Αριθμός 48/2006

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 19 Μαρτίου 2003, με την εξής σύνθεση: Ηλ. Παπαγεωργίου, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Αικ. Συγγούνα, Δ. Αλεξανδρής, Σύμβουλοι, Ελ. Αναγνωστοπούλου, I. Γράβαρης, Πάρεδροι. Γραμματέας η Π. Στεργιοπούλου.

Για να δικάσει την από 19 Ιουνίου 2002 αίτηση: των:

1) Α. Φ Χ.,

2) Ε. Κ. συζ. Α. Χ., κατοίκων Θ (Β 14), οι οποίοι δεν παρέστησαν, κατά Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με τον Π. Π., Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Με την αίτηση αυτή οι αναιρεσείοντες επιδιώκουν να αναιρεθεί η υπ' αριθ. 1176/2001 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θ.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Συμβούλου Δ. Αλεξανδρή.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχει καταβληθεί το κατά νόμο παράβολο (933673/2002 ειδικό γραμμάτιο παραβόλου).

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η αναίρεση της υπ' αριθμ. 1176/2001 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Θ, με την οποία έγινε δεκτή έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά της υπ' αριθμ. 105/1998 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θ. Με την πρωτόδικη απόφαση έγινε δεκτή προσφυγή του αναιρεσείοντος και μεταρρυθμίσθη το από 26.5.1995 εκκαθαριστικό σημείωμα του Προϊσταμένου της Β' Δ.Ο.Υ. Θ, ακολούθως δε επροσδιορίσθει το υποκείμενο σε φόρο συνολικό εισόδημα, από άσκηση εμπορικής επιχειρήσεως της δευτέρας των αναιρεσειόντων, στο ποσό των 820.761 δρχ. (το οποίο είχε δηλωθεί εξ αρχής), αντί του ποσού των 3.756.800 δρχ., το οποίο είχε προσδιορισθεί με βάση τις διατάξεις του άρθρου 33 του ν. 2238/1994 από την Φορολογική Αρχή, ως υποκείμενο σε φόρο εισοδήματος

3. Επειδή στο άρθρο 17 παρ. 4 του π.δ.τος 18/1989 ορίζεται ότι : "Τα δικόγραφα των ενδίκων μέσων της αίτησης ακυρώσεως και αίτησης αναιρέσεως που ασκούνται από ιδιώτη υπογράφονται μόνο από δικηγόρο", ότι "τα ίδια ισχύουν και για τους πρόσθετους λόγους, την παρέμβαση, την τριτανακοπή, την αίτηση ερμηνείας ή διόρθωσης αποφάσεως και την αίτηση αναστολής εκτελέσεως" και ότι "Αίτηση ακυρώσεως που υπογράφεται μόνο από τον αιτούντα θεωρείται ότι έχει νομίμως ασκηθεί εφόσον παρίσταται δικηγόρος κατά τη συζήτησή της ενώπιον του Συμβουλίου.

Εξ άλλου, το άρθρο 27 του ιδίου π.δ.τος, όπως ίσχυε προ της αντικαταστάσεως του με το άρθρο 4 παρ. 2 περ. α του ν. 2479/1997 (φ. 67), όριζε τα ακόλουθα :

"1. Η πληρεξουσιότητα σε δικηγόρο παρέχεται με συμβολαιογραφική πράξη ή με προφορική δήλωση στο ακροατήριο ...

2. Για την υπογραφή του ενδίκου μέσου και την ενέργεια των πράξεων της προδικασίας από δικηγόρο, η πληρεξουσιότητα τεκμαίρεται ότι υπάρχει αν κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο ο διάδικος παραστεί διά πληρεξουσίου δικηγόρου ή δηλώσει αυτοπροσώπως ότι εγκρίνει την άσκηση του ενδίκου μέσου ή προσαχθεί συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο. Διαφορετικά το ένδικο μέσο απορρίπτεται ως απαράδεκτο και εκείνος που το άσκησε καταδικάζεται στη δικαστική δαπάνη".

΄Ηδη, με το ως άνω άρθρο 4 παρ. 2 περ. α του ν. 2479/1997 αντικαταστάθηκαν οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 27 του π.δ.τος 18/1989 ως εξής :

"1) Η πληρεξουσιότητα σε δικηγόρο παρέχεται με συμβολαιογραφική πράξη ή με συνυπογραφή του δικογράφου του ενδίκου μέσου εκ μέρους του διαδίκου ή με προφορική δήλωση στο ακροατήριο. Στην περίπτωση συνυπογραφής του δικογράφου εκ μέρους του διαδίκου η υπογραφή του δικογράφου από το δικηγόρο θεωρείται ως βεβαίωση της γνησιότητας της υπογραφής του διαδίκου ...

2) Για την υπογραφή του ενδίκου μέσου και την ενέργεια των πράξεων της προδικασίας από δικηγόρο, η πληρεξουσιότητα τεκμαίρεται ότι υπάρχει εάν συντρέχει μία από τις περιπτώσεις της παραγράφου 1. Διαφορετικά το ένδικο μέσο απορρίπτεται ως απαράδεκτο και εκείνος που το άσκησε καταδικάζεται στη δικαστική δαπάνη".

Τέλος, στο άρθρο 11 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι :

"Κάθε διάταξη που είναι αντίθετη με τις διατάξεις του παρόντος νόμου καταργείται.

2. Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στις επί μέρους διατάξεις".

4. Επειδή, με την ως άνω διάταξη του άρθρου 4 παρ. 2 περ. α΄ του ν. 2479/1997 - η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 2 του ίδιου νόμου, άρχισε να ισχύει από 6.5.1997, ημέρα δημοσιεύσεως του νόμου αυτού, και, επομένως, έχει εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση, δεδομένου ότι η κρινόμενη αίτηση ασκήθη μετά την ημέρα αυτή (στις 21.6.2002) θεσπίζεται ένας ακόμη τρόπος παροχής πληρεξουσιότητος σε δικηγόρο που υπογράφει δικόγραφο ένδικου βοηθήματος ή ένδικου μέσου ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, πέρα από εκείνους, τους οποίους προέβλεπαν οι ανωτέρω διατάξεις των παρΑ. 1 και 2 του π.δ.τος 18/1989, όπως ίσχυαν πριν την αντικατάστασή τους.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη νέα αυτή διάταξη, η πληρεξουσιότητα παρέχεται και με συνυπογραφή του δικογράφου από τον ίδιο το διάδικο. Για την εφαρμογή όμως του νέου απλουστευμένου τύπου παροχής δικαστικής πληρεξουσιότητας, κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται ο ασφαλής έλεγχος της γνησιότητας της σχετικής δηλώσεως από το δικαστήριο, απαιτείται να παρίσταται κατά τη συζήτηση της υποθέσεως ο δικηγόρος που υπογράφει το δικόγραφο, οπότε παραλλήλως διαπιστώνεται και το δικαίωμά του να ασκεί το δικηγορικό λειτούργημα σύμφωνα με τα άρθρα 27 και 30 του ν.δ/τος 3026/1954 "περί του Κώδικος των Δικηγόρων" (Α' 235).

Στην περίπτωση αυτή αρκεί η συνυπογραφή του δικογράφου από το διάδικο για τη νομιμοποίηση του ανωτέρω δικηγόρου για την άσκηση του ένδικου βοηθήματος ή ένδικου μέσου αλλά και για την παράσταση στο ακροατήριο και, αντιθέτως προς τα ισχύοντα υπό προγενέστερο του ν. 2479/1997 νομοθετικό καθεστώς, δεν είναι αναγκαία η κατάθεση συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου ή η προφορική δήλωση του διαδίκου στο ακροατήριο. Κατ' ακολουθίαν, αν ο δικηγόρος που υπογράφει το δικόγραφο δεν παραστεί στο ακροατήριο, για τη νομιμοποίηση της άσκησης του ένδικου βοηθήματος ή ένδικου μέσου, απαιτείται είτε να προσκομιστεί συμβολαιογραφική πράξη παροχής πληρεξουσιότητας στο δικηγόρο αυτόν είτε, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο διάδικος να εμφανιστεί αυτοπροσώπως για να νομιμοποιήσει την άσκηση με προφορική δήλωσή του στο ακροατήριο ή να παραστεί με άλλο δικηγόρο νομιμοποιούμενο με συμβολαιογραφική πράξη παροχής πληρεξουσιότητας ή με προφορική δήλωση του διαδίκου στο ακροατήριο. (Σ.τ.Ε. 1570/2001, Ολομ., κ.ά.)

5. Επειδή, εν προκειμένω, το δικόγραφο της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως υπογράφεται από τον πρώτο των αναιρεσειόντων υπό την ιδιότητα του ως αναιρεσείοντος δικηγόρου και ως πληρεξουσίου δικηγόρου της δευτέρας των αναιρεσειόντων συζύγου του. Κατά την συζήτηση όμως της υποθέσεως στο ακροατήριο ο ανωτέρω αναιρεσείων δεν παρέστη αυτοπροσώπως ως δικηγόρος ή με άλλον πληρεξούσιο δικηγόρο ούτε ενεφανίσθη για να εγκρίνει την άσκηση της αιτήσεως, ενώ εξ άλλου, δεν έχει προσκομισθεί συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο της δευτέρας των αναιρεσειόντων προς τον υπογράφοντα την αίτηση αναιρεσείοντα δικηγόρο η εμφάνιση της στο ακροατήριο για να δηλώσει ότι εγκρίνει την άσκηση του ενδίκου μέσου. Υπό τα δεδομένα αυτά, η κρινόμενη αίτηση, συμφώνως προς τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, πρέπει να απορριφθεί ως παραδεκτώς ασκηθείσα, δι' αμφοτέρους τους αναιρεσείοντες.

Διά ταύτα

Απορρίπτει την αίτηση

Διατάσσει την κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου και

Επιβάλλει στους αναιρεσείοντες συμμέτρως την καταβολή της δικαστικής δαπάνης του Ελληνικού Δημοσίου, ανερχομένης εις το ποσό των τριακοσίων ογδόντα (380) ευρώ.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 26 Μαρτίου 2003

Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Η Γραμματέας

και επειδή αυτός αποχώρησε από την υπηρεσία

η Αρχαιότερη Σύμβουλος

Αικ. Συγγούνα Π. Στεργιοπούλου

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 11ης Ιανουαρίου 2006.

Ο Πρόεδρος του Β΄ Τμήματος Η Γραμματέας

Φ. Στεργιόπουλος Π. Στεργιοπούλου