περ. α) της παρ. 17 του άρθρου 83 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, περί εξουσιοδοτικών διατάξεων, αντικαθίσταται και η παρ. 17 διαμορφώνεται ως εξής:

«17. Με απόφαση του Διοικητή καθορίζονται:

α) ο τρόπος, ο χρόνος, η έκταση εφαρμογής, η διαδικασία, οι υπόχρεοι, οι όροι και οι προϋποθέσεις διασύνδεσης των τερματικών Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης (EFT/POS) ημεδαπής και αλλοδαπής με τη Φορολογική Διοίκηση ή του λογισμικού Παρόχου Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Έκδοσης Στοιχείων με τους Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 (Α’ 84) που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό στο Σημείο Πώλησης με δυνητική χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ), καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα για την εφαρμογή του άρθρου 17 περί υποχρεωτικής διασύνδεσης των τερματικών Ηλεκτρονικής Μεταφοράς Κεφαλαίων στο Σημείο Πώλησης ημεδαπής και αλλοδαπής με τη Φορολογική Διοίκηση ή του λογισμικού Παρόχου Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Έκδοσης Στοιχείων με τους Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμών της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4537/2018 που παρέχουν υπηρεσίες άμεσης πληρωμής από λογαριασμό σε λογαριασμό στο Σημείο Πώλησης με δυνητική χρήση του εθνικού κόμβου αυτοματοποιημένης διεκπεραίωσης διαδικασιών είσπραξης (ΔΙΑΣ) και

β) ο τύπος, το περιεχόμενο, η διαδικασία και ο χρόνος υποβολής των δηλώσεων συμβατότητας της παρ. 3 του άρθρου 17, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου.»

Άρθρο 216 « Αποδεικτικό ενημερότητας –Προσθήκη παρ. 8 στο άρθρο 12 και περ. στ) στην παρ. 9 του άρθρου 83 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας »

Στην παρ. 1 του άρθρου 216 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στο τέλος του άρθρου 12 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024, Α’ 58), περί αποδεικτικού ενημερότητας και βεβαίωσης οφειλής, προστίθεται παρ. 8 ως εξής:

«8. Αν ζητείται αποδεικτικό ενημερότητας για μεταβίβαση ακινήτου ή σύσταση εμπράγματου δικαιώματος επ’ αυτού, δεν λαμβάνονται υπόψη οι βεβαιωμένες στη φορολογική διοίκηση και τακτοποιημένες κατά νόμιμο τρόπο οφειλές νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας για το αλληλεγγύως ευθυνόμενο, σύμφωνα με το άρθρο 49, πρόσωπο που αιτείται το αποδεικτικό, με την προϋπόθεση ότι κατά τα δύο (2) τελευταία έτη της θητείας του δεν μετείχε με οποιονδήποτε τρόπο στη μετοχική ή εταιρική σύνθεση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας με ποσοστό που υπερβαίνει το πέντε τοις εκατό (5%) ή το μηδέν κόμμα πέντε τοις εκατό (0,5%) σε περίπτωση νομικού προσώπου εισηγμένου σε ρυθμιζόμενη χρηματιστηριακή αγορά. Εάν η συμμετοχή του αιτούντος στη μετοχική ή εταιρική σύνθεση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας υπερβαίνει το πέντε τοις εκατό (5%) ή το μηδέν κόμμα πέντε τοις εκατό (0,5%), κατά περίπτωση σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο, το ποσοστό παρακράτησης του τέταρτου και πέμπτου εδαφίου της παρ. 4 περιορίζεται μέχρι το επτά τοις εκατό (7%) επί του τιμήματος, υπό την επιφύλαξη του έκτου εδαφίου της παρ. 4 και με την προϋπόθεση ότι οι εναπομείνασες οφειλές του πρώτου εδαφίου που αντιστοιχούν στη διαφορά του ποσού που παρακρατείται και του ποσού που αντιστοιχεί στο εβδομήντα τοις εκατό (70%) του τιμήματος, εφόσον οι οφειλές τελούν σε ρύθμιση ή στο πενήντα τοις εκατό (50%)του τιμήματος, εφόσον οι οφειλές τελούν σε αναστολή είσπραξης, διασφαλίζονται από εγγυήσεις ή εμπράγματες ασφάλειες, όπως παραχώρηση ακινήτου ελεύθερου βαρών για εγγραφή πρώτης υποθήκης. Για τον υπολογισμό της εμπράγματης ασφάλειας λαμβάνεται υπόψη το ογδόντα τοις εκατό (80%) της αντικειμενικής αξίας του προσφερόμενου προς παροχή διασφάλισης ακινήτου.

Για τους σκοπούς της παρούσας, ως με οποιονδήποτε τρόπο συμμετοχή στη μετοχική ή εταιρική σύνθεση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας θεωρείται και η άμεση ή έμμεση συμμετοχή συζύγου, μέλους συμφώνου συμβίωσης ή συγγενή α’ και β’ βαθμού του αλληλεγγύως ευθυνόμενου προσώπου. Σε περίπτωση που, μετά τη χορήγηση του αποδεικτικού ενημερότητας σύμφωνα με τους όρους της παρούσας, οι βεβαιωμένες οφειλές του νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας παύσουν να είναι τακτοποιημένες, η Φορολογική Διοίκηση επιδιώκει αμελλητί και κατά προτεραιότητα την είσπραξή τους από το αλληλεγγύως ευθυνόμενο πρόσωπο που έλαβε την ενημερότητα.»

Στην παρ. 2 του άρθρου 216 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 9 του άρθρου 83 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, περί εξουσιοδοτικών διατάξεων προστίθεται περ. στ) ως εξής:

«στ) ορίζονται η διαδικασία και τα δικαιολογητικά για τη χορήγηση του αποδεικτικού ενημερότητας στο αλληλεγγύως ευθυνόμενο πρόσωπο, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρ. 8 του άρθρου 12.»

Άρθρο 217 «Μητρώο Ιδιοκτησίας και Διαχείρισης Ακινήτων (Μ.Ι.Δ.Α.) - Προσθήκη άρθρου 15Β, παρ. 58 και 59 στο άρθρο 83 και παρ. 3 στο άρθρο 84 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας»

Στην παρ. 1 του άρθρου 217 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024, Α’ 58), προστίθεται άρθρο 15Β, ως εξής:

«Άρθρο 15Β

Μητρώο Ιδιοκτησίας και Διαχείρισης Ακινήτων (Μ.Ι.Δ.Α.)

1. Συνιστάται στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) «Μητρώο Ιδιοκτησίας και Διαχείρισης Ακινήτων» (Μ.Ι.Δ.Α.), το οποίο περιλαμβάνει το σύνολο των πληροφοριών και δεδομένων για την ιδιοκτησία και τη διαχείριση των ακινήτων.

2. Στο Μ.Ι.Δ.Α. συγκεντρώνονται τα δεδομένα που τηρούνται στα πληροφοριακά συστήματα της Α.Α.Δ.Ε. και αφορούν το είδος και την περιγραφή του ακινήτου, τα δικαιώματα επί του ακινήτου, τη χρήση του ακινήτου, καθώς και κάθε άλλη πληροφορία σχετική με το ακίνητο. Το Μ.Ι.Δ.Α. ενημερώνεται:

α) μέσω δηλώσεων που υποβάλλονται στην Α.Α.Δ.Ε. και περιλαμβάνουν τα στοιχεία του πρώτου εδαφίου που αφορούν το ακίνητο, καθώς και

β) μέσω πληροφοριών που χορηγούν τρίτοι στην Α.Α.Δ.Ε..

3. Το Μ.Ι.Δ.Α. δύναται να συνδέεται μέσω διαλειτουργικότητας με το Ενιαίο Μητρώο Ακινήτων (Ε.Μ.Α.) - Eregistries του Ελληνικού Κτηματολογίου και με ψηφιακά συστήματα, τα οποία τηρούν φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και αφορούν πληροφορίες σχετικές με τα ακίνητα, που δεν περιέχονται στο Ε.Μ.Α.»

Στην παρ. 2 του άρθρου 217 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στο άρθρο 83 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, περί εξουσιοδοτικών διατάξεων, προστίθενται παρ. 58 και 59 ως εξής:

«58. Με απόφαση του Διοικητή καθορίζονται οι συγκεκριμένες κατηγορίες δεδομένων, που συγκεντρώνονται και τηρούνται στο Μητρώο Ιδιοκτησίας και Διαχείρισης Ακινήτων (Μ.Ι.Δ.Α.) του άρθρου 15Β, ο τρόπος συλλογής των δεδομένων και ενημέρωσης του Μ.Ι.Δ.Α., η διαδικασία και οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την υποβολή δηλώσεων από τους υπόχρεους και για τη χορήγηση πληροφοριών από τρίτους στην Α.Α.Δ.Ε. για τους σκοπούς ενημέρωσης του Μ.Ι.Δ.Α., οι αναγκαίες διαλειτουργικότητες με άλλα πληροφοριακά συστήματα και ψηφιακές εφαρμογές της Α.Α.Δ.Ε., καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο ζήτημα για τη λειτουργία του Μ.Ι.Δ.Α..

59. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του Υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης, που εκδίδεται μετά από εισήγηση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., εξειδικεύονται τα δεδομένα που αντλεί το Μ.Ι.Δ.Α. του άρθρου 15Β από το Ενιαίο Μητρώο Ακινήτων (Ε.Μ.Α.), ιδίως για ζητήματα αρμοδιότητας της Α.Α.Δ.Ε., ο τρόπος συλλογής των δεδομένων, οι αναγκαίες διαλειτουργικότητες, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, που εκδίδεται μετά από εισήγηση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., καθορίζονται οι κατηγορίες δεδομένων που συλλέγονται από φορείς του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα για την ενημέρωση του Μ.Ι.Δ.Α. του άρθρου 15Β, που δεν περιέχονται στο Ε.Μ.Α., ο τρόπος συλλογής των δεδομένων, οι αναγκαίες διαλειτουργικότητες με άλλα πληροφοριακά συστήματα φορέων του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος, συμπεριλαμβανομένων των ζητημάτων προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.»

Στην παρ. 3 του άρθρου 217 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στο άρθρο 84 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, περί μεταβατικών διατάξεων, προστίθεται παρ. 6 ως εξής:

«6. Μέχρι την έναρξη της παραγωγικής λειτουργίας του Ενιαίου Μητρώου Ακινήτων (Ε.Μ.Α.) - Eregistries του Ελληνικού Κτηματολογίου, η άντληση των δεδομένων για την ενημέρωση του Μ.Ι.Δ.Α. του άρθρου 15Β μπορεί να γίνεται και από άλλα ψηφιακά συστήματα τα οποία τηρούν φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και αφορούν πληροφορίες σχετικές με τα ακίνητα.

Με κοινή απόφαση των Υπουργών Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., αμέσως μετά την έναρξη λειτουργίας του Ε.Μ.Α., η οποία διαπιστώνεται με απόφαση του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης, επικαιροποιούνται όλες οι αναγκαίες διαλειτουργικότητες για την εφαρμογή του παρόντος.»

Άρθρο 218 «Περιουσιολόγιο Ακινήτων και Δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε9) – Προσθήκη περίπτωσης στο Παράρτημα Α του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας»

Στο άρθρο 218 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στο τέλος του Παραρτήματος Α του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024, Α’ 58), προστίθεται περ. 56 ως εξής:

«56. Περιουσιολόγιο Ακινήτων του άρθρου 1 και δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε9) του άρθρου 2 του Κώδικα Φορολογίας Περιουσίας (ν. 5219/2025, Α’ 130).»

Άρθρο 219 «Αναστολή λειτουργίας επαγγελματικών εγκαταστάσεων, επιβολή ειδικής χρηματικής κύρωσης και ειδικού προστίμου - Τροποποίηση παρ. 1, 6 και 11 άρθρου 13Α ν. 2523/1997»

Με την παρ. 1 του άρθρου 219 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 1 του άρθρου 13Α του ν. 2523/1997 (Α’ 179), περί αναστολής λειτουργίας επαγγελματικών εγκαταστάσεων, επιβολής ειδικής χρηματικής κύρωσης και ειδικού προστίμου, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται,

β) στο τρίτο εδάφιο οι λέξεις «εντός δύο (2) φορολογικών ετών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «εντός του ίδιου ή του επόμενου φορολογικού έτους» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Εφόσον, από τον ίδιο μερικό επιτόπιο φορολογικό έλεγχο διαπιστώνεται είτε (α) η μη έκδοση ή η κατά την έννοια του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας ανακριβής έκδοση πλέον των δέκα (10) προβλεπόμενων παραστατικών πώλησης, ή, ανεξαρτήτως του πλήθους αυτών, ότι η αξία των αγαθών ή των υπηρεσιών για τα οποία δεν εκδόθηκε παραστατικό πώλησης ή αυτό εκδόθηκε ανακριβώς υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) ευρώ είτε (β) η μη διαβίβαση στο Πληροφοριακό Σύστημα Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (ΦΗΜ) της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), πλέον των δέκα (10) στοιχείων λιανικής πώλησης που έχουν εκδοθεί μέσω Φορολογικού Ηλεκτρονικού Μηχανισμού (ΦΗΜ), ή, ανεξαρτήτως του πλήθους αυτών, ότι η μη διαβιβασθείσα αξία των αγαθών ή των υπηρεσιών υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) ευρώ, αναστέλλεται άμεσα για σαράντα οκτώ (48) ώρες, η λειτουργία της επαγγελματικής εγκατάστασης στην οποία διενεργήθηκε ο έλεγχος. Εάν, εντός του ίδιου ή του επόμενου φορολογικού έτους από τη διαπίστωση των ως άνω παραβάσεων, διαπιστωθεί εκ νέου, από τον ίδιο μερικό επιτόπιο έλεγχο στην ίδια ή σε άλλη επαγγελματική εγκατάσταση του υπόχρεου, είτε

α) η μη έκδοση ή η ανακριβής έκδοση τουλάχιστον τριών (3) παραστατικών πώλησης ή, ανεξαρτήτως του πλήθους αυτών, ότι η αξία των αγαθών ή των υπηρεσιών για τα οποία δεν εκδόθηκε παραστατικό πώλησης ή αυτό εκδόθηκε ανακριβώς υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) ευρώ είτε

β) η μη διαβίβαση στο Πληροφοριακό Σύστημα των Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (ΦΗΜ) της Α.Α.Δ.Ε. τουλάχιστον τριών (3) στοιχείων λιανικής πώλησης που έχουν εκδοθεί μέσω ΦΗΜ, ή, ανεξαρτήτως του πλήθους αυτών, ότι η μη διαβιβασθείσα αξία των αγαθών ή των υπηρεσιών υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) ευρώ, η λειτουργία της επαγγελματικής εγκατάστασης στην οποία διενεργήθηκε ο έλεγχος αναστέλλεται αμελλητί για ενενήντα έξι (96) ώρες. Σε κάθε επόμενη διαπίστωση από τον ίδιο μερικό επιτόπιο έλεγχο των παραβάσεων του προηγούμενου εδαφίου, εντός του ίδιου ή του επόμενου φορολογικού έτους από τη διαπίστωσή τους, σε οποιαδήποτε επαγγελματική εγκατάσταση του υπόχρεου, η λειτουργία της επαγγελματικής εγκατάστασης στην οποία διενεργήθηκε ο έλεγχος αναστέλλεται αμελλητί για δέκα (10) ημέρες.»

Με την παρ. 2 του άρθρου 219 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 6 του άρθρου 13Α του ν. 2523/1997, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) πριν από τις λέξεις «Η τυχόν αλλαγή» προστίθενται οι λέξεις «Με την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου»,

β) προστίθενται δεύτερο και τρίτο εδάφιο και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:

«6. Με την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου, η τυχόν αλλαγή στη νομική μορφή ή στο πρόσωπο του φορέα της επιχείρησης ή η διακοπή της επιχείρησης από τον χρόνο διαπίστωσης μέχρι τον χρόνο της εκτέλεσης της απόφασης των προηγούμενων παραγράφων, δεν κωλύει την επιβολή και την εκτέλεση της απόφασης (ή πράξης) αναστολής, εφόσον στον ίδιο χώρο δραστηριοποιείται επιχείρηση με ίδιο ή παραπλήσιο αντικείμενο εργασιών ή σε αυτήν συμμετέχουν ένα ή περισσότερα από τα αρχικά μέλη του φορέα ή συνδεόμενα με αυτούς πρόσωπα.

Στις περιπτώσεις αναστολής των περ. α) και γ) της παρ. 3, η αλλαγή στη νομική μορφή ή στο πρόσωπο του φορέα της επιχείρησης ή η διακοπή της επιχείρησης από τον χρόνο διαπίστωσης μέχρι τον χρόνο της εκτέλεσης της απόφασης δεν κωλύει την επιβολή και την εκτέλεση της απόφασης αναστολής είτε στην εγκατάσταση, στην οποία αφορά ο έλεγχος, εφόσον στον ίδιο χώρο δραστηριοποιείται επιχείρηση με ίδιο ή παραπλήσιο αντικείμενο εργασιών ή σε αυτήν συμμετέχουν ένα ή περισσότερα από τα αρχικά μέλη του φορέα ή συνδεόμενα με αυτούς πρόσωπα, είτε, εφόσον δεν πληρούνται οι ανωτέρω προϋποθέσεις για την εν λόγω εγκατάσταση, σε οποιαδήποτε άλλη επαγγελματική εγκατάσταση δραστηριοποιείται ο ελεγχόμενος.

Εφόσον δεν δύναται να επιβληθεί ή να εκτελεστεί η απόφαση ή η πράξη αναστολής λειτουργίας της επαγγελματικής εγκατάστασης σύμφωνα με το πρώτο και το δεύτερο εδάφιο κατόπιν διαπίστωσης των παραβάσεων της παρ. 1 ή των περ. α) και γ) της παρ. 3, επιβάλλεται η ειδική χρηματική κύρωση της παρ. 8, κατά περίπτωση.»

Με την παρ. 3 του άρθρου 219 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 11 του άρθρου 13Α του ν. 2523/1997, περί αναστολής λειτουργίας επαγγελματικών εγκαταστάσεων, επιβολής ειδικής χρηματικής κύρωσης και ειδικού προστίμου, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) οι λέξεις «του ν. 4174/2013» αντικαθίστανται από το αρκτικόλεξο «Κ.Φ.Δ.»,

β) προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 11 διαμορφώνεται ως εξής:

«11. Η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου είναι ανεξάρτητη από την εφαρμογή των διατάξεων του Κ.Φ.Δ. ή άλλων διατάξεων με τις οποίες επιβάλλονται διοικητικές ή λοιπές φορολογικές κυρώσεις. Οι κυρώσεις του παρόντος άρθρου δεν επιβάλλονται όταν οι διαπιστωθείσες παραβάσεις αφορούν στα ολοκληρωμένα συστήματα παρακολούθησης και ηλεκτρονικής μετάδοσης δεδομένων εισροών εκροών σε πρατήρια υγρών καυσίμων και εγκαταστάσεις πωλητών πετρελαίου θέρμανσης για τις οποίες επιβάλλονται οι κυρώσεις του άρθρου 31 του ν. 3784/2009 (Α’ 137).»

Με την παρ. 4 του άρθρου 219 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι οι παρ. 1, 2 και 3 αυτού ισχύουν για διαπιστώσεις που λαμβάνουν χώρα από την έναρξη ισχύος του κοινοποιούμενου νόμου, ήτοι από 28.7.2025.

Άρθρο 220 «Τόπος παροχής υπηρεσιών – Τροποποίηση παρ. 8 και 9 άρθρου 18 Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 1 και 2 Οδηγίας (ΕΕ) 2022/542)».

1. Στο τέλος της παρ. 8 του άρθρου 18 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Κώδικα Φ.Π.Α., ν. 5144/2024, Α' 162), περί τόπου παροχής υπηρεσιών, προστίθεται νέο εδάφιο και η παρ. 8 διαμορφώνεται ως εξής:

«8. Δικαίωμα πρόσβασης σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές και παρόμοιες εκδηλώσεις προς υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα.

Ο τόπος παροχής υπηρεσιών που αφορούν στο δικαίωμα πρόσβασης σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις, όπως οι εμπορικές και άλλες εκθέσεις, καθώς και παρεπόμενων υπηρεσιών σχετικά με την πρόσβαση, που παρέχονται σε υποκείμενους στον φόρο:

α) είναι το εσωτερικό της χώρας, εφόσον οι εκδηλώσεις αυτές πραγματοποιούνται στο εσωτερικό της χώρας,

β) δεν είναι το εσωτερικό της χώρας, εφόσον οι εκδηλώσεις αυτές πραγματοποιούνται εκτός του εσωτερικού της χώρας.

Τα ανωτέρω δεν εφαρμόζονται στην πρόσβαση στις εκδηλώσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, όταν η συμμετοχή είναι εικονική.»

2. Στο τέλος της παρ. 9 του άρθρου 18 του Κώδικα Φ.Π.Α., προστίθεται νέο εδάφιο και η παρ. 9 διαμορφώνεται ως εξής:

«9. Παροχή πολιτιστικών, καλλιτεχνικών, αθλητικών, επιστημονικών, εκπαιδευτικών, ψυχαγωγικών και παρόμοιων υπηρεσιών προς μη υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα.

Ο τόπος παροχής υπηρεσιών οι οποίες αφορούν σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες δραστηριότητες, όπως εμπορικές και άλλες εκθέσεις, περιλαμβανομένων των υπηρεσιών των διοργανωτών τέτοιων δραστηριοτήτων, καθώς και της παροχής παρεπόμενων προς τις υπηρεσίες αυτές υπηρεσιών που παρέχονται σε μη υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα:

α) είναι το εσωτερικό της χώρας, εφόσον οι εκδηλώσεις αυτές πραγματοποιούνται στο εσωτερικό της χώρας,

β) δεν είναι το εσωτερικό της χώρας, εφόσον οι εκδηλώσεις αυτές πραγματοποιούνται εκτός του εσωτερικού της χώρας.

Όταν οι υπηρεσίες και οι παρεπόμενες υπηρεσίες αφορούν δραστηριότητες σε μετάδοση συνεχούς ροής ή που διατίθενται εικονικά με άλλον τρόπο, τόπος παροχής των υπηρεσιών είναι ο τόπος στον οποίο ο μη υποκείμενος στον φόρο είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του.».

Άρθρο 221 «Συντελεστές – Υπολογισμός του φόρου – Τροποποίηση παρ. 1 και 3 άρθρου 26 Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 5 και 7 Οδηγίας (ΕΕ) 2022/542).

1. Στην παρ. 1 του άρθρου 26 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Κώδικα Φ.Π.Α., ν. 5144/2024, Α' 162), περί συντελεστών – υπολογισμού του φόρου, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στο τέταρτο εδάφιο οι λέξεις «παρ. 8 του Κεφαλαίου Β» αντικαθίστανται από τις λέξεις «παρ. 11 του Κεφαλαίου Β»,

β) στο τέλος της παρ. 1 προστίθεται νέο εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Ο συντελεστής του ΦΠΑ ορίζεται σε είκοσι τέσσερα τοις εκατό (24%) στη φορολογητέα αξία.

Για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα III του παρόντος Κώδικα, ο συντελεστής του φόρου ορίζεται σε δεκατρία τοις εκατό (13%). Για τα αγαθά και τις υπηρεσίες για τα οποία υπάρχει ειδική πρόβλεψη στο Παράρτημα III του παρόντος Κώδικα, ο συντελεστής του φόρου ορίζεται σε έξι τοις εκατό (6%) και σε τέσσερα τοις εκατό (4%) κατά περίπτωση. Ο συντελεστής ΦΠΑ που ορίζεται για τα αγαθά και τις υπηρεσίες του Παραρτήματος ΙΙΙ δεν εφαρμόζεται στις ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες, με την εξαίρεση εκείνων που εμπίπτουν στην παρ. 11 του Κεφαλαίου Β. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ του Παραρτήματος ΙΙΙ.

Κατ' εξαίρεση, για τα εμβόλια της ΔΚ ΕΧ 3002 κατά του κορωνοϊού COVID-19, που έχουν εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή από τα κράτη μέλη, ο συντελεστής του φόρου ορίζεται σε μηδέν τοις εκατό (0%).

Οι μειωμένοι συντελεστές που αναφέρονται στο δεύτερο και τρίτο εδάφιο, δεν εφαρμόζονται στις παραδόσεις αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας, στις οποίες εφαρμόζεται το ειδικό καθεστώς των άρθρων 52 και 53.»

2. Στην παρ. 3 του άρθρου 26 του Κώδικα Φ.Π.Α., περί συντελεστών – υπολογισμού του φόρου, προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Για τα εισαγόμενα αγαθά εφαρμόζονται οι συντελεστές που ισχύουν κατά τον χρόνο που ο φόρος γίνεται απαιτητός, σύμφωνα με το άρθρο 22. Ο συντελεστής που εφαρμόζεται στα εισαγόμενα αγαθά είναι ο συντελεστής που ισχύει στο εσωτερικό της χώρας για την παράδοση του ίδιου αγαθού.»

Άρθρο 222 «Ειδικές απαλλαγές - Τροποποίηση περ. γ) παρ. 1 άρθρου 32 Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας».

H περ. γ) της παρ. 1 του άρθρου 32 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162), περί ειδικών απαλλαγών, αντικαθίσταται ως εξής:

«γ) η παράδοση και η εισαγωγή καυσίμων, λιπαντικών, τροφοεφοδίων και λοιπών αγαθών που προορίζονται για τον εφοδιασμό:

γα) των πλοίων και των αεροσκαφών, τα οποία απαλλάσσονται σύμφωνα με τις περ. α) και β),

γβ) των πολεμικών πλοίων άλλων χωρών που υπάγονται στον κωδικό συνδυασμένης ονοματολογίας (ΣΟ) 8906 10 00, τα οποία εγκαταλείπουν το έδαφος της χώρας με προορισμό λιμάνι ή όρμο εκτός Ελλάδας,

γγ) των πλοίων με σημαία τρίτης χώρας που διενεργούν περιηγητικά ταξίδια (κρουαζιέρες) σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν. 3872/2010 (Α’ 148) και των αντίστοιχων πλοίων με ελληνική ή ενωσιακή σημαία που διενεργούν περιηγητικά ταξίδια, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 165 του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου (ν.δ. 187/1973, Α’ 261), και χρησιμοποιούνται στη ναυσιπλοΐα ανοικτής θαλάσσης, ανεξαρτήτως ενδιάμεσων προορισμών σε ελληνικούς λιμένες και ανεξαρτήτως λιμένα εφοδιασμού, υπό την προϋπόθεση ότι τουλάχιστον ένας προορισμός είναι σε τρίτη χώρα.

Η εισαγωγή τροφοεφοδίων από ή η παράδοση προς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών εστίασης ή ψυχαγωγίας επί των πλοίων του προηγούμενου εδαφίου και τα οποία πωλούνται και αναλώνονται επί του πλοίου, απαλλάσσεται από Φόρο Προστιθέμενης

Αξίας. Από την απαλλαγή του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας εξαιρούνται τα λοιπά είδη προς κατανάλωση επί του πλοίου της περ.

α) της παρ. 1 του άρθρου 36 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα, τα βιομηχανοποιημένα καπνά του άρθρου 96 και τα προϊόντα των περ. α), στ), ζ) και η) της παρ. 1 του άρθρου 50 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα.

Προκειμένου για πλοία και πλωτά μέσα της εμπορικής ναυσιπλοΐας εσωτερικού ή άλλης εκμετάλλευσης εσωτερικού, που δεν εμπίπτουν στην παρούσα υποπερίπτωση, καθώς και για αλιευτικά σκάφη που αλιεύουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα, η απαλλαγή περιορίζεται στα καύσιμα και λιπαντικά.»

Άρθρο 223 «Απαλλαγές στην παράδοση αγαθών σε άλλο κράτος μέλος – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 33 Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 2 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)».

Στην παρ. 3 του άρθρου 33 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α' 162), περί απαλλαγών στην παράδοση αγαθών σε άλλο κράτος μέλος, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στο πρώτο εδάφιο οι λέξεις «με τα άρθρα 44, 52 και 53» αντικαθίστανται από τις λέξεις «με τα άρθρα 52 και 53»,

β) προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 3 του άρθρου 33 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται στις παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται από υποκείμενους στον φόρο, σύμφωνα με τα άρθρα 52 και 53. Η απαλλαγή που προβλέπεται στην περ. α) και στην υποπερ. ββ) της περ. β) της παρ. 1, δεν εφαρμόζεται στις παραδόσεις αγαθών και στις παραδόσεις προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, αντίστοιχα, που πραγματοποιούνται από υποκείμενους στον φόρο οι οποίοι, στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιούνται οι παραδόσεις, υπάγονται στην απαλλαγή των μικρών επιχειρήσεων των άρθρων 44 έως 44ζ.»

Άρθρο 224 «Δικαίωμα έκπτωσης του φόρου – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 35 Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 4 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)».

Στην περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 35 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α' 162), περί δικαιώματος έκπτωσης του φόρου, μετά από τις λέξεις «του άρθρου 4,» προστίθενται οι λέξεις «εκτός από εκείνες που απαλλάσσονται σύμφωνα με τα άρθρα 44 έως 44ζ,» και η περ. α) διαμορφώνεται ως εξής:

«α) για την πραγματοποίηση στο εξωτερικό των δραστηριοτήτων του άρθρου 4, εκτός από εκείνες που απαλλάσσονται σύμφωνα με τα άρθρα 44 έως 44ζ, εφόσον αυτές θα παρείχαν δικαίωμα έκπτωσης του φόρου, αν είχαν πραγματοποιηθεί στο εσωτερικό της χώρας,».

Άρθρο 225 «Επιστροφή του φόρου - Τροποποίηση άρθρου 39 Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας

Στην υποπερ. αγ) της περ. α) της παρ. 4 του άρθρου 39 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162), περί επιστροφής του φόρου,

α) μετά τη λέξη «αντίστοιχο», διαγράφονται οι λέξεις «του άρθρου 44» και

β) μετά τη λέξη «επιχειρήσεις» προστίθενται οι λέξεις «των άρθρων 44 έως 44ζ του παρόντος» και η υποπερ.

αγ) διαμορφώνεται ως εξής:

«αγ) υπάγεται στο αντίστοιχο καθεστώς απαλλαγής για μικρές επιχειρήσεις των άρθρων 44 έως 44ζ του παρόντος,».

Άρθρο 226 «Ειδικό καθεστώς μικρών επιχειρήσεων - Ορισμοί και πεδίο εφαρμογής Αντικατάσταση άρθρου 44 Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 8, 10, 11, 12, 15, όπως η τελευταία τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 της Οδηγίας 2022/542, 19 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)

Το άρθρο 44 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162), περί ειδικού καθεστώτος μικρών επιχειρήσεων, αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 44

Ειδικό καθεστώς μικρών επιχειρήσεων

1. Η απαλλαγή του ειδικού καθεστώτος μικρών επιχειρήσεων εφαρμόζεται σε πράξεις παράδοσης αγαθών και παροχής υπηρεσιών, οι οποίες πραγματοποιούνται από μικρές επιχειρήσεις υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις των άρθρων 44α έως 44στ.

Για τους σκοπούς των άρθρων 44 έως 44ζ ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α) Ως «απαλλασσόμενη μικρή επιχείρηση» νοείται κάθε υποκείμενος στον φόρο, εγκατεστημένος ή μη, που επιλέγει να ωφεληθεί από την απαλλαγή των άρθρων 44α και 44β για πράξεις παράδοσης αγαθών και παροχής υπηρεσιών στο εσωτερικό της χώρας,

β) ως «ετήσιος κύκλος εργασιών εντός του εσωτερικού της χώρας» ορίζεται η ετήσια συνολική αξία των παραδόσεων αγαθών και των παροχών υπηρεσιών, όπως ορίζονται στην παρ. 2, χωρίς

Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.), που πραγματοποιούνται από υποκείμενο στον φόρο κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους,

γ) ως «ετήσιος κύκλος εργασιών εντός της Ένωσης» ορίζεται η ετήσια συνολική αξία των παραδόσεων αγαθών και των παροχών υπηρεσιών, όπως ορίζονται στην παρ. 3, χωρίς Φ.Π.Α., που πραγματοποιούνται από υποκείμενο στον φόρο εντός του εδάφους της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένου του ετήσιου κύκλου εργασιών εντός του εσωτερικού της χώρας, κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους.

2. Ο ετήσιος κύκλος εργασιών που λαμβάνεται υπόψη για την εφαρμογή της απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων στο εσωτερικό της χώρας, αποτελείται από τις ακόλουθες αξίες, χωρίς Φ.Π.Α.:

α) την αξία των παραδόσεων αγαθών και των παροχών υπηρεσιών, κατά το μέτρο που θα φορολογούνταν εάν είχαν πραγματοποιηθεί από μη απαλλασσόμενο υποκείμενο στον φόρο,

β) την αξία των πράξεων που απαλλάσσονται με δικαίωμα έκπτωσης του Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε στο προηγούμενο στάδιο, σύμφωνα με το πέμπτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 26,

γ) την αξία των απαλλασσόμενων πράξεων σύμφωνα με τα άρθρα 29 και 32,

δ) την αξία των απαλλασσόμενων πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 33 όταν εφαρμόζεται η απαλλαγή που προβλέπεται στο εν λόγω άρθρο, και

ε) την αξία των πράξεων επί ακινήτων, των χρηματοοικονομικών πράξεων των περ. ιθ) έως κδ) της παρ. 1 του άρθρου 27 και των υπηρεσιών ασφάλισης και αντασφάλισης, εκτός εάν οι πράξεις αυτές έχουν παρεπόμενο χαρακτήρα.

Οι μεταβιβάσεις ενσώματων ή άυλων αγαθών επένδυσης ενός υποκειμένου στον φόρο δεν λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό του κύκλου εργασιών.

3. Ο ετήσιος κύκλος εργασιών που λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του ενωσιακού ορίου απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων, αποτελείται από τις αξίες των πράξεων της παρ. 2, χωρίς Φ.Π.Α., και τις αξίες των αντίστοιχων πράξεων της παρ. 2, χωρίς Φ.Π.Α., που πραγματοποιούνται σε άλλο κράτος μέλος.

4. Το ειδικό καθεστώς μικρών επιχειρήσεων δεν εφαρμόζεται στις ακόλουθες πράξεις:

α) παραδόσεις ακινήτων του άρθρου 8 που πραγματοποιούνται ευκαιριακά,

β) παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων σύμφωνα με την υποπερ. βα) της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 33.

5. Το ειδικό καθεστώς μικρών επιχειρήσεων εφαρμόζεται για υποκείμενους με έδρα της οικονομικής δραστηριότητας στο εσωτερικό της χώρας ή σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»

Άρθρο 227

Χορήγηση απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων σε υποκείμενους στον φόρο εγκατεστημένους στο εσωτερικό - Προσθήκη άρθρου 44α στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 12, 16 και 19 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)

Στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162) προστίθεται άρθρο 44α ως εξής:

«Άρθρο 44α

Χορήγηση απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων σε υποκείμενους στον φόρο εγκατεστημένους στο εσωτερικό

1. Δύνανται να απαλλάσσονται από την υποχρέωση υποβολής δήλωσης και καταβολής του φόρου υποκείμενοι, των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών, που αναφέρεται σε πράξεις παράδοσης αγαθών και παροχής υπηρεσιών που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του προηγούμενου και του τρέχοντος φορολογικού έτους κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 44, χωρίς Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.), δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ.

Οι υποκείμενοι δύνανται να απαλλάσσονται και κατά τον χρόνο έναρξης των εργασιών τους.

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 δεν έχουν εφαρμογή:

α) στους αγρότες του ειδικού καθεστώτος,

β) στην παράδοση καινούργιου μεταφορικού μέσου, σύμφωνα με την υποπερ.

βα) της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 33,

γ) στις παραδόσεις ακινήτων του άρθρου 8 που πραγματοποιούνται ευκαιριακά.

3. Σε περίπτωση υπέρβασης του ορίου του πρώτου εδαφίου της παρ. 1, ο υποκείμενος στον φόρο εφαρμόζει υποχρεωτικά το κανονικό καθεστώς, αρχής γενομένης από την πράξη παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών με την οποία πραγματοποιείται η υπέρβαση του ορίου και για το σύνολο της αξίας της πράξης αυτής.

4. Οι υποκείμενοι που απαλλάσσονται μπορούν να μεταταχθούν προαιρετικά στο κανονικό καθεστώς κατά τη διάρκεια του φορολογικού έτους υποβάλλοντας σχετικά δήλωση μεταβολών.

Σε περίπτωση προαιρετικής μετάταξης, ο υποκείμενος στον φόρο δύναται να υπαχθεί εκ νέου στο καθεστώς του παρόντος άρθρου εντός του επόμενου φορολογικού έτους.

5. Αν υποκείμενος μετατάσσεται, υποχρεωτικά ή προαιρετικά, από το ένα καθεστώς στο άλλο, τα αποθέματα των εμπορεύσιμων αγαθών, τα οποία υπάρχουν κατά την τελευταία ημέρα πριν από τη μετάταξη, απογράφονται υποχρεωτικά ανά ισχύοντα συντελεστή φόρου, αποτιμώνται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και υπάρχει υποχρέωση απόδοσης του φόρου που έχει εκπέσει για τα αποθέματα, όταν ο υποκείμενος μετατάσσεται από το κανονικό καθεστώς στο απαλλασσόμενο και δικαίωμα έκπτωσης, αντίστοιχα, όταν μετατάσσεται από το απαλλασσόμενο στο κανονικό καθεστώς.

6. Σε κάθε περίπτωση μετάταξης, ο υποκείμενος υποχρεούται να συντάσσει απογραφή των αγαθών επένδυσης, για τα οποία δεν έχει παρέλθει ο χρόνος διακανονισμού, σύμφωνα με το άρθρο 38.

Τα εν λόγω αγαθά αποτιμώνται στην αξία κτήσης τους, η οποία προσαυξάνεται με τις δαπάνες βελτίωσης και επέκτασης, εκτός από τις δαπάνες επισκευής και συντήρησης. Οι μετατασσόμενοι υποκείμενοι, για τον εναπομένοντα χρόνο του διακανονισμού, έχουν δικαίωμα έκπτωσης του φόρου ή, κατά περίπτωση, υποχρέωση διακανονισμού και καταβολής του φόρου, ανάλογα με το εάν πρόκειται για μετάταξη από το απαλλασσόμενο στο κανονικό καθεστώς ή αντίστροφα.

7. Για τα απογραφόμενα αγαθά των παρ. 5 και 6, υποβάλλεται, μέσα σε δύο (2) μήνες από τη μετάταξη, δήλωση που περιλαμβάνει την αξία των αποθεμάτων κατά συντελεστή φόρου και τον φόρο που αναλογεί.

Για τους υποκείμενους που μετατάσσονται στο κανονικό καθεστώς ο φόρος αυτός εκπίπτει με την προβλεπόμενη από το άρθρο 43 δήλωση Φ.Π.Α. της φορολογικής περιόδου κατά την οποία υποβάλλεται η δήλωση αποθεμάτων. Για τους υποκείμενους που μετατάσσονται στο απαλλασσόμενο καθεστώς, η δήλωση για την απόδοση του φόρου υποβάλλεται μέχρι την τελευταία εργάσιμη για τις δημόσιες υπηρεσίες ημέρα του επόμενου μήνα από την υποβολή της δήλωσης αποθεμάτων μετάταξης του πρώτου εδαφίου.

8. Οι υποκείμενοι της παρ. 1, στις περιπτώσεις που έχουν υποχρέωση έκδοσης παραστατικών πωλήσεων (φορολογικών στοιχείων), αναγράφουν σε αυτά την ένδειξη «χωρίς φόρο προστιθέμενης αξίας-απαλλαγή μικρών επιχειρήσεων» και δεν δικαιούνται να εκπέσουν τον φόρο των εισροών τους.»

Άρθρο 228 «Χορήγηση απαλλαγής σε υποκείμενους εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος - Προσθήκη άρθρου 44β στον ν. 5144/2024 (άρθρο 1 παρ. 12 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)

Στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162) προστίθεται άρθρο 44β ως εξής:

«Άρθρο 44β

Χορήγηση απαλλαγής σε υποκείμενους εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος

1. Υποκείμενοι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος μέλος, των οποίων, κατά το τρέχον και το προηγούμενο φορολογικό έτος, ο ετήσιος κύκλος εργασιών εντός του εσωτερικού της χώρας δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ και ο ετήσιος κύκλος εργασιών εντός της Ένωσης δεν υπερβαίνει τις εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ, μπορούν να κάνουν χρήση της απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων στο εσωτερικό της χώρας, εφόσον έχουν προβεί σε προηγούμενη κοινοποίηση της πρόθεσής τους αυτής στο κράτος μέλος εγκατάστασής τους και έχουν λάβει από το κράτος μέλος αυτό ατομικό αριθμό ταυτοποίησης με το επίθημα «ΕΧ» για τον σκοπό αυτό.

2. Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), ως φορολογική αρχή του κράτους μέλους απαλλαγής, αφού λάβει την προηγούμενη κοινοποίηση ή την τυχόν μετέπειτα επικαιροποίηση αυτής από το κράτος μέλος εγκατάστασης, επαληθεύει την ύπαρξη τυχόν Α.Φ.Μ./Φ.Π.Α. στο εσωτερικό και την τήρηση του ορίου του ετήσιου κύκλου εργασιών των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ και επιβεβαιώνει την απαλλαγή εντός δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 37β του Κανονισμού (ΕΕ) 904/2010.

Σε ειδικές περιπτώσεις που αφορούν σε πρόληψη της φοροδιαφυγής ή της φοροαποφυγής, η Α.Α.Δ.Ε. γνωστοποιεί αμελλητί στο κράτος μέλος εγκατάστασης την ανάγκη μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος για τη διενέργεια των απαραίτητων ελέγχων ή επαληθεύσεων.

3. Κατόπιν της γνωστοποίησης από το κράτος μέλος εγκατάστασης της ταυτοποίησης του υποκειμένου με τον ατομικό αριθμό ταυτοποίησης με επίθημα «ΕΧ», ή της επιβεβαίωσης της προσθήκης της Ελλάδας στα κράτη μέλη στα οποία αυτός απαλλάσσεται, η Α.Α.Δ.Ε. μεριμνά για τη μη δυνατότητα χρήσης του τυχόν Α.Φ.Μ./Φ.Π.Α. που έχει ήδη ο υποκείμενος για πράξεις που πραγματοποιεί ως απαλλασσόμενη μικρή επιχείρηση.

4. Σε περίπτωση οικειοθελούς παύσης, ο υποκείμενος στον φόρο δύναται να υπαχθεί εκ νέου στο καθεστώς του παρόντος άρθρου εντός του επόμενου φορολογικού έτους.»

Άρθρο 229

«Χορήγηση απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων από άλλα κράτη μέλη σε υποκείμενους εγκατεστημένους στο εσωτερικό - Προσθήκη άρθρου 44γ στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 12 και 13 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)»

Στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162) προστίθεται άρθρο 44γ ως εξής:

«Άρθρο 44γ

Χορήγηση απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων από άλλα κράτη μέλη σε υποκείμενους εγκατεστημένους στο εσωτερικό της χώρας

1. Υποκείμενοι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας μπορούν να κάνουν χρήση απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων σε άλλο ή άλλα κράτη μέλη στα οποία δεν είναι εγκατεστημένοι, εφόσον πληρούνται οι κάτωθι προϋποθέσεις:

α) ο ετήσιος κύκλος εργασιών του υποκείμενου εντός της Ε.Ε. δεν υπερβαίνει κατά το προηγούμενο και το τρέχον ημερολογιακό έτος τις εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ,

β) ο υποκείμενος υποβάλλει στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) προηγούμενη κοινοποίηση, με ηλεκτρονικά μέσα, η οποία περιέχει τουλάχιστον τις ακόλουθες πληροφορίες:

βα) ονοματεπώνυμο, δραστηριότητα, νομική μορφή και διεύθυνση του υποκειμένου στον φόρο,

ββ) κράτος μέλος ή κράτη μέλη στα οποία ο υποκείμενος προτίθεται να κάνει χρήση της απαλλαγής,

βγ) συνολική αξία των παραδόσεων αγαθών ή/και παροχών υπηρεσιών που έχουν πραγματοποιηθεί στο εσωτερικό της χώρας και σε καθένα από τα άλλα κράτη μέλη, κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος. Στην περίπτωση κρατών μελών που εφαρμόζουν τομεακά όρια απαλλαγής, οι παραπάνω αξίες δηλώνονται ανά τομέα,

βδ) συνολική αξία των παραδόσεων αγαθών ή/και παροχών υπηρεσιών που έχουν πραγματοποιηθεί στο εσωτερικό της χώρας και σε καθένα από τα άλλα κράτη μέλη κατά το τρέχον ημερολογιακό έτος πριν από την κοινοποίηση. Στην περίπτωση κρατών μελών που εφαρμόζουν τομεακά όρια απαλλαγής, οι παραπάνω αξίες δηλώνονται ανά τομέα,

βε) τυχόν Α.Φ.Μ./Φ.Π.Α. που ήδη διαθέτουν σε άλλα κράτη μέλη.

γ) Η Α.Α.Δ.Ε., ως φορολογική αρχή του κράτους μέλους εγκατάστασης, λαμβάνοντας την προηγούμενη κοινοποίηση, επαληθεύει εντός δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών το ύψος του κύκλου εργασιών που έχει δηλωθεί από τον υποκείμενο σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 37β του Κανονισμού (ΕΕ) 904/2010 του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2010, για τη διοικητική συνεργασία και την καταπολέμηση της απάτης στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας (L 268) και, εφόσον δεν υπάρχει υπέρβαση του ορίου του ετησίου κύκλου εργασιών κατά το τρέχον και το προηγούμενο ημερολογιακό έτος εντός της Ένωσης, διαβιβάζει με ηλεκτρονικά μέσα τις πληροφορίες στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών απαλλαγής σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 37α του Κανονισμού (ΕΕ) 904/2010 και αναμένει την επιβεβαίωση από τα κράτη μέλη απαλλαγής εντός δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 37β του ανωτέρω Κανονισμού, προκειμένου να ταυτοποιήσει τον υποκείμενο με τον Α.Φ.Μ. ταυτοποίησης που φέρει το επίθημα «ΕΧ» και να το γνωστοποιήσει σε αυτόν.

Η απαλλαγή στο άλλο κράτος μέλος ισχύει από την ημερομηνία γνωστοποίησης από την Α.Α.Δ.Ε. προς τον υποκείμενο του Α.Φ..Μ. ταυτοποίησής του με το επίθημα «ΕΧ», η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τις τριάντα πέντε (35) εργάσιμες ημέρες από την παραλαβή της προηγούμενης κοινοποίησης, εκτός από ειδικές περιπτώσεις στις οποίες, για την πρόληψη της φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής, τα κράτη μέλη για τη χορήγηση της απαλλαγής ενδέχεται να χρειάζονται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για τη διενέργεια των απαραίτητων ελέγχων και έχουν γνωστοποιήσει την αναγκαιότητα αυτή στην Α.Α.Δ.Ε. ως φορολογική αρχή του κράτους μέλους εγκατάστασης.

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην υποπερ. βγ) της περ. β) παρέχονται και για καθένα από τα δύο προηγούμενα ημερολογιακά έτη για εκείνα τα κράτη μέλη που χορηγούν την απαλλαγή, λαμβανομένου υπόψη του κύκλου εργασιών των δύο τελευταίων ημερολογιακών ετών.

Οι αξίες των υποπερ. βγ) και βδ) της περ. β) εκφράζονται σε ευρώ ή στο εθνικό νόμισμα των κρατών μελών που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ, εφόσον τα κράτη μέλη απαιτούν να εκφράζονται οι αξίες στο δικό τους νόμισμα. Εάν οι παραδόσεις ή οι παροχές έχουν πραγματοποιηθεί σε άλλα νομίσματα, ο υποκείμενος χρησιμοποιεί τη συναλλαγματική ισοτιμία που ισχύει την πρώτη ημέρα του ημερολογιακού έτους. Η μετατροπή γίνεται σύμφωνα με τη συναλλαγματική ισοτιμία που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για την ημέρα εκείνη ή, εάν δεν υπήρξε δημοσίευση τη συγκεκριμένη ημέρα, τις ισοτιμίες της επόμενης ημέρας δημοσίευσης.

2. Οι υποκείμενοι ενημερώνουν την Α.Α.Δ.Ε. με ηλεκτρονικά μέσα εκ των προτέρων, με επικαιροποίηση της προηγούμενης κοινοποίησης της παρ. 1, που περιλαμβάνει τον ΑΦΜ ταυτοποίησης με επίθημα «ΕΧ» που τους έχει χορηγηθεί, αν επέρχονται αλλαγές στις πληροφορίες που είχαν παρασχεθεί με την προηγούμενη κοινοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της πρόθεσής τους να κάνουν χρήση της απαλλαγής σε κράτος μέλος ή κράτη μέλη διαφορετικά από αυτά που υποδεικνύονται στην προηγούμενη κοινοποίηση και της απόφασής τους να παύσουν να εφαρμόζουν το καθεστώς απαλλαγής σε κράτος μέλος ή κράτη μέλη στα οποία δεν είναι εγκατεστημένοι. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η παύση τίθεται σε ισχύ από την πρώτη μέρα του επόμενου ημερολογιακού τριμήνου μετά την παραλαβή των πληροφοριών από την Α.Α.Δ.Ε. ή, αν αυτές παραλαμβάνονται τον τελευταίο μήνα του ημερολογιακού τριμήνου, από την πρώτη μέρα του δεύτερου μήνα του επόμενου ημερολογιακού τριμήνου.

Η επικαιροποίηση της προηγούμενης κοινοποίησης ισχύει από την ημερομηνία κατά την οποία η Α.Α.Δ.Ε., αφού προβεί στις ενέργειες της περ. γ) της παρ. 1, επιβεβαιώνει τον Α.Φ.Μ. ταυτοποίησης με το επίθημα «ΕΧ» στον υποκείμενο μέσω γνωστοποίησης, η οποία δεν υπερβαίνει τις τριάντα πέντε (35) εργάσιμες ημέρες από την παραλαβή της επικαιροποίησης της προηγούμενης κοινοποίησης, εκτός από ειδικές περιπτώσεις στις οποίες, για την πρόληψη της φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής, τα κράτη μέλη για τη χορήγηση της απαλλαγής ενδέχεται να χρειάζονται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για τη διενέργεια των απαραίτητων ελέγχων και έχουν γνωστοποιήσει την αναγκαιότητα αυτή στην Α.Α.Δ.Ε. ως φορολογική αρχή του κράτους μέλους εγκατάστασης.

Όταν ο υποκείμενος ενημερώνει την Α.Α.Δ.Ε. ότι προτίθεται να κάνει χρήση της απαλλαγής σε κράτος μέλος ή κράτη μέλη διαφορετικά από εκείνα που αναφέρονται στην προηγούμενη κοινοποίηση ή την επικαιροποίηση της προηγούμενης κοινοποίησης, δεν υποχρεούται να παράσχει τις πληροφορίες της περ. β) της παρ. 1, εφόσον αυτές έχουν συμπεριληφθεί ήδη σε αναφορές στοιχείων που έχουν υποβληθεί σε προηγούμενο χρόνο σύμφωνα με την παρ. 1 και την παρούσα παράγραφο.

3. Υποκείμενοι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό που κάνουν χρήση της απαλλαγής σε άλλα κράτη μέλη, έχουν υποχρέωση υποβολής στην Α.Α.Δ.Ε., για κάθε ημερολογιακό τρίμηνο, αναφοράς που περιλαμβάνει τα παρακάτω στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου και του Α.Φ.Μ. ταυτοποίησής τους με το επίθημα «ΕΧ»:

α) τη συνολική αξία των παραδόσεων ή παροχών που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού τριμήνου στο εσωτερικό της χώρας ή την ένδειξη «0» εάν δεν έχουν πραγματοποιηθεί παραδόσεις ή παροχές,

β) τη συνολική αξία των παραδόσεων ή παροχών που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού τριμήνου σε καθένα από τα κράτη μέλη, εκτός του εσωτερικού της χώρας ή την ένδειξη «0» εάν δεν έχουν πραγματοποιηθεί παραδόσεις ή παροχές. Στην περίπτωση κρατών μελών που εφαρμόζουν τομεακά όρια απαλλαγής, οι παραπάνω αξίες δηλώνονται ανά τομέα.

Η αναφορά υποβάλλεται στην Α.Α.Δ.Ε. εντός ενός μηνός από το τέλος του ημερολογιακού τριμήνου με ηλεκτρονικά μέσα και αποτελεί δήλωση πληροφοριακού χαρακτήρα.

Οι αξίες εκφράζονται σε ευρώ ή στο εθνικό νόμισμα των κρατών μελών που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ, εφόσον τα κράτη μέλη απαιτούν να εκφράζονται οι αξίες στο δικό τους νόμισμα. Εάν οι παραδόσεις ή οι παροχές έχουν πραγματοποιηθεί σε άλλα νομίσματα, ο υποκείμενος χρησιμοποιεί τη συναλλαγματική ισοτιμία που ισχύει την πρώτη ημέρα του ημερολογιακού έτους.

Η μετατροπή γίνεται σύμφωνα με τη συναλλαγματική ισοτιμία που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα την ημέρα εκείνη ή, εάν δεν υπήρξε δημοσίευση τη συγκεκριμένη ημέρα, τις ισοτιμίες της επόμενης ημέρας δημοσίευσης.

4. Αν ο ετήσιος κύκλος εργασιών εντός της Ένωσης υπερβεί τις εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ, οι υποκείμενοι ενημερώνουν εντός δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών την Α.Α.Δ.Ε.. Παράλληλα, εντός της ίδιας προθεσμίας, υποβάλλουν τα στοιχεία της παρ. 3 για την αξία παραδόσεων αγαθών και παροχών υπηρεσιών που πραγματοποιήθηκαν από την έναρξη του τρέχοντος ημερολογιακού τριμήνου εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε η υπέρβαση έως την ημερομηνία κατά την οποία έλαβε χώρα η υπέρβαση.»

Άρθρο 230

«Υπέρβαση του ενωσιακού ή/και του εσωτερικού ορίου κύκλου εργασιών - Προσθήκη άρθρου 44δ στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 16 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)»

Στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162) προστίθεται άρθρο 44δ ως εξής:

«Άρθρο 44δ

Υπέρβαση του ενωσιακού ή/και του εσωτερικού ορίου κύκλου εργασιών

1. Υποκείμενοι που απαλλάσσονται λόγω κύκλου εργασιών στο εσωτερικό της χώρας, είτε είναι εγκατεστημένοι είτε όχι, οι οποίοι υπερέβησαν κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος το εθνικό όριο των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, δεν δύνανται να κάνουν χρήση της απαλλαγής για διάστημα ενός ημερολογιακού έτους.

Όταν η υπέρβαση πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους, η ισχύς της απαλλαγής παύει από τη στιγμή της υπέρβασης του ορίου.

2. Οι μη εγκατεστημένοι στο εσωτερικό υποκείμενοι δεν μπορούν να υπαχθούν, ούτε να συνεχίσουν να υπάγονται στο απαλλασσόμενο καθεστώς στο εσωτερικό, εάν, κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, υπερέβησαν το όριο του ετήσιου κύκλου εργασιών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ. Όταν η υπέρβαση του ορίου αυτού πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους, η ισχύς της απαλλαγής παύει από την στιγμή της υπέρβασης του ορίου.

3. Οι υποκείμενοι που είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας, οι οποίοι υπερβαίνουν, στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους, το όριο του ετήσιου κύκλου εργασιών εντός της Ε.Ε., αλλά δεν έχουν υπερβεί το εσωτερικό όριο των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, μπορούν να συνεχίσουν να διενεργούν απαλλασσόμενες πράξεις στο εσωτερικό μέχρι τη συμπλήρωση του εθνικού ορίου.»

Άρθρο 231

«Απαλλαγή από ορισμένες υποχρεώσεις των υποκειμένων που κάνουν χρήση της απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων σε κράτος μέλος στο οποίο δεν είναι εγκατεστημένοι - Προσθήκη άρθρου 44ε στον ν. 5144/2024 (άρθρο 1 παρ. 13 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)»

Στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162) προστίθεται άρθρο 44ε ως εξής:

«Άρθρο 44ε

Απαλλαγή από ορισμένες υποχρεώσεις των υποκειμένων που κάνουν χρήση της απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων σε κράτος μέλος στο οποίο δεν είναι εγκατεστημένοι

1. Υποκείμενοι εγκατεστημένοι σε άλλα κράτη μέλη που κάνουν χρήση της απαλλαγής στο εσωτερικό της χώρας δεν έχουν υποχρέωση να αποκτήσουν Α.Φ.Μ./Φ.Π.Α. ούτε να υποβάλουν δηλώσεις Φ.Π.Α. για τις πράξεις που πραγματοποιούν ως απαλλασσόμενες μικρές επιχειρήσεις.

2. Υποκείμενοι εγκατεστημένοι σε άλλα κράτη μέλη, οι οποίοι κάνουν χρήση της απαλλαγής στο εσωτερικό της χώρας και δεν συμμορφώνονται με την υποχρέωση υποβολής, στο κράτος μέλος εγκατάστασής τους, των αντίστοιχων με τις οριζόμενες στην παρ. 3 του άρθρου 44γ προβλεπόμενων τριμηνιαίων αναφορών, υποχρεούνται να αποκτήσουν Α.Φ.Μ./Φ.Π.Α. και να υποβάλλουν δηλώσεις ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 41.»

Άρθρο 232

«Απενεργοποίηση ατομικού αριθμού ταυτοποίησης και προσαρμογή στοιχείων υποκειμένων σε ενδοενωσιακή απαλλαγή - Προσθήκη άρθρου 44στ στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 13 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)»

Στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162) προστίθεται άρθρο 44στ ως εξής:

«Άρθρο 44στ

Λοιπές ενέργειες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων

Πέραν των ενεργειών στις οποίες προβαίνει η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 44γ, προβαίνει, επίσης, αμελλητί σε απενεργοποίηση του ατομικού αριθμού ταυτοποίησης με το επίθημα «ΕΧ» που έχει χορηγήσει σε υποκείμενους εγκατεστημένους στο εσωτερικό, προκειμένου οι τελευταίοι να κάνουν χρήση της απαλλαγής μικρών επιχειρήσεων σε άλλο κράτος μέλος ή άλλα κράτη μέλη, ή, αν ο υποκείμενος εξακολουθεί να κάνει χρήση της απαλλαγής σε άλλο κράτος μέλος ή άλλα κράτη μέλη, προσαρμόζει τα στοιχεία που έχει παραλάβει στο πλαίσιο προηγούμενης κοινοποίησης ή επικαιροποίησης της κοινοποίησης, στις παρακάτω περιπτώσεις:

α) αν η συνολική αξία των παραδόσεων και παροχών εντός της Ένωσης που δηλώθηκε από τον υποκείμενο υπερβαίνει το όριο των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ,

β) αν το κράτος μέλος που χορηγεί την απαλλαγή έχει κοινοποιήσει ότι ο υποκείμενος δεν δικαιούται να κάνει χρήση της απαλλαγής ή η απαλλαγή έχει παύσει να ισχύει στο εν λόγω κράτος μέλος,

γ) αν ο υποκείμενος στον φόρο έχει γνωστοποιήσει την απόφασή του να παύσει να εφαρμόζει την απαλλαγή ή

δ) αν ο υποκείμενος στον φόρο έχει ενημερώσει, ή μπορεί να συναχθεί με άλλον τρόπο, ότι οι δραστηριότητές του έχουν παύσει.»

Άρθρο 233 «Εξουσιοδοτική διάταξη - Προσθήκη άρθρου 44ζ στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας»

Στον Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162) προστίθεται άρθρο 44ζ ως εξής:

«Άρθρο 44ζ

Εξουσιοδοτική διάταξη

Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων ρυθμίζονται οι διαδικασίες και οι λεπτομέρειες εγγραφής στο καθεστώς των μικρών επιχειρήσεων, της παύσης και της εξαίρεσης από αυτό, οι λεπτομέρειες εφαρμογής των τριμηνιαίων αναφορών, καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των άρθρων 44, 44α, 44β, 44γ, 44δ, 44ε και 44στ.»

Άρθρο 234

«Ειδικό καθεστώς φορολογίας των υποκειμένων στον φόρο μεταπωλητών που παραδίδουν μεταχειρισμένα αγαθά και αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας - Τροποποίηση παρ. 2 και 4 άρθρου 52 Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (άρθρο 1 παρ. 20 Οδηγίας (ΕΕ) 2022/542 και άρθρο 1 παρ. 21 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285)»

1. Στην παρ. 2 του άρθρου 52 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Κώδικα Φ.Π.Α. ν. 5144/2024, Α’ 162), περί ειδικού καθεστώτος φορολογίας των υποκειμένων στον φόρο μεταπωλητών που παραδίδουν μεταχειρισμένα αγαθά και αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας, οι λέξεις «του άρθρου 44» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των άρθρων 44 έως 44ζ» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Για την εφαρμογή της παρ. 1, ως παράδοση αγαθών που εμπίπτει στο ειδικό καθεστώς θεωρείται η παράδοση των αγαθών αυτών, που πραγματοποιείται από υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή, κατά την έννοια της περ. β) της παρ. 8 του άρθρου 53, εφόσον τα αγαθά αυτά του παραδόθηκαν στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από: πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο, ή πρόσωπο υποκείμενο στον φόρο, εφόσον πρόκειται για παράδοση η οποία απαλλάσσεται από τον φόρο, σύμφωνα με την περ. κη) της παρ. 1 του άρθρου 27 ή αντίστοιχη διάταξη άλλου κράτους μέλους, ή πρόσωπο υποκείμενο στον φόρο, το οποίο υπάγεται στο ειδικό καθεστώς μικρών επιχειρήσεων των άρθρων 44 έως 44ζ, εφόσον πρόκειται για αγαθά που αποτελούσαν γι’ αυτόν αγαθά επένδυσης, κατά την έννοια της παρ. 4 του άρθρου 38, ή αντίστοιχης διάταξης άλλου κράτους μέλους, ή άλλον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή, εφόσον η παράδοση του αγαθού από αυτόν έχει υπαχθεί στον φόρο, σύμφωνα με το ειδικό καθεστώς του περιθωρίου κέρδους του παρόντος άρθρου ή αντίστοιχη διάταξη άλλου κράτους μέλους.».

2. Στην παρ. 4 του άρθρου 52 Κώδικα Φ.Π.Α., περί ειδικού καθεστώτος φορολογίας των υποκειμένων στον φόρο μεταπωλητών που παραδίδουν μεταχειρισμένα αγαθά και αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στην περ. γ) διαγράφονται οι λέξεις «, εφόσον η παράδοση από το άλλο αυτό πρόσωπο φορολογήθηκε με τον μειωμένο συντελεστή που προβλέπεται για τα αγαθά αυτά ή παρασχέθηκε στον υποκείμενο πλήρες δικαίωμα έκπτωσης του φόρου»,

β) προστίθεται νέο δεύτερο εδάφιο,

γ) πριν από τη λέξη «επιλογή» προστίθεται η λέξη «Η παραπάνω» και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«4. Ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής μπορεί να επιλέξει την εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος του παρόντος άρθρου και στις παρακάτω παραδόσεις:

α) αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας, τα οποία εισήγαγε ο ίδιος, σύμφωνα με το άρθρο 13,

β) αντικειμένων καλλιτεχνικής αξίας που του παραδόθηκαν από τον ίδιο τον δημιουργό τους ή τους διαδόχους του,

γ) αντικειμένων καλλιτεχνικής αξίας που του παραδόθηκαν από άλλο υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο, εκτός από τον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή.

Τα ανωτέρω εφαρμόζονται υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει εφαρμοστεί μειωμένος συντελεστής στα σχετικά αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας που παραδίδονται σε υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή ή εισάγονται από υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή.

Η παραπάνω επιλογή γίνεται με υποβολή δήλωσης στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) εντός τριάντα (30) ημερών από την έναρξη του φορολογικού έτους για το οποίο υποβάλλεται.

Η δήλωση αυτή ισχύει τουλάχιστον για δύο (2) πλήρη φορολογικά έτη μετά την πάροδο των οποίων μπορεί να ανακληθεί. Η ανάκληση ισχύει από το επόμενο φορολογικό έτος.

Σε περίπτωση άσκησης της επιλογής της παρούσας παραγράφου, προκειμένου να υπολογιστεί το περιθώριο κέρδους, κατά την έννοια της παραγράφου 3, ως τιμή αγοράς λαμβάνεται η φορολογητέα αξία κατά την εισαγωγή, σύμφωνα με το άρθρο 25, ή η φορολογητέα αξία της παράδοσης σύμφωνα με το άρθρο 24, κατά περίπτωση, προσαυξημένη με τον ΦΠΑ με τον οποίο επιβαρύνθηκαν οι πράξεις αυτές.»

Άρθρο 235

«Ειδικό καθεστώς για εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτες χώρες ή τρίτα εδάφη - Τροποποίηση περ. γ) παρ. 3 άρθρου 58 Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας

Στο τελευταίο εδάφιο της περ. γ) της παρ. 3 του άρθρου 58 του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162), περί ειδικού καθεστώτος για εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτες χώρες ή τρίτα εδάφη, οι λέξεις «του άρθρου 44» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των άρθρων 44 έως 44ζ» και η περ. γ) διαμορφώνεται ως εξής:

«γ) Κάθε υποκείμενος στον φόρο που έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν διαθέτει μόνιμη εγκατάσταση στο εσωτερικό της χώρας ή σε άλλο κράτος μέλος, ο οποίος επιλέγει για την εγγραφή του στο παρόν ειδικό καθεστώς την Ελλάδα και εκπροσωπείται από μεσάζοντα. Ο μεσάζων έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας στη χώρα ή έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά διαθέτει μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα.

Σε περίπτωση που ο μεσάζων διαθέτει μόνιμες εγκαταστάσεις και σε άλλα κράτη μέλη, εφόσον επιλέξει την Ελλάδα για την εγγραφή του υποκείμενου στον φόρο που εκπροσωπεί στο παρόν ειδικό καθεστώς, δεσμεύεται από την απόφαση αυτή για το συγκεκριμένο ημερολογιακό έτος και για τα δύο (2) επόμενα ημερολογιακά έτη. Ο υποκείμενος στον φόρο που είναι εγκατεστημένος σε χώρα εκτός Ε.Ε., με την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συνάψει συμφωνία περί αμοιβαίας συνδρομής ανάλογης έκτασης με εκείνη που προβλέπεται από την Οδηγία 2010/24/ΕΕ του Συμβουλίου της 16ης Μαρτίου 2010 (L 84), όπως έχει ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο με τον ν. 4072/2012 (Α’ 86), και από τον Κανονισμό (ΕΕ) 904/2010 του Συμβουλίου της 7ης Οκτωβρίου 2010 (L 268) και ο οποίος πραγματοποιεί εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών από την εν λόγω τρίτη χώρα, δεν υποχρεούται σε εκπροσώπηση από μεσάζοντα.

Οι ανωτέρω υποκείμενοι στον φόρο εφαρμόζουν το ειδικό καθεστώς του παρόντος σε όλες τις εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών της παρ. 1 που εισάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τρίτες χώρες ή τρίτα εδάφη.

Για τους σκοπούς της παρούσας, ουδείς υποκείμενος στον φόρο μπορεί να ορίσει συγχρόνως περισσότερους του ενός μεσάζοντες.

Δεν επιτρέπεται η εγγραφή στο ειδικό καθεστώς του παρόντος άρθρου είτε απευθείας είτε διαμέσου μεσάζοντα υποκείμενων στον φόρο που είναι ενταγμένοι στο ειδικό καθεστώς μικρών επιχειρήσεων των άρθρων 44 έως 44ζ.»

Άρθρο 236

«Μείωση εφαρμοστέου συντελεστή Φόρου Προστιθέμενης Αξίας στις εισαγωγές και τις παραδόσεις αντικειμένων καλλιτεχνικής αξίας - Τροποποίηση Παραρτήματος ΙΙΙ Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας»

Στο Τμήμα Α, περί αγαθών, του Παραρτήματος ΙΙΙ του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 5144/2024, Α’ 162), επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στην παρ. 52 προστίθεται δεύτερο εδάφιο,

β) στην παρ. 53 προστίθεται δεύτερο εδάφιο και οι παρ. 52 και 53 διαμορφώνονται ως εξής:

«52. Η εισαγωγή αντικειμένων τέχνης, συλλογών ή αρχαιοτήτων (ΔΚ 9701, 9702, 9703, 9704, 9705 και 9706). Ο συντελεστής του φόρου για τα αγαθά της παρούσας ορίζεται σε έξι τοις εκατό (6%).

53. Η παράδοση αντικειμένων καλλιτεχνικής αξίας των παρ. 1, 2 και 3 του Κεφαλαίου Α’ του Παραρτήματος V του παρόντος Κώδικα, εφόσον πραγματοποιείται από τον ίδιο τον δημιουργό τους ή τους διαδόχους του. Ο συντελεστής του φόρου για τα αγαθά της παρούσας ορίζεται σε έξι τοις εκατό (6%).»

Άρθρο 237 «Απλοποιημένο τιμολόγιο και συγκεντρωτικό τιμολόγιο - Τροποποίηση άρθρου 10 ν. 4308/2014 (άρθρο 1 παρ. 5 Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285) »

1. Στην παρ. 1 του άρθρου 10 του ν. 4308/2014 (Α’ 251), περί απλοποιημένου τιμολογίου και συγκεντρωτικού τιμολογίου, προστίθεται περ. γ) και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Επιτρέπεται η έκδοση απλοποιημένου τιμολογίου σε καθεμία από τις παρακάτω περιπτώσεις:

α) όταν το ποσό του τιμολογίου δεν υπερβαίνει το ποσό των 100 ευρώ, ή

β) όταν το εκδιδόμενο τιμολόγιο είναι έγγραφο της παρ. 3 του άρθρου 8, ή

γ) όταν ο πωλητής των αγαθών ή ο παρέχων τις υπηρεσίες είναι απαλλασσόμενη μικρή επιχείρηση κατά την έννοια της ισχύουσας νομοθεσίας περί Φ.Π.Α. και της σχετικής Οδηγίας 2006/112/ΕΚ.»

2. Στην παρ. 2 του άρθρου 10 του ν. 4308/2014, περί του απλοποιημένου τιμολογίου και του συγκεντρωτικού τιμολογίου, προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Το απλοποιημένο τιμολόγιο φέρει υποχρεωτικά τις ακόλουθες ενδείξεις:

α) Την ημερομηνία έκδοσης του τιμολογίου.

β) Προσδιορισμό της οντότητας που πωλεί τα αγαθά ή τις υπηρεσίες.

γ) Τον προσδιορισμό των αγαθών ή των υπηρεσιών που προσφέρονται.

δ) Το ποσό του Φ.Π.Α. που οφείλεται ή τις απαιτούμενες πληροφορίες για τον υπολογισμό του.

ε) Στην περίπτωση έκδοσης τιμολογίου, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 8, αναφορά στο αρχικό τιμολόγιο και τις συγκεκριμένες ενδείξεις (δεδομένα) που τροποποιούνται.

Με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δύναται να καθίσταται υποχρεωτική η αναγραφή πρόσθετων στοιχείων στα εκδιδόμενα απλοποιημένα τιμολόγια ορισμένων κατηγοριών υπηρεσιών ή αγαθών από τα περιοριστικά αναφερόμενα στο άρθρο 9.»

Άρθρο 238 «Εκδιδόμενα στοιχεία για λιανική πώληση αγαθών ή υπηρεσιών - Τροποποίηση παρ. 3, 4 και αντικατάσταση παρ. 11 άρθρου 12 ν. 4308/2014»

1. Στην παρ. 3 του άρθρου 12 του ν. 4308/2014 (Α’ 251), περί εκδιδομένων στοιχείων για λιανική πώληση αγαθών ή υπηρεσιών, διαγράφονται οι λέξεις «, ύστερα από δημοσίευση αξιολόγησης των διοικητικών βαρών για τις υποκείμενες οντότητες σε σχέση με το αναμενόμενο φορολογικό όφελος», και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Για σκοπούς ευχερούς ταυτοποίησης των σχετικών συναλλαγών, δύναται να καθίσταται υποχρεωτική η αναγραφή πρόσθετων στοιχείων στα εκδιδόμενα στοιχεία λιανικής πώλησης ορισμένων κατηγοριών υπηρεσιών ή αγαθών, με απόφαση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.).»

2. Στην παρ. 4 του άρθρου 12 του ν. 4308/2014, διαγράφεται το δεύτερο εδάφιο και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«4. Στην περίπτωση εκπτώσεων ή επιστροφών εκδίδεται πιστωτικό στοιχείο λιανικής πώλησης.»

3. Η παρ. 11 του άρθρου 12 του ν. 4308/2014, αντικαθίσταται ως εξής:

«11. Με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. δύναται να απαλλάσσονται ορισμένες κατηγορίες οντοτήτων ή συναλλαγών από την υποχρέωση της παρ. 8 και να ορίζεται ο χρόνος έναρξης ισχύος αυτής. Στις περιπτώσεις αυτές οι οντότητες εκδίδουν στοιχεία λιανικής πώλησης είτε μέσω της Εφαρμογής Έκδοσης και Διαβίβασης Παραστατικών που είναι προσβάσιμη στον διαδικτυακό τόπο της Α.Α.Δ.Ε. ή μέσω Υπηρεσιών Παρόχου για την Ηλεκτρονική Έκδοση Στοιχείων (Υ.ΠΑ.Η.Ε.Σ.) ή άλλου τεχνικού μέσου που ορίζεται στην απόφαση.»

Άρθρο 239 «Ηλεκτρονικό τιμολόγιο - Τροποποίηση άρθρου 14 ν. 4308/2014 (άρθρο 1 παρ. 2 και 3 της Οδηγίας (ΕΕ) 2025/516) »

Στο άρθρο 14 του ν. 4308/2014 (Α’ 251), περί ηλεκτρονικού τιμολογίου, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) οι παρ. 1, 2, 3 και 5 αντικαθίστανται,

β) προστίθενται παρ. 6 και 7, και το άρθρο 14 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 14

Ηλεκτρονικό τιμολόγιο

1. Το τιμολόγιο μπορεί να εκδίδεται σε ηλεκτρονική ή σε έντυπη μορφή. Για κάθε πώληση αγαθών και παροχή υπηρεσιών από οντότητα που υπόκειται στις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου, συμπεριλαμβανομένων των συναλλαγών κατά την έννοια των παρ. 10, 11 και 12 του άρθρου 8:

α) εντός της χώρας, προς οντότητα που υπόκειται στις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου ή

β) προς αλλοδαπή οντότητα, σε άλλη χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης πλην συναλλαγών λιανικής ή

γ) για συναλλαγές που αφορούν στην εκτέλεση δημοσίων συμβάσεων, καθώς και στην τιμολόγηση λοιπών δαπανών φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, το τιμολόγιο ή κάθε άλλο έγγραφο που περιλαμβάνει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες για να θεωρείται τιμολόγιο, εκδίδεται αποκλειστικά ηλεκτρονικά και σύμφωνα με την απόφαση της περ. α) της παρ. 5, με την επιφύλαξη των διατάξεων για την εκτέλεση δημοσίων συμβάσεων και την τιμολόγηση λοιπών δαπανών φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.

2. Ηλεκτρονικό τιμολόγιο, συμπεριλαμβανομένου του στοιχείου λιανικής πώλησης είναι:

α) στην περίπτωση πώλησης αγαθών και παροχής υπηρεσιών για συναλλαγές των περ. α), β) και γ) της παρ. 1, οποιοδήποτε τιμολόγιο ή κάθε άλλο έγγραφο που περιλαμβάνει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες για να θεωρείται τιμολόγιο και το οποίο εκδίδεται σύμφωνα με την απόφαση της περ. α) της παρ. 5,

β) στις λοιπές συναλλαγές οποιοδήποτε τιμολόγιο περιέχει τις πληροφορίες που απαιτούνται από τον παρόντα και το οποίο έχει εκδοθεί και ληφθεί σε ηλεκτρονική μορφή.

3. Η χρήση ηλεκτρονικού τιμολογίου για τις συναλλαγές των περ. α) και γ) της παρ. 1, γίνεται υποχρεωτικά αποδεκτή από τον λήπτη των αγαθών ή υπηρεσιών, που υπόκειται σε τιμολόγηση, με την επιφύλαξη όσων ειδικότερα ορίζονται στις διατάξεις για την εκτέλεση δημοσίων συμβάσεων και την τιμολόγηση λοιπών δαπανών φορέων της Γενικής Κυβέρνησης. Στις περιπτώσεις πώλησης αγαθών και παροχής υπηρεσιών από οντότητα που υπόκειται στις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου προς χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι υποχρεωτική η χρήση ηλεκτρονικού τιμολογίου σύμφωνα με την περ. β) της παρ. 1, είναι ωστόσο δυνατό αυτό να αποστέλλεται με οιονδήποτε εναλλακτικό τρόπο υποδείξει η αλλοδαπή οντότητα-λήπτρια των αγαθών ή υπηρεσιών. Για τις λοιπές συναλλαγές, η χρήση ηλεκτρονικού τιμολογίου υπόκειται στην αποδοχή του, με έντυπο ή ηλεκτρονικό τρόπο, εκ μέρους του λήπτη των αγαθών ή υπηρεσιών που υπόκεινται σε τιμολόγηση.

4. Στην περίπτωση που πλήθος ηλεκτρονικών τιμολογίων αποστέλλονται ή τίθενται συγκεντρωτικά στη διάθεση του ίδιου προσώπου που αποκτά αγαθά ή λαμβάνει υπηρεσίες, οι επαναλαμβανόμενες ενδείξεις στα διάφορα τιμολόγια είναι δυνατόν να παρατίθενται μία μόνο φορά, όταν είναι δυνατή η πρόσβαση στο σύνολο των πληροφοριών κάθε τιμολογίου.

5. α) Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών μετά από εισήγηση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., προβλέπεται η μορφή του πρότυπου έκδοσης ηλεκτρονικού τιμολογίου σύμφωνα με το ευρωπαϊκό πρότυπο έκδοσης ηλεκτρονικών τιμολογίων, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 149 του ν. 4601/2019 (Α’ 44).

β) Με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. καθορίζονται οι διαδικασίες παραλαβής και επεξεργασίας του ηλεκτρονικού τιμολογίου, οι απαιτήσεις διαλειτουργικότητας και διασύνδεσης αυτού με τα ολοκληρωμένα πληροφοριακά συστήματα της Α.Α.Δ.Ε., καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο τεχνικό και ειδικό θέμα σχετικά με το πρότυπο έκδοσης του ηλεκτρονικού τιμολογίου.

Για το περιεχόμενο του ηλεκτρονικού τιμολογίου εφαρμόζονται τα οριζόμενα στις σχετικές διατάξεις του παρόντος νόμου. Το πρότυπο έκδοσης ηλεκτρονικού τιμολογίου χρησιμοποιείται σε όλες τις συναλλαγές των οντοτήτων, με την εξαίρεση των δημοσίων συμβάσεων, για τις οποίες ισχύουν τα οριζόμενα στα άρθρα 148 έως 154 του ν. 4601/2019.

6. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. εξειδικεύονται η έκταση εφαρμογής, η έναρξη ισχύος, καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή της παρ. 1.

7. Με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. καθορίζονται οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των Παρόχων Ηλεκτρονικής Τιμολόγησης, καθώς και οι διαδικασίες ελέγχου των τιμολογίων και των στοιχείων λιανικής πώλησης που εκδίδονται και αυθεντικοποιούνται με τη χρήση υπηρεσιών των Παρόχων Ηλεκτρονικής Τιμολόγησης ή της Εφαρμογής Έκδοσης και Διαβίβασης Παραστατικών που είναι προσβάσιμη μέσω του διαδικτυακού τόπου της Α.Α.Δ.Ε..»

Άρθρο 240 «Αυθεντικότητα του τιμολογίου - Τροποποίηση παρ. 3 και προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 15 του ν. 4308/2014»

Στο άρθρο 15 του ν. 4308/2014 (Α’ 251), περί αυθεντικότητας του τιμολογίου, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) στην παρ. 3 προστίθεται περ. ε),

β) προστίθεται παρ. 4 και οι παρ. 3 και 4 διαμορφώνονται ως εξής:

«3. Η αυθεντικότητα της προέλευσης και η ακεραιότητα του περιεχομένου ενός ηλεκτρονικού τιμολογίου μπορεί να διασφαλίζεται με τους πιο κάτω ενδεικτικά αναφερόμενους τρόπους:

α) Χρήση προηγμένης ηλεκτρονικής υπογραφής που έχει δημιουργηθεί από έναν μηχανισμό δημιουργίας ασφαλών ηλεκτρονικών υπογραφών και στηρίζεται σε πιστοποιητικό εγκεκριμένου φορέα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις του π.δ. 150/2001 (Α’ 125).

β) Ηλεκτρονική ανταλλαγή δεδομένων (EDI), όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 της σύστασης 1994/820/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Οκτωβρίου 1994 (Επίσημη Εφημερίδα Ε.Κ. EL 388/28.12.1994), εφόσον η συμφωνία σχετικά με αυτήν την ανταλλαγή προβλέπει τη χρησιμοποίηση διαδικασιών που εγγυώνται τη γνησιότητα της προέλευσης και την ακεραιότητα των δεδομένων.

γ) Μέσω Υπηρεσιών Παρόχου για την Ηλεκτρονική Έκδοση Στοιχείων (Υ.ΠΑ.Η.Ε.Σ.).

δ) Χρήση των φορολογικών ηλεκτρονικών μηχανισμών, σύμφωνα με τις παραγράφους 8 και 9 του άρθρου 12.

ε) Μέσω της Εφαρμογής Έκδοσης και Διαβίβασης Παραστατικών που είναι προσβάσιμη στον διαδικτυακό τόπο της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων.

4. Στην περίπτωση συναλλαγών των περ. α), β) και γ) της παρ. 1 του άρθρου 14, η αυθεντικότητα της προέλευσης και η ακεραιότητα του περιεχομένου ενός ηλεκτρονικού τιμολογίου ή κάθε άλλου εγγράφου, που περιλαμβάνει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες για να θεωρείται τιμολόγιο, διασφαλίζεται αποκλειστικά με τους τρόπους των περ. γ) και ε) της παρ. 3.»

Άρθρο 241 «Απαλλαγές από τον φόρο - Τροποποίηση περ. γ) παρ. 2 άρθρου 75 Κώδικα Φορολογίας Περιουσίας»

Στην παράγραφο 1 του άρθρου 241 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στο πρώτο εδάφιο της περ. γ) της παρ. 2 του άρθρου 75 του Κώδικα Φορολογίας Περιουσίας (ν. 5219/2025, Α’ 130), περί γενικών απαλλαγών από τον φόρο, οι λέξεις «για δέκα (10)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «για πέντε (5)» και η περ. γ) διαμορφώνεται ως εξής: «γ) Η κινητή περιουσία στην αλλοδαπή Έλληνα υπηκόου που είναι εγκατεστημένος σε αυτή για πέντε (5) τουλάχιστον συναπτά έτη. Η απαλλαγή αυτή δεν εφαρμόζεται για περιουσίες δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών και υπαλλήλων επιχειρήσεων που εδρεύουν στην Ελλάδα, εφόσον τα πρόσωπα αυτά εγκαταστάθηκαν στην αλλοδαπή λόγω της ιδιότητάς τους.»

Στην παρ 2 του ίδιου άρθρου του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι η παρ. 1 καταλαμβάνει και τις περιπτώσεις επαγωγής κινητής περιουσίας στην αλλοδαπή που έλαβαν χώρα από 1ης.1.2020.

Άρθρο 242 «Εξαιρέσεις από τις δωρεές και την επιβολή του φόρου δωρεάς - Προσθήκη παρ. 7 στην Ενότητα Α του άρθρου 88 του Κώδικα Φορολογίας Περιουσίας»

Με το κοινοποιούμενο άρθρο ορίζεται ότι προστίθεται, στην Ενότητα Α του άρθρου 88 του Κώδικα Φορολογίας Περιουσίας (ν. 5219/2025, Α’ 130), περί της έννοιας και του περιεχομένου της κτήσης αιτία δωρεάς και γονικής παροχής, παρ. 7 ως εξής: «7. Δεν θεωρούνται δωρεές, για την επιβολή του φόρου, οι παροχές με τη μορφή καταβολής από τον εργοδότη των δαπανών νοσηλείας του εργαζομένου ή συγγενικού του προσώπου κατά την έννοια της περ. στ) του άρθρου 2 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Κ.Φ.Ε., ν. 4172/2013, Α’ 167) και με τους ειδικότερους όρους και τις προϋποθέσεις της περ. κβ) της παρ. 1 του άρθρου 14 του Κ.Φ.Ε..»

Άρθρο 243 «Ειδικός φόρος επί των ακινήτων -Τροποποίηση περ. στ) παρ. 2 άρθρου 18 Κώδικα Φορολογίας Περιουσίας»

Στην παρ. 1 του άρθρου 243 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην περ. στ) της παρ. 2 του άρθρου 18 του Κώδικα Φορολογίας Περιουσίας (ν.5219/2025, Α’ 130), περί αντικειμένου, υποκειμένου και προσδιορισμού του φόρου επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) οι λέξεις «τα οποία» αντικαθίστανται από τη λέξη «που»,

β) οι λέξεις «και οι εταιρείες των οποίων κατέχουν το σύνολο των μετοχών:» αντικαθίστανται από τις λέξεις «και οι εταιρείες των οποίων κατέχουν, άμεσα ή έμμεσα, το σύνολο των μετοχών, μεριδίων ή μερίδων:»,

γ) στην υποπερ. (στβ) διαγράφονται οι λέξεις «, εφόσον το προϊόν της εκμετάλλευσης διατίθεται» και η περ. στ) διαμορφώνεται ως εξής:

«στ) Νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες που αποδεδειγμένα επιδιώκουν κοινωφελείς, εκπαιδευτικούς, πολιτιστικούς ή θρησκευτικούς σκοπούς στην Ελλάδα, καθώς και οι εταιρείες των οποίων κατέχουν, άμεσα ή έμμεσα, το σύνολο των μετοχών, μεριδίων ή μερίδων: στα) για τα ακίνητα που ιδιοχρησιμοποιούνται αποκλειστικά και αποδεδειγμένα για τους προαναφερόμενους σκοπούς, στβ) για τα ακίνητα που εκμεταλλεύονται αποδεδειγμένα για την εκπλήρωση των ίδιων σκοπών, καθώς και στγ) για τα ακίνητα που αποδεδειγμένα είναι κενά ή δεν αποφέρουν εισόδημα.»

Στην παρ. 2 του άρθρου 243 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι η παρ. 1 καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον της Φορολογικής Διοίκησης και της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών για τις οποίες δεν έχει εκδοθεί ακόμα απόφαση.

Άρθρο 245 «Ερμηνευτική διάταξη για την πτωχευτική περιουσία»

Με το κοινοποιούμενο άρθρο ορίζεται ότι κατά την αληθή έννοια του δεύτερου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 92 του ν. 4738/2020 (Α’ 207), περί πτωχευτικής περιουσίας, η παρ. 2 του άρθρου 192, περί απαλλαγής του οφειλέτη, που ορίζει ως προθεσμία απαλλαγής το ένα (1) έτος, εφαρμόζεται μόνο σε περίπτωση που έχει εκδοθεί η απόφαση του πτωχευτικού δικαστηρίου, με την οποία τα ετήσια εισοδήματα του οφειλέτη εξαιρούνται της πτωχευτικής περιουσίας, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 92 του ν. 4738/2020.

Άρθρο 247 «Απαλλαγή εκπροσώπων νομικού προσώπου -Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 195 ν. 4738/2020»

Στο τέταρτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 195 του ν. 4738/2020 (Α’ 207), περί απαλλαγής εκπροσώπων νομικού προσώπου, η λέξη «απόφαση» αντικαθίσταται από τη λέξη «απαλλαγή» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής: «2. Σε περίπτωση προσφυγής, το πτωχευτικό δικαστήριο, εκτιμώντας τα αίτια και τις συνθήκες της πτώχευσης, ύστερα από σχετική έκθεση του εισηγητή, στην οποία καταχωρούνται και οι τυχόν παρατηρήσεις του οφειλέτη και των πιστωτών, και αφού ακούσει τον σύνδικο, αποφαίνεται υπέρ της απαλλαγής, εάν το φυσικό πρόσωπο επιδεικνύει καλή πίστη τόσο κατά την κήρυξη της πτώχευσης όσο και κατά τη διάρκειά της, είναι συνεργάσιμος με τα όργανα της πτώχευσης, δεν ευθύνεται για πράξη ή παράλειψη του άρθρου 127 και η πτώχευση δεν οφείλεται σε δόλιες ενέργειές του. Δεν απαλλάσσονται πλήρως αυτοί που καταδικάστηκαν για κάποια από τις πράξεις του Ενάτου Μέρους του Δεύτερου Βιβλίου του παρόντος ή για κάποια από τις κακουργηματικές πράξεις της κλοπής, απάτης, υπεξαίρεσης ή πλαστογραφίας του Ποινικού Κώδικα. Αν υπάρχει εκκρεμής ποινική δίωξη ή αστική αγωγή για κάποια από αυτές τις πράξεις ή παραλείψεις, το πτωχευτικό δικαστήριο μπορεί να αναβάλει την απόφασή του μέχρι την αμετάκλητη περάτωση της διαδικασίας. Η απαλλαγή ανακαλείται, αν επέλθει μεταβολή πραγμάτων που να δικαιολογεί την ανάκληση εντός τριετίας από την επέλευση της απαλλαγής.»

Άρθρο 248 «Βεβαίωση – Είσπραξη και επιστροφή εσόδων –Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 18 ν. 3522/2006»

Με την παρ. 1 του άρθρου 248 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι η παρ. 2 του άρθρου 18 του ν. 3522/2006 (Α’ 276), περί βεβαίωσης, είσπραξης και επιστροφής εσόδων, αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Τίτλοι επιστροφής με επιστρεπτέο ποσό έως και πέντε (5) ευρώ εξοφλούνται κεντρικά μέσω αυτοματοποιημένης διαδικασίας από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.».

Με την παρ. 2 του άρθρου 248 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι η παρ. 1 εφαρμόζεται και στους τίτλους επιστροφής που εκδόθηκαν ή θα εκδοθούν και δεν έχουν διεκπεραιωθεί έως την έναρξη ισχύος του παρόντος. Ειδικά για επιστροφές φόρου που προκύπτουν από δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, η παρ. 1 εφαρμόζεται για τις δηλώσεις φορολογικού έτους 2025 και επόμενα.

Άρθρο 249 «Τέλος επιτηδεύματος - Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 31 ν. 3986/2011»

Με το άρθρο 249 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι στην παρ. 1 του άρθρου 31 του ν. 3986/2011(Α’ 152), περί επιβολής τέλους επιτηδεύματος, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες υποχρεούνται σε καταβολή ετήσιου τέλους επιτηδεύματος ως εξής:

α) νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που έχουν την έδρα τους σε τουριστικούς τόπους και σε πόλεις ή χωριά με πληθυσμό έως διακόσιες χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σε οκτακόσια (800) ευρώ ετησίως,

β) αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες της περ. ε) του άρθρου 45 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Κ.Φ.Ε., ν. 4172/2013, Α’ 167) που έχουν την έδρα τους σε τουριστικούς τόπους και σε πόλεις ή χωριά με πληθυσμό έως διακόσιες χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σε τετρακόσια (400) ευρώ ετησίως,

γ) νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που έχουν την έδρα τους σε πόλεις με πληθυσμό πάνω από διακόσιες χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σε χίλια (1.000) ευρώ ετησίως,

δ) αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες της περ. ε) του άρθρου 45 του Κ.Φ.Ε. που έχουν την έδρα τους σε πόλεις με πληθυσμό πάνω από διακόσιες χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σε πεντακόσια (500) ευρώ ετησίως,

ε) για κάθε υποκατάστημα που συνιστάται από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα των περ. α) και γ) σε εξακόσια (600) ευρώ ετησίως και για κάθε υποκατάστημα που συστήνεται από αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία των περ. β) και δ), σε τριακόσια (300) ευρώ ετησίως.

Ως υποκατάστημα στην ημεδαπή, για την εφαρμογή του παρόντος, εκτός της έδρας της επιχείρησης, νοείται κάθε:

α) επαγγελματική εγκατάσταση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας, στην οποία ενεργείται παραγωγική ή συναλλακτική δραστηριότητα,

β) ακίνητο, που μισθώνεται ή υπεκμισθώνεται για βραχυχρόνια μίσθωση, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 111 του ν. 4446/2016 (Α’ 240).

Δεν λογίζονται ως υποκαταστήματα, για την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος, οι προσωρινοί εκθεσιακοί χώροι και οι πρόσκαιρες επαγγελματικές εγκαταστάσεις, που λειτουργούν για χρονικό διάστημα μέχρι τριάντα (30) ημέρες, οι επαγγελματικές εγκαταστάσεις που στεγάζονται σε διαφορετικούς ορόφους, συνεχόμενους ή μη, του ίδιου κτιριακού συγκροτήματος, οι εγκαταστάσεις τουριστικών καταλυμάτων εντός παραδοσιακών κτισμάτων, σύμφωνα με το π.δ. 33/1979 (Α’ 10), που λειτουργούν σε ξεχωριστά κτίρια, αλλά με ενιαία άδεια λειτουργίας, η οποία εντάσσεται ως ενιαία εγκατάσταση στην ίδια τουριστική μονάδα, καθώς και οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις της περ. δ) της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 3874/2010 (Α’ 151).».

Άρθρο 250 «Κοινοποίηση προγράμματος πλειστηριασμού - Τροποποίηση άρθρων 56 και 73 Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων»

Με την παρ. 1 του άρθρου 250 του κοινοποιούμενου νόμου, στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 56 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α’ 190), περί ανακοινώσεων πλειστηριασμών από επισπεύδοντες τρίτους, οι λέξεις «στον Προϊστάμενο του Τελωνείου Α’ Τάξης του τόπου της εκτέλεσης και στην Τελωνειακή Περιφέρεια στην οποία υπάγεται το Τελωνείο αυτό» αντικαθίστανται από τις λέξεις «και στην Τελωνειακή Περιφέρεια στην οποία υπάγεται το Τελωνείο Α’ Τάξης του τόπου της εκτέλεσης» και το άρθρο 56 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 56

Ανακοινώσεις πλειστηριασμών από επισπεύδοντες τρίτους

Κάθε τρίτος που επισπεύδει πλειστηριασμό υποχρεούται, με ποινή ακυρότητας αυτού, να κοινοποιήσει με δικαστικό επιμελητή στον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. φορολογίας εισοδήματος του οφειλέτη και στην Τελωνειακή Περιφέρεια στην οποία υπάγεται το Τελωνείο Α’ Τάξης του τόπου της εκτέλεσης, αντίγραφο του προγράμματος πλειστηριασμού ή του αποσπάσματος της κατασχετήριας έκθεσης ή της δήλωσης συνέχισης πλειστηριασμού δέκα (10) ημέρες πριν από τη διενέργεια του πλειστηριασμού, αν πρόκειται για κινητά, και είκοσι (20) ημέρες, αν πρόκειται για ακίνητα. Τα αντίγραφα του προηγούμενου εδαφίου δεν κοινοποιούνται στον Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε..»

Με την παρ. 2 του άρθρου 250 του κοινοποιούμενου νόμου, στο άρθρο 73 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, περί διάκρισης ληξιπρόθεσμων οφειλών σε εισπράξιμες και ανεπίδεκτες είσπραξης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) η παρ. 1 αντικαθίσταται,

β) μετά την παρ. 1 προστίθεται παρ. 1Α,

γ) στην παρ. 3:

γα) οι λέξεις «του άρθρου 46 του Κ.Φ.Δ» αντικαθίστανται από τις λέξεις «του άρθρου 45 του Κ.Φ.Δ.»,

γβ) προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο 73 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 73

Διάκριση ληξιπροθέσμων οφειλών σε εισπράξιμες και ανεπίδεκτες είσπραξης

1. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και οι συμβεβαιωμένες οφειλές προς τρίτους χαρακτηρίζονται ως ανεπίδεκτες είσπραξης, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά τα ακόλουθα:

α) Έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες με βάση τα εκάστοτε πρόσφορα διαθέσιμα ηλεκτρονικά μέσα της φορολογικής διοίκησης και από τις έρευνες αυτές δεν διαπιστώθηκε η ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη και των συνυπόχρεων προσώπων ή διαπιστώθηκε η καθ’ οιονδήποτε τρόπο εκποίηση των περιουσιακών τους στοιχείων που δεν υπόκεινται σε ακύρωση ή σε διάρρηξη κατά τα άρθρα 939 έως 946 του Αστικού Κώδικα και ειδικότερα διαπιστώθηκε η ολοκλήρωση της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης επί κινητών, ακινήτων ή απαιτήσεων κατά των ανωτέρω ευθυνόμενων προσώπων με επίσπευση του Δημοσίου ή τρίτων ή από τον εκκαθαριστή στο πλαίσιο της διαδικασίας εκκαθάρισης και η παύση των εργασιών της πτώχευσης, εφόσον έχει λάβει χώρα κήρυξη των ευθυνόμενων προσώπων σε πτώχευση, η οποία δεν έχει περατωθεί. Η εκμίσθωση τραπεζικής θυρίδας από οφειλέτη ή συνυπόχρεο πρόσωπο δεν κωλύει τον χαρακτηρισμό των οφειλών ως ανεπίδεκτων είσπραξης, ακόμα και πριν λάβει χώρα η διάρρηξη αυτής, εφόσον έχει ήδη επιβληθεί κατάσχεση στα χέρια τρίτου,

β) έχει υποβληθεί αίτηση ποινικής δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 25 του ν. 1882/1990 (Α’ 43) σε όσες περιπτώσεις συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις ή δεν είναι δυνατή η υποβολή αυτής,

γ) έχει πραγματοποιηθεί έλεγχος από ειδικά ορισμένο ελεγκτή της αρμόδιας υπηρεσίας της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, ο οποίος πιστοποιεί, με βάση ειδικά αιτιολογημένη έκθεση ελέγχου, ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις των περ. α’ και β’ και είναι αντικειμενικά αδύνατη η είσπραξη των οφειλών. Κατ’ εξαίρεση, σε περίπτωση εφαρμογής της περ. α’ ή της υποπερ. βα’ της περ. β’ της παρ. 1Α, με την έκθεση ελέγχου πιστοποιείται, αντί της συνδρομής της περ. α’ της παρούσας, η συνδρομή των προϋποθέσεων των διατάξεων αυτών, κατά περίπτωση. Αν ο οφειλέτης ή συνυπόχρεος έχει αποβιώσει και εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της υποπερ. ββ’ της περ. β’ της παρ. 1Α, ειδικά ως προς τον αποβιώσαντα οφειλέτη ή συνυπόχρεο πιστοποιείται μόνο η συνδρομή της περίπτωσης αυτής. Για εταιρείες που τελούν υπό κρατικό έλεγχο ή στις οποίες ασκείται κρατική εποπτεία και οι οποίες τελούν υπό εκκαθάριση ή πτώχευση απαιτείται η αναγγελία του Δημοσίου στις διαδικασίες αυτές και η συνδρομή των περ. β’ και γ’. Για οφειλές που αφορούν κοινότητες ομογενειακών οργανώσεων που έχουν στην κυριότητά τους ελληνικά σχολεία στην αλλοδαπή απαιτείται η συνδρομή της περ. γ’. 1Α.

α) Κατά παρέκκλιση από τα οριζόμενα στην περ. α’ της παρ. 1, χαρακτηρίζονται ως ανεπίδεκτες είσπραξης οφειλές, παρά την ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη ή συνυπόχρεου προσώπου, αν για τα υφιστάμενα περιουσιακά στοιχεία συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

αα) Η συνολική αξία της κυριότητας και των λοιπών εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτων του οφειλέτη και των συνυπόχρεων προσώπων είναι ιδιαίτερα μικρής αξίας σε σχέση με τη συνολική βασική ληξιπρόθεσμη οφειλή, δεν υπερβαίνει το πέντε τοις εκατό (5%) του ύψους της οφειλής και σε κάθε περίπτωση το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, όπως η αξία αυτή προκύπτει, κατά σειρά, από εκτίμηση πιστοποιημένου εκτιμητή, όπου υπάρχει, ή από το ποσό του αθροίσματος της φορολογητέας αξίας των δικαιωμάτων αυτών για τον υπολογισμό του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων σύμφωνα με τον ν. 4223/2013 (Α’ 287), όπως αυτό προκύπτει από την τελευταία συντεθείσα πράξη προσδιορισμού φόρου, ή από την έκθεση κατάσχεσης. Αν συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις του προηγούμενου εδαφίου αλλά η συνολική αξία της κυριότητας και των λοιπών εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτων του οφειλέτη και των συνυπόχρεων προσώπων υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, ως ανεπίδεκτη είσπραξης χαρακτηρίζεται η οφειλή που απομένει μετά την αφαίρεση του διπλάσιου ποσού της αξίας αυτών. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, ο χαρακτηρισμός οφειλών ως ανεπίδεκτων είσπραξης γίνεται κατά σειρά παλαιότητας, από την παλαιότερη οφειλή προς τη νεότερη, με κριτήριο τον χρόνο καταχώρησης της οφειλής στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων.

αβ) Η συνολική αξία της κινητής περιουσίας του οφειλέτη και των συνυπόχρεων προσώπων, ακόμα και αν η κατάσχεση αυτής δεν κατέστη δυνατόν να επιβληθεί παρά την έγγραφη παραγγελία της αρμόδιας φορολογικής ή τελωνειακής αρχής, είναι ιδιαίτερα μικρής αξίας σε σχέση με το ύψος της συνολικής βασικής ληξιπρόθεσμης οφειλής και δεν υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ, όπως η αξία αυτή προκύπτει, κατά σειρά, από εκτίμηση πιστοποιημένου εκτιμητή ή από την έκθεση κατάσχεσης ή από άλλο πρόσφορο για τον σκοπό αυτό στοιχείο. Αν η συνολική αξία της κυριότητας και των λοιπών εμπράγματων δικαιωμάτων επί κινητών του οφειλέτη και των συνυπόχρεων προσώπων υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ, ως ανεπίδεκτη είσπραξης χαρακτηρίζεται η οφειλή που απομένει μετά την αφαίρεση του διπλάσιου ποσού της αξίας αυτών. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, ο χαρακτηρισμός οφειλών ως ανεπίδεκτων είσπραξης γίνεται κατά σειρά παλαιότητας, από την παλαιότερη οφειλή προς τη νεότερη, με κριτήριο τον χρόνο καταχώρησης της οφειλής στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων.

β) Κατά παρέκκλιση από τα οριζόμενα στην περ. α’ της παρ. 1, ως ανεπίδεκτες είσπραξης χαρακτηρίζονται οφειλές και στις ακόλουθες περιπτώσεις:

βα) Αν έχει παρέλθει χρονικό διάστημα τουλάχιστον δέκα (10) ετών από την υπαγωγή της επιχείρησης του οφειλέτη, φυσικού ή νομικού προσώπου, σε διαδικασία ειδικής εκκαθάρισης ή από τη λύση του νομικού προσώπου και η τρέχουσα συνολική αξία του ενεργητικού της υπό εκκαθάριση περιουσίας και της περιουσίας των συνυπόχρεων προσώπων είναι ιδιαίτερα μικρής αξίας σε σχέση με τη συνολική βασική ληξιπρόθεσμη οφειλή, η οποία δεν υπερβαίνει το πέντε τοις εκατό (5%) του ύψους της οφειλής και σε κάθε περίπτωση το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ. Αν συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις του προηγούμενου εδαφίου, αλλά η τρέχουσα συνολική αξία του ενεργητικού της υπό εκκαθάριση περιουσίας και της περιουσίας των συνυπόχρεων προσώπων υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, ως ανεπίδεκτη είσπραξης χαρακτηρίζεται η οφειλή που απομένει μετά την αφαίρεση του διπλάσιου ποσού της αξίας αυτών, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του τρίτου εδαφίου της υποπερ. αα’ της περ. α’ της παρούσας.

Για την εφαρμογή των προηγούμενων εδαφίων, ο υπολογισμός της αξίας του ενεργητικού της υπό εκκαθάριση περιουσίας γίνεται με βάση βεβαίωση του εκκαθαριστή, ενώ για τα συνυπόχρεα πρόσωπα εφαρμόζεται η περ. α’ της παρούσας. Αν δεν χορηγείται βεβαίωση του εκκαθαριστή για τον υπολογισμό της αξίας του ενεργητικού της υπό εκκαθάριση περιουσίας, για τον χαρακτηρισμό της οφειλής ως ανεπίδεκτης, κατ’ εφαρμογή του πρώτου εδαφίου της παρούσας υποπερίπτωσης και υπό τις προϋποθέσεις που τίθενται σε αυτό, δύναται να ληφθεί υπόψη μόνο η τρέχουσα αξία της περιουσίας των συνυπόχρεων προσώπων. Μετά τη χορήγηση της βεβαίωσης του προηγούμενου εδαφίου και εφόσον η τρέχουσα συνολική αξία του ενεργητικού της υπό εκκαθάριση περιουσίας και της περιουσίας των συνυπόχρεων προσώπων υπερβαίνει το ύψος που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας υποπερίπτωσης, η οφειλή επαναχαρακτηρίζεται ως εισπράξιμη, ολικά ή μερικά. Η παρ. 4 εξακολουθεί να εφαρμόζεται και στην περίπτωση αυτή. Η παρούσα υποπερίπτωση εφαρμόζεται μόνο για οφειλές που γεννήθηκαν ή ανάγονται σε χρόνο έως την έναρξη της διαδικασίας εκκαθάρισης, ανεξαρτήτως του χρόνου βεβαίωσής τους, και έχουν αναγγελθεί σε αυτή.

ββ) Αν ο οφειλέτης ή συνυπόχρεο πρόσωπο απεβίωσε χωρίς να καταλείπει οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο και ο επιζών σύζυγος ή μέρος συμφώνου συμβίωσης, τα τέκνα του οφειλέτη καθώς και οι εκ διαθήκης κληρονόμοι αυτού αποποιήθηκαν την επαχθείσα κληρονομιά. Στην περίπτωση αυτή, για τον χαρακτηρισμό οφειλής ως ανεπίδεκτης είσπραξης, δεν απαιτείται έρευνα και επίσπευση της διαδικασίας είσπραξης σε βάρος των λοιπών κληρονόμων του αποβιώσαντος. Αν στην κληρονομιαία περιουσία περιλαμβάνονται περιουσιακά στοιχεία, για την εφαρμογή των υποπερ. αα’ και αβ’ της περ. α’ λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα της αξίας αυτών και της αξίας των περιουσιακών στοιχείων των κληρονόμων, με την επιφύλαξη αντίθετων διατάξεων του κληρονομικού δικαίου.

2. Οι πράξεις του χαρακτηρισμού των επιδεκτικών ή ανεπίδεκτων είσπραξης και της καταχώρισης των απαιτήσεων σε ειδικά βιβλία ανεπίδεκτων είσπραξης γίνονται με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., σύμφωνα με τις διατάξεις που τη διέπουν. Εφόσον πρόκειται για συνολική βασική οφειλή άνω του ενός και ημίσεος εκατομμυρίου (1.500.000) ευρώ, οι πράξεις αυτές κοινοποιούνται στην υπηρεσία Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου που είναι αρμόδια για τον έλεγχο των δημόσιων εσόδων, από την οποία και ελέγχονται. Αν κρίνεται αναγκαίο, έλεγχος μπορεί να διενεργηθεί και στις πράξεις της παρούσας που αφορούν συνολική βασική οφειλή κατώτερη του ως άνω ποσού.

3. Από την καταχώριση της οφειλής στα βιβλία των ανεπίδεκτων είσπραξης και για χρονικό διάστημα δέκα (10) ετών από τη λήξη του έτους μέσα στο οποίο έγινε η καταχώριση:

α) αναστέλλεται αυτοδικαίως η παραγραφή της,

β) δεν χορηγείται στον οφειλέτη και στα συνυπόχρεα πρόσωπα αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας του άρθρου 12 του Κ.Φ.Δ. για οποιαδήποτε αιτία ούτε άλλο νομίμως προβλεπόμενο πιστοποιητικό για μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων, εκτός εάν πρόκειται για είσπραξη χρημάτων που θα διατεθούν για την ικανοποίηση του Δημοσίου ή για εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, το προϊόν των οποίων θα διατεθεί για τον ίδιο σκοπό,

γ) δεσμεύονται στο σύνολό τους οι τραπεζικοί και επενδυτικοί λογαριασμοί και το περιεχόμενο των θυρίδων σε τράπεζες ή άλλα πιστωτικά ιδρύματα των παραπάνω προσώπων κατ’ ανάλογη εφαρμογή της διαδικασίας των παρ. 5 και 6 του άρθρου 45 του Κ.Φ.Δ. Το Δημόσιο διατηρεί ακέραιο το δικαίωμά του για την είσπραξη της οφειλής ή συμψηφισμό και μετά την καταχώρισή της στα ειδικά βιβλία των ανεπίδεκτων είσπραξης. Κατ’ εξαίρεση, η περ. γ’ της παρούσας δεν εφαρμόζεται σε οφειλέτες για τους οποίους εκκρεμεί διαδικασία εκκαθάρισης ή πτώχευσης σύμφωνα με την υποπερ. βα’ της περ. β’ της παρ. 1Α και οι περ. β’ και γ ’της παρούσας δεν εφαρμόζονται σε κληρονόμους του αποβιώσαντος της υποπερ. ββ’ της περ. β’ της παρ. 1Α.

4. Οφειλή που έχει καταχωρισθεί, κατά τα ανωτέρω, ως ανεπίδεκτη είσπραξης επαναχαρακτηρίζεται ως εισπράξιμη, εάν πριν από την παραγραφή της, διαπιστωθεί ότι υπάρχει δυνατότητα μερικής ή ολικής ικανοποίησής της είτε από τον οφειλέτη είτε από συνυπόχρεο πρόσωπο.

5. Με απόφαση που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ο Διοικητής της Α.Α.Δ.Ε. μπορεί να εκχωρεί τις αρμοδιότητές του σύμφωνα με το άρθρο 14 του ν. 4389/2016 (Α’ 94) και να ρυθμίζει τον ειδικότερο τρόπο και τη διαδικασία καταχώρισης των οφειλών στα βιβλία των ανεπίδεκτων είσπραξης, να ορίζει κάθε σχετικό θέμα με τη διαχείριση και την παρακολούθηση αυτών, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια. Με όμοια απόφαση, που εκδίδεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη της πλήρους Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τα ζητήματα της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 4820/2021 (Α’ 130), μπορεί να μεταβάλλονται τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις καταχώρισης των οφειλών στα βιβλία ανεπίδεκτων είσπραξης, καθώς και του επαναχαρακτηρισμού τους ως εισπράξιμων και να ρυθμίζεται κάθε θέμα σχετικό με τις συνέπειες και τα χρονικά όρια ισχύος των συνεπειών της καταχώρισης.»

Άρθρο 256 «Ρύθμιση βεβαιωμένων οφειλών για τις οποίες έχει χορηγηθεί παράταση καταβολής και αναστολή είσπραξης για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών λόγω της κακοκαιρίας «Daniel»»

Με το άρθρο 256 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι:

«1. Οφειλές φυσικών και νομικών προσώπων και οντοτήτων, βεβαιωμένες στις Δ.Ο.Υ./Κ.Ε.ΜΕ.Φ./ΚΕ.Β.ΕΙΣ., για τις οποίες έχει χορηγηθεί αναστολή είσπραξης και παράταση καταβολής, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 43 του ν. 5184/2025 (Α' 34) στο πλαίσιο αντιμετώπισης των έκτακτων αναγκών που προέκυψαν από την εκδήλωση της κακοκαιρίας «Daniel», δύναται, κατόπιν αίτησης του οφειλέτη, να υπαχθούν σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής σε έως και εβδομήντα δύο (72) μηνιαίες δόσεις με την επιφύλαξη του ελάχιστου ποσού μηνιαίας δόσης της παρ. 6.

2. Η αίτηση για την υπαγωγή στη ρύθμιση υποβάλλεται ηλεκτρονικά στη Φορολογική Διοίκηση από τις 8 Αυγούστου 2025 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2025. Αν υφίσταται τεχνική αδυναμία ηλεκτρονικής υποβολής της αίτησης, αυτή υποβάλλεται στην υπηρεσία, ο Προϊστάμενος της οποίας είναι αρμόδιος για την επιδίωξη της είσπραξης της οφειλής.

3. Βασικές οφειλές της παρ. 1 από την ημερομηνία υπαγωγής τους στη ρύθμιση και κατά τη διάρκεια ισχύος αυτής δεν επιβαρύνονται με τόκο. Η καθυστέρηση καταβολής δόσης της ρύθμισης συνεπάγεται την επιβάρυνση αυτής με μηνιαία προσαύξηση πέντε τοις εκατό (5%).

4. Με την υπαγωγή στο πρόγραμμα ρύθμισης και υπό την προϋπόθεση της τήρησης αυτού, δεν υπολογίζονται τα πρόστιμα των άρθρων 6 του ν.δ. 356/1974 (Α' 90) και 57 του ν. 4174/2013 (Α'170), τα οποία αφορούν οφειλές που έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων μέχρι και τις 20 Μαρτίου 2015.

5. Η υπαγωγή του οφειλέτη στη ρύθμιση συντελείται με την καταβολή της πρώτης δόσης. Η πρώτη δόση καταβάλλεται εντός τριών (3) εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση. Οι επόμενες δόσεις της ρύθμισης καταβάλλονται έως την τελευταία εργάσιμη ημέρα των επομένων μηνών. Με την υποβολή από τον οφειλέτη αίτησης για υπαγωγή στη ρύθμιση, τα αποδιδόμενα ποσά από συμψηφισμούς του άρθρου 75 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε., ν. 4978/2022, Α’ 190), από παρακρατήσεις αποδεικτικού ενημερότητας και βεβαίωσης οφειλής του άρθρου 12 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Κ.Φ.Δ., ν. 5104/2024, Α’ 58) και από μέτρα αναγκαστικής είσπραξης δύνανται να καλύπτουν την πρώτη δόση, εφόσον εισπράττονται εντός της προθεσμίας του δευτέρου εδαφίου και δεν πιστώνονται διαφορετικά κατά τις κείμενες διατάξεις.

6. Το ελάχιστο ποσό μηνιαίας δόσης της ρύθμισης ορίζεται σε τριάντα (30) ευρώ.

7. Η ρύθμιση απόλλυται με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου των οφειλών σύμφωνα με τα στοιχεία της βεβαίωσης, αν ο οφειλέτης δεν καταβάλει δύο (2) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις της ρύθμισης ή καθυστερήσει την καταβολή των δύο (2) τελευταίων δόσεων της ρύθμισης για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο (2) μηνών.

8. Σε όποιον τηρεί τους όρους της ρύθμισης της παρ. 1:

α) Χορηγείται αποδεικτικό ενημερότητας, σύμφωνα με το άρθρο 12 του Κ.Φ.Δ..

β) Αναστέλλεται ή παύει η ποινική δίωξη και αναβάλλεται η εκτέλεση της ποινής που επιβλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 25 του ν. 1882/1990 (Α’ 43), περί ποινικού αδικήματος μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και τρίτους, ή, εφόσον άρχισε η εκτέλεσή της, διακόπτεται. Κατά το χρονικό διάστημα ισχύος της ρύθμισης αναστέλλεται η παραγραφή του ποινικού αδικήματος, κατά παρέκκλιση των χρονικών περιορισμών του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα (ν. 4619/2019, Α’ 95) και αυτή δεν συμπληρώνεται πριν από την πάροδο ενός (1) έτους από τη λήξη της αναστολής.

γ) Αναστέλλεται η λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, καθώς και η συνέχιση της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης επί απαιτήσεων, κινητών ή ακινήτων, με την προϋπόθεση ότι η εκτέλεση αφορά μόνο οφειλές που ρυθμίζονται σύμφωνα με το παρόν. Η αναστολή της παρούσας περίπτωσης δεν ισχύει για κατασχέσεις που έχουν επιβληθεί στα χέρια τρίτων ή έχουν εκδοθεί οι σχετικές παραγγελίες, πριν από την υπαγωγή στη ρύθμιση, τα αποδιδόμενα όμως ποσά από αυτές λαμβάνονται υπόψη για την κάλυψη δόσης ή δόσεων της ρύθμισης, εφόσον εισπράττονται κατά τη διάρκεια ισχύος αυτής και δεν πιστώνονται διαφορετικά κατά τις κείμενες διατάξεις. Αν ο οφειλέτης απωλέσει τη ρύθμιση σύμφωνα με την παρ. 7, τα μέτρα που έχουν ανασταλεί συνεχίζονται.

9. Το Δημόσιο και μετά από την υπαγωγή και συμμόρφωση του οφειλέτη στη ρύθμιση δύναται:

α) να εγγράφει υποθήκες σε περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, συμπεριλαμβανομένων των συνυπόχρεων προσώπων, ή των εγγυητών, εφόσον η οφειλή δεν είναι ασφαλισμένη,

β) να μην χορηγεί αποδεικτικό ενημερότητας για τη μεταβίβαση ακινήτου ή τη σύσταση εμπράγματου δικαιώματος επ’ αυτού στα πρόσωπα της περ.

α) ακόμη και αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις χορήγησης αυτού, εφόσον η οφειλή δεν είναι διασφαλισμένη σύμφωνα με το άρθρο 12 του Κ.Φ.Δ.,

γ) να προβαίνει σε συμψηφισμό των χρηματικών απαιτήσεων του οφειλέτη κατά του Δημοσίου και μέχρι του ύψους των οφειλών του, σύμφωνα με το άρθρο 75 του Κ.Ε.Δ.Ε..

10. Τα ποσά που εισπράττονται κατά τη διάρκεια της ρύθμισης από την παρακράτηση απαίτησης του οφειλέτη λόγω της χορήγησης αποδεικτικού ενημερότητας και βεβαίωσης οφειλής του άρθρου 12 του Κ.Φ.Δ. ή κατόπιν συμψηφισμού του άρθρου 75 του Κ.Ε.Δ.Ε. ή μετά από αναγκαστικά μέτρα, καλύπτουν δόση ή δόσεις της χορηγηθείσας ρύθμισης, εφόσον δεν πιστώνονται διαφορετικά κατά τις κείμενες διατάξεις.

11. H παραγραφή των οφειλών, για τις οποίες υποβάλλεται αίτηση υπαγωγής στη ρύθμιση, αναστέλλεται καθ’ όλη τη διάρκεια ισχύος της ρύθμισης και δεν συμπληρώνεται πριν παρέλθει ένα (1) έτος από τη λήξη της.

12. Εξαιρούνται από την υπαγωγή στη ρύθμιση του παρόντος άρθρου:

α) οφειλές που αφορούν σε ανάκτηση κρατικής ενίσχυσης βάσει απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 31 του ν. 5000/2022 (Α'226), περί διαδικασίας υλοποίησης της απόφασης ανάκτησης,

β) οφειλές που δεν δύνανται να υπαχθούν σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής σύμφωνα με άλλες διατάξεις, με εξαίρεση τις οφειλές που προκύπτουν από την επιστροφή της ενίσχυσης της επιστρεπτέας προκαταβολής σύμφωνα με το άρθρο τρίτο της από 30.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α' 75), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4684/2020 (A' 86), καθώς και από αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά σύμφωνα με αυτήν,

γ) οφειλές που έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής βάσει δικαστικής απόφασης ή προσωρινής διαταγής ή κατ’ εφαρμογή του ν. 4469/2017 (Α'62), περί εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων ή του Κεφαλαίου Α’ του ν. 4738/2020 (Α'207), περί εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, η οποία είναι σε ισχύ.»

Άρθρο 267 «Εξουσιοδοτικές διατάξεις»

Στο άρθρο 267 του κοινοποιούμενου νόμου περιέχονται οι κάτωθι εξουσιοδοτικές διατάξεις:

«1. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, δύναται να διαπιστώνεται ότι συγκεκριμένο νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα της περ.

στ) της παρ. 2 του άρθρου 18 του Κώδικα Φορολογίας Περιουσίας (ν. 5219/2025, Α’ 130) επιδιώκει στην Ελλάδα κοινωφελείς, εκπαιδευτικούς, πολιτιστικούς ή θρησκευτικούς σκοπούς .

2. Με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. δύναται να καθορίζονται τα πρόσωπα και οι οργανικές μονάδες, στα οποία οι υπόχρεοι της παρ. 1 του άρθρου 251 παρέχουν τα οριζόμενα σε αυτήν, η διαδικασία με την οποία τα δεδομένα παρέχονται στην Α.Α.Δ.Ε., τα κριτήρια και η διαδικασία επιβολής των κυρώσεων της παρ. 2 του ιδίου άρθρου, καθώς και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα για την εφαρμογή του παρόντος.

3. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε.:

α) δύναται να τροποποιείται η ημερομηνία μεταφοράς του άρθρου 254 , περί μεταφοράς της Γενικής Διεύθυνσης του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (Σ.Δ.Ο.Ε.) στην Α.Α.Δ.Ε,

β) ρυθμίζεται η διαδικασία και όλα τα ειδικότερα ζητήματα που αφορούν στην μεταφορά στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) των υπηρεσιών, αρμοδιοτήτων, πιστώσεων, οργανικών θέσεων, προσωπικού, αρχείων καθώς και πάσης φύσεως περιουσιακών στοιχείων και υλικοτεχνικού εξοπλισμού της πρώην Γενικής Διεύθυνσης του άρθρου 254.

4. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, μετά από εισήγηση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, δύναται να παρατείνεται η προθεσμία υποβολής αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση και να καθορίζεται κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου 256 ,περί ρύθμισης βεβαιωμένων οφειλών για τις οποίες έχει χορηγηθεί παράταση καταβολής και αναστολή είσπραξης για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών λόγω της κακοκαιρίας «Daniel».

5. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης δύναται να παρατείνεται η προθεσμία υποβολής αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση και να καθορίζεται κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου 257, περί ρύθμισης ασφαλιστικών οφειλών για τις οποίες έχει χορηγηθεί αναστολή για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών λόγω της κακοκαιρίας «Daniel»

Άρθρο 268 «Καταργούμενες διατάξεις»

2. Οι παρ. 12 και 16 του άρθρου 12 του ν. 4308/2014 (Α’ 251), περί εκδιδόμενων στοιχείων για λιανική πώληση αγαθών ή υπηρεσιών, καταργούνται.

Άρθρο 275 «Έναρξη ισχύος»

1. Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου η ισχύς του αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (28.07.2025), εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις του.

2. Με την παρ. 5 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι η παρ.1 του άρθρου 207, περί εξαιρέσεων από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία, ισχύει από το φορολογικό έτος 2025 και εφεξής.

3. Με την παρ. 6 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι η παρ.1 του άρθρου 208, περί της φορολογικής αντιμετώπισης των αμοιβών ναυτικών που υπηρετούν σε ιδιωτικά πλοία αναψυχής, ισχύει για εισοδήματα που αποκτώνται από το φορολογικό έτος 2025 και εφεξής και η παρ. 2 του ίδιου άρθρου, ως προς την παρακράτηση φόρου για τα εισοδήματα αυτά, ισχύει για εισοδήματα που αποκτώνται από 1.10.2025 και εφεξής.

4. Με την παρ. 7 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι το άρθρο 209, περί της φορολογικής αντιμετώπισης της προμήθειας που λαμβάνουν οι πλανόδιοι λαχειοπώλες, ισχύει για εισοδήματα που αποκτώνται από το φορολογικό έτος 2025 και εφεξής. Ειδικά, το δεύτερο και το τρίτο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 29 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος ως προς την παρακράτηση φόρου για την προμήθεια αυτή, όπως προστίθεται με την παρ. 2 του άρθρου 209 του κοινοποιούμενου νόμου, ισχύει από 1ης.10.2025.

5. Με την παρ. 8 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι οι παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 210, περί της πληρωμής μισθωμάτων μέσω τραπεζικού λογαριασμού, ισχύουν για μισθώματα του φορολογικού έτους 2026 και εφεξής.

6. Με την παρ. 9 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι το άρθρο 213, περί κυρώσεων για παράλειψη υποβολής ή εκπρόθεσμη υποβολή φορολογικών δηλώσεων και δηλώσεων πληροφοριακού χαρακτήρα και παράλειψη χορήγησης στοιχείων που ζητούνται από τη φορολογική διοίκηση, ισχύει από τη 19η.4.2024.

7. Με την παρ. 10 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι το άρθρο 218, περί δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) και Περιουσιολογίου Ακινήτων και προσθήκης περίπτωσης στο Παράρτημα Α` του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εφαρμόζεται από τη 19η.4.2024.

8. Με την παρ. 11 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι τα άρθρα 220, 221, 223 έως 235 και παρ. 1 του άρθρου 237 (άρθρο 3 παρ. 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2020/285 του

Συμβουλίου της 18ης Φεβρουαρίου 2020 για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας όσον αφορά το ειδικό καθεστώς για τις μικρές επιχειρήσεις και του Κανονισμού (ΕΕ) 904/2010, όσον αφορά τη διοικητική συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών με σκοπό την παρακολούθηση της ορθής εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος για τις μικρές επιχειρήσεις και άρθρο 3 παρ. 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2022/542 του Συμβουλίου της 5ης Απριλίου 2022 για την τροποποίηση των οδηγιών 2006/112/ΕΚ και (ΕΕ) 2020/285 όσον αφορά τους συντελεστές φόρου προστιθέμενης αξίας) εφαρμόζονται από 1ης.1.2025.

9. Με την παρ. 12 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι το άρθρο 242, περί εξαιρέσεων από τις δωρεές και την επιβολή του φόρου δωρεάς, ισχύει για παροχές που καταβάλλονται από την 1η.1.2025 και εφεξής.

10. Με την παρ. 13 του άρθρου 275 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται ότι η παρ. 1 του άρθρου 249, περί του τέλους επιτηδεύματος, ισχύει από το φορολογικό έτος 2024 και εφεξής.

Συνημμένα: Απόσπασμα του ΦΕΚ Α'134/28.7.2025: άρθρα 206 έως 243, 245, 247, 248,249, 250, 256, 267, 268 και 275 του ν. 5222/2025.

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ

ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ

ΕΣΟΔΩΝ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ