Να επιβληθεί εφάπαξ φόρος κεφαλαίου 10% στους ιδιώτες, ώστε να επανέλθουν τα κράτη στα επίπεδα χρέους του 2007, πριν ξεσπάσει δηλαδή η οικονομική κρίση, εισηγείται το ΔΝΤ.

Στη σελίδα 49 της εκθέσεως, οι συντάκτες της θέτουν θέμα «εισφοράς κεφαλαίου». Σύμφωνα με αυτούς, η απότομη επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών σε πολλές χώρες έχει γίνει αιτία να αναβιώσει το ενδιαφέρον για έναν εφάπαξ φόρου επί του ιδιωτικού πλούτου, σαν ένα έκτακτο μέτρο για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους .

Σύμφωνα με τους αναλυτές, επιφανείς οικονομολόγοι (Pigou , Ricardo , Schumpeter και – μέχρι που άλλαξε άποψη- ο Keynes) έχουν επιχειρηματολογήσει γιατί θα ήταν χρήσιμο και δίκαιο να συμβεί κάτι τέτοιο, σαν μέτρο «μιας χρήσης» που ίσως είναι καλύτερο από τη στάση πληρωμών. Είναι ένα κόστις που αναλαμβάνουν όλοι οι κεφαλαιούχοι και όχι μόνον οι ομολογιούχοι και υπάρχει διεθνής εμπειρία καθώς, όπως αναφέρουν, τέτοιες εισφορές υιοθετήθηκαν ευρέως στην Ευρώπη μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στη Γερμανία και την Ιαπωνία μετά το τέλος ου Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.

Υπολογίζουν μάλιστα πως ο φορολογικός συντελεστής που απαιτείται για να μειωθεί το δημόσιο χρέος στα προ κρίσης επίπεδα, δεν θα ξεπερνά περίπου το 10%. Λαμβάνουν ως βάση ένα δείγμα από τις 15 χώρες της ευρωζώνης και εκτιμούν ότι έτσι το χρέος θα μειωθεί στα επίπεδα πριν το τέλος του 2007, αν επιβληθεί σε νοικοκυριά που διαθέτουν «καθαρό περίσσευμα πλούτου»

Πηγή: Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης - Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας