Π.Ο.Φ.Ε.Ε.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ
Ιουλιανού 42 – 46 ΑΘΗΝΑ Τ.Κ.104 34
Τηλ.: 210-8253445 FAX: 210-8253446
E – mail: pofee@otenet.gr
Ιστοσελίδα: www.pofee.gr
ΑΠ. ΑΝΑΓ. ΠΟΛ. ΠΡΩΤ. ΑΘΗΝΩΝ 2923/94 ΚΑΙ ΑΡ. ΚΑΤ. 545/4787/94

Δελτίο Τύπου

Γνωμάτευση σχετική με το εάν ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να απαιτήσει το μισθό κατά τη χρονική περίοδο απαγόρευσης μετακίνησης των κατοίκων περιοχής που τελεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Κατά τα οριζόμενα στη διάταξη του πρώτου εδαφίου του άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα, αν ο εργοδότης έγινε υπερήμερος ως προς την αποδοχή της εργασίας ή αν η αποδοχή της εργασίας είναι αδύνατη από λόγους που τον αφορούν και δεν οφείλονται σε ανωτέρα βία, ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να απαιτήσει το μισθό, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να παράσχει την εργασία σε άλλο χρόνο.

Συνεπώς, στην περίπτωση που επιχείρηση δεν λειτούργησε λόγω ανωτέρας βίας και οι εργαζόμενοι της δεν προσήλθαν στην εργασία τους για το ίδιο γεγονός, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 380 του Αστικού Κώδικα, σύμφωνα με τις οποίες αν η παροχή από ένα από τους συμβαλλόμενους (εργοδότη ή μισθωτό) είναι αδύνατη συνεπεία γεγονότος για το οποίο δεν έχει ευθύνη, απαλλάσσεται και ο άλλος από τους συμβαλλόμενους της αντιπαροχής δηλαδή υπάρχει εν προκειμένω κοινή απαλλαγή.

Με βάση λοιπόν το ως άνω άρθρο του Αστικού Κώδικα προκύπτει το συμπέρα-σμα ότι σε αντίθετη περίπτωση, στην περίπτωση δηλαδή που η υπερημερία του εργοδότη οφείλεται σε ανωτέρα βία εκ λόγων μη αφορώντων αυτόν, ο εργοδότης δεν υποχρεούται να καταβάλει στο προσωπικό του αποδοχές και ειδικότερα δεν καθίσταται υπερήμερος περί την αποδοχή της προσφερόμενης εργασίας και κατ’ ακολουθία απαλλάσσεται από την υποχρέωση προς καταβολή του μισθού προς τον προσφέροντα την εργασία του μισθωτό.

Στην περίπτωση που η μη απασχόληση των μισθωτών οφείλεται σε αίτια που δεν αφορούν αυτούς, αλλά οφείλεται είτε σε άρνηση είτε σε αδυναμία του εργοδότη να δεχτεί την προσφορά εργασίας των μισθωτών του, για λόγους που αφορούν αυτόν ή την επιχείρησή του ή οφείλεται σε κάποιο τυχαίο γεγονός, όπως είναι η χιονόπτωση , η ομίχλη ή η κακοκαιρία ,η απαγόρευση μετακίνησης όλων των κατοίκων που ευρίσκονται εντός της περιοχής που τελεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κ.λπ., τότε υποχρεούται ο εργοδότης να καταβάλει στους μισθωτούς του τις αποδοχές τους κανονικά, για όλο το χρονικό διάστημα στο οποίο δεν εργάστηκαν, συνεπεία των λόγων που αναφέρθηκαν ανωτέρω.

Οφείλει δηλαδή ο εργοδότης να καταβάλει στους μισθωτούς ότι θα ελάμβαναν αν εργάζονταν, χωρίς να δικαιούται να ζητήσει από τους εργαζομένους στην επιχείρησή του, όπως έναντι των αποδοχών που αντιστοιχούν στις μέρες που δεν εργάστηκαν λόγω των προαναφερθέντων περιστατικών εργαστούν κάποιες άλλες μέρες.

Ο εργοδότης που συνδέεται με έγκυρη σύμβαση εργασίας με τον εργαζόμενο, όταν δεν αποδέχεται, για λόγους που αφορούν τον ίδιο και δεν οφείλονται σε ανωτέρα βία την εργασία που του προσφέρει πραγματικά και με τον προσήκοντα τρόπο ο εργαζόμενος περιέρχεται, σε υπερημερία.

Διευκρινίζεται ότι στην περίπτωση που η επιχείρηση λειτούργησε κανονικά και κάποιος εργαζόμενος δεν κατόρθωσε να μεταβεί στην εργασία του, παρά την καταβληθείσα από μέρους του προσπάθεια λόγω ανωτέρας βίας, του οφείλεται ο μισθός της ημέρας εκείνης (άρθρο 657 Αστικού Κώδικα).

Η λήψη περιοριστικών μέτρων στη Δημοτική Ενότητα Μεσοποταμίας και η απαγόρευση μετακίνησης των κατοίκων που διαμένουν εντός της περιοχής που τελεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως το γεγονός αυτό πιστοποιείται από σχετικές αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας , συνιστά κατά την άποψη μου σπουδαίο λόγο κατ’ άρθρο 657 του Αστικού Κώδικα για τους εργαζόμενους των περιοχών αυτών που απασχολούνται σε επιχειρήσεις που εδρεύουν εκτός της περιοχής που τελεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης οπότε και ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει στους μισθωτούς του τις αποδοχές τους κανονικά, για όλο το χρονικό διάστημα στο οποίο δεν εργάστηκαν, συνεπεία των λόγων που αναφέρθηκαν ανωτέρω.

Στην περίπτωση όμως που ο εργοδότης διαμένει και αυτός εντός της περιοχής που τελεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με αποτέλεσμα να μη μπορούσε να καταστεί δυνατή η προσέλευση του στην επιχείρηση η οποία για το λόγο αυτό παρέμεινε κλειστή και δεν λειτούργησε κατά το κρίσιμο διάστημα, έχω την άποψη ότι ο εργοδότης δεν υποχρεούται να καταβάλει στο προσωπικό του αποδοχές και ειδικότερα δεν καθίσταται υπερήμερος περί την αποδοχή της προσφερόμενης εργασίας και κατ’ ακολουθία απαλλάσσεται από την υποχρέωση προς καταβολή του μισθού προς τον προσφέροντα την εργασία του μισθωτό γιατί υφίσταται εν προκειμένω κοινή απαλλαγή.

Πάντως για την επίλυση κάθε αμφισβήτησης, αρμόδια να αποφανθούν είναι τα τακτικά δικαστήρια.

Ο γνωματεύσας

Πέτρος Γ. Ραπανάκης

Οικονομολόγος, πτυχιούχος της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Πειραιά (Α.Β.Σ.Π.),
Σύμβουλος επιχειρήσεων σε θέματα εργατικής νομοθεσίας & ανθρώπινου δυναμικού.