Αριθμός 2473/1996

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 21 Σεπτεμβρίου 1994 με την εξής σύνθεση : Ηλ. Παπαγεωργίου, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Θ. Χατζηπαύλου, Δ. Κωστόπουλος, Σύμβουλοι, Ι. Γράβαρης, Ηρ. Τσακόπουλος, Πάρεδροι. Γραμματέας η Π. Στεργιοπούλου.

Για να δικάσει την από 2 Ιουνίου 1988 αίτηση :

Του Ματθαίου Χαμηλοθώρη, κατοίκου Αγ. Αναργύρων Αττικής, οδός Κ. αριθ. 46, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Αναστ. Νασόπουλο (Α.Μ. 5656), που τον διόρισε με πληρεξούσιο, κατά του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με τον Π. Κιούση, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Με την αίτηση αυτή η αναιρεσείων επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ' αριθ. 4718/1987 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Ι. Γράβαρη.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αναιρεσείοντος, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του Δικαστηρίου και

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίσιν αιτήσεως κατεβλήθησαν τα νόμιμα τέλη και παράβολο (υπ' αριθ. 4809063, 4809291/1988 διπλότυπα εισπράξεως του Ταμείου Ενσήμων Αθηνών, υπ' αριθ. 2173301 - 2/1988, σειράς Α', ειδικά γραμμάτια παραβόλου).

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται, παραδεκτώς, η αναίρεση της υπ' αριθ. 4718/1987 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποίαν έγινε εν μέρει μόνον δεκτή έφεση του αναιρεσείοντος κατά της υπ' αριθ. 10630/1985 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την τελευταία αυτή απόφαση είχε γίνει εν μέρει δεκτή προσφυγή του αιτούντος κατά του εις βάρος του εκδοθέντος από τον Οικονομικό χφορο Αγίων Αναργύρων Αττικής υπ' αριθ. 3309α/1984 συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου φόρου εισοδήματος οικονομικού έτους 1980, και είχε μεταρρυθμισθή το φύλλο τούτο.

3. Επειδή, στην παράγραφο 2 του άρθρου 51 του Ν.Δ. 3323/1955 "περί φορολογίας του εισοδήματος" (ΦΕΚ Α 214), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 6 του Ν.Δ. 328/1974 (ΦΕΚ Α 50), ορίζονται τα εξής :

"Φύλλον ελέγχου και αν έτι κατέστη οριστικόν δεν αποκλείει την έκδοσιν και κοινοποίησιν συμπληρωματικού τοιούτου εάν :

α) εκ περιελθόντων καθ' οιονδήποτε τρόπον εις τον Οικονομικόν χφορον συμπληρωματικών στοιχείων, εξακριβούται ότι το εισόδημα του εις φόρον υποχρέου είναι ανώτερον του περιληφθέντος εν τω προηγουμένω φύλλω ελέγχου ή

β) η υποβαλλομένη δήλωσις ή τα συνοδεύοντα ταύτην ειδικά έντυπα ή καταστάσεις αποδεικνύονται ως ανακριβή. Εις τας ως άνω περιπτώσεις, το νέον φύλλον ελέγχου εκδίδεται διά το άθροισμα του εισοδήματος του προκύπτοντος εκ του προηγουμένου φύλλου ελέγχου και του εξακριβωθέντος τοιούτου εκ των ως άνω στοιχείων. Προκειμένης της εκδόσεως, κατά τα ανωτέρω, φύλλου ελέγχου εφαρμόζονται αναλόγως αι διατάξεις του άρθρου 53".

Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, αναφερομένων σε οριστικά φύλλα ελέγχου χωρίς διάκριση ως προς τον τρόπο οριστικοποιήσεώς των, δεν αποκλείεται η έκδοση και κοινοποίηση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου και επί οριστικοποιήσεως του αρχικού φύλλου διά διοικητικής επιλύσεως της διαφοράς ("συμβιβασμού"). Προϋπόθεση, εξ άλλου, εκδόσεως συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου αποτελείΐσύμφωνα με τις ίδιες ως άνω διατάξεις, η ύπαρξη συμπληρωματικών στοιχείων για το εισόδημα του φορολογουμένου, περιελθόντων στο αρμόδιο για τη βεβαίωση του φόρου οικονομικό έφορο εκ των υστέρων, δηλαδή μετά την έκδοση του αρχικού φύλλου. Συνεπώς, αποκλείεται η έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου επί τη βάσει στοιχείων τα οποία ήσαν στη διάθεση του αρμοδίου εφόρου ήδη κατά την έκδοση του αρχικού φύλλου, έστω και αν αυτά δεν είχαν ληφθή υπ' όψιν κατά την έκδοση του φύλλου εκείνου.

4. Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, ο αναιρεσείων, κατά το ένδικο οικονομικό έτος (1980), ασχολήθηκε αφ' ενός μεν με την πώληση ποτών (οίνου, ζύθου, αναψυκτικών κ.λ.π.), είτε για ίδιο λογαριασμό είτε για λογαριασμό τρίτων επί προμηθεία, αφ' ετέρου δε με τη διανομή και πώληση πετρελαίου. Για την άσκηση της επιχειρήσεώς του αυτής διέθετε υπαίθριο χώρο στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, για την παρακολούθηση δε των εργασιών του ετήρησε βιβλίο αγορών. Η φορολογική αρχή, εν όψει των δεδομένων του βιβλίου αυτού και έπειτα από έλεγχο της υποβληθείσης σχετικώς δηλώσεως φόρου εισοδήματος του αιτούντος, καθώρισε οριστικώς - διά "συμβιβασμού" - τα καθαρά κέρδη του από την ως άνω δραστηριότητα σε 648.000 δρχ. Μετά ταύτα, εξεδόθη, κατ' άρθρ. 51 παρ. 2 του Ν.Δ. 3323/1955, το ένδικο συμπληρωματικό φύλλο ελέγχου, διά του οποίου εχώρησε εξωλογιστικός προσδιορισμός του εισοδήματος του αναιρεσείοντος, των καθαρών κερδών του καθορισθέντων στο ποσόν των 3.050.335 δρχ.

Το διοικητικό εφετείο, με την αναιρεσιβαλλομένη απόφασή του, έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι νομίμως εξεδόθη το εν λόγω συμπληρωματικό φύλλο ελέγχου από την άποψη της εφαρμογής της ανωτέρω διατάξεως, διότι εστηρίχθη επί των ακολούθων "συμπληρωματικών" στοιχείων, τα οποία περιήλθαν στην αρμόδια Οικονομική Εφορία Αγίων Αναργύρων μετά την οριστικοποίηση της αρχικής εγγραφής :

α) Του υπ' αριθ. 860/20.8.1982 εγγράφου του Υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με το οποίο από έλεγχο του βιβλίου αγορών του αιτούντος για την εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων, διαπιστώθηκαν σε σελίδες του βιβλίου αυτού λανθασμένες αθροίσεις, ως εκ των οποίων δεν ενεφανίζετο αξία αγορών ύψους 8.877.771 δρχ., και

β) του υπ' αριθ. 9470/20.4.1981 εγγράφου της Οικονομικής Εφορίας Φορολογίας Ανωνύμων Βιομηχανικών Εταιρειών Αθηνών, από το οποίο προέκυπτε ότι ο αιτών δεν είχε συμπεριλάβει στη δήλωσή του ποσόν προμηθειών (343.252 δρχ.), που είχε λάβει από την Α.Ε. "ΚΟΥΡΤΑΚΗ" για την κατά την ένδικη χρήση πώληση εμπορευμάτων της αξίας 1.591.040 δρχ.

Η κρίση όμως αυτή της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, διότι από τα δύο ως άνω έγγραφα, το μεν πρώτο, όπως περιγράφεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, δεν συνιστούσε, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, συμπληρωματικό στοιχείο κατά την έννοια του άρθρου 51 παρ. 2 του Ν.Δ. 3323/1955 και, ως εκ τούτου, δεν ηδύνατο να στηρίξει την έκδοση του ενδίκου συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου, εφ' όσον οι πλημμέλειες στις οποίες ανεφέρετο (λανθασμένες αθροίσεις) προέκυπταν από το ίδιο το βιβλίο αγορών του αιτούντος, το οποίο, κατά τα γενόμενα δεκτά από το δικαστήριο, είχε υπ' όψιν της η αρμοδία φορολογική αρχή ήδη κατά τον αρχικό έλεγχο της δηλώσεώς του το δεύτερο, εξ άλλου, των εν λόγω εγγράφων δεν περιγράφεται επαρκώς στην αναιρεσιβαλλομένη απόφαση ώστε να δύναται να κριθεί εάν η παράλειψη δηλώσεως του αναφερομένου στο έγγραφο αυτό, ποσού προμηθειών προέκυπτε από στοιχεία μη όντα υπ' όψιν της αρμοδίας φορολογικής αρχής κατά τον αρχικό έλεγχο - οπότε και μόνον θα συνιστούσε συμπληρωματικό στοιχείο, κατά τα προεκτεθέντα - ή, ενδεχομένως, τα αποκαλύπτοντα την ως άνω παράλειψη στοιχεία ήσαν εξ αρχής στη διάθεση του αρμοδίου οικονομικού εφόρου, όπως είχε ισχυρισθή ο αναιρεσείων με την έφεσή του. Για το λόγο, συνεπώς, αυτό, βασίμως προβαλλόμενο με την υπό κρίσιν αίτηση, η προσβαλλομένη απόφαση πρέπει ν' αναιρεθεί, η δε υπόθεση, χρήζουσα διευκρινίσεως κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση παρέλκει δε κατόπιν αυτού η έρευνα των λοιπών λόγων αναιρέσεως.

Δια ταύτα

Δέχεται την αίτηση.

Αναιρεί την υπ' αριθ. 4718/1987 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, στο οποίο και παραπέμπει την υπόθεση, σύμφωνα με το σκεπτικό.

Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου,

και Επιβάλλει στο Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη του αναιρεσείοντος, ανερχομένη σε είκοσι οκτώ χιλιάδες (28.000) δραχμές.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 22 Σεπτεμβρίου 1994

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 22ας Μαϊου 1996.

Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Η Γραμματέας

Ηλ. Παπαγεωργίου Π. Στεργιοπούλου