ΘΕΜΑ: «Χρόνος ασφάλισης που υπολογίζεται για την απόκτηση της αρμοδιότητας σύμφωνα με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης». 

ΣΧΕΤ: Το αρ. πρωτ. 6/2015/2015/30-09-2015 έγγραφο εγκυκλίων οδηγιών του Ο.Γ.Α.. 

Σε συνέχεια αναφοράς ασφαλισμένης, αναφορικά με το χρόνο ασφάλισης που λαμβάνεται υπόψη για την απόκτηση της αρμοδιότητας (στο α' στάδιο 1.500 η. α. συνολικά εκ των οποίων 500 η. α. την τελευταία πενταετία πριν την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης ή τη διακοπή της ασφάλισης και στο β' στάδιο 1.000 η. α. και 300 η. α. αντίστοιχα), σύμφωνα με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης και ειδικότερα κατά την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 18 του ν. 4302/2014, σας γνωρίζουμε τα εξής: 

1. Οι γενικές αρχές των διατάξεων της διαδοχικής ασφάλισης του ν. δ. 4202/61, όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν, θεσπίστηκαν για την προστασία των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, καθώς και τη διευκόλυνση των ασφαλισμένων που υποχρεώνονται να αλλάξουν επαγγελματική κατεύθυνση και κατά συνέπεια ασφαλιστικό φορέα, βελτιώνοντας σταδιακά το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο και αίροντας όποια εμπόδια υπήρχαν για την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων αυτών από όλους τους δικαιούχους ασφαλισμένους. 

Επίσης, ο νομοθέτης μερίμνησε, με τη θέσπιση συγκεκριμένων χρονικών και άλλων προϋποθέσεων (1.500 η. α. - 500 η. α. και 1.000 η. α. - 300 η. α.), για την πρόληψη της κατευθυνόμενης ασφάλισης σε φορείς με χαμηλότερα όρια ηλικίας και καταστρατήγησης του σκοπού εφαρμογής των διατάξεων της διαδοχικής ασφάλισης. 

2. Με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν. δ. 4202/1961, όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν, ορίζεται ότι την σύνταξη απονέμει ο τελευταίος φορέας στον οποίο ο αιτών τη σύνταξη ήταν ασφαλισμένος κατά την τελευταία χρονική περίοδο της απασχόλησης του, σύμφωνα με τη νομοθεσία αυτού, εφόσον πραγματοποίησε 1.500 ή 1.000 ημέρες εργασίας στην ασφάλισή του, εκ των οποίων όμως 500 ή 300 ημέρες εργασίας, αντίστοιχα, κατά την τελευταία πενταετία, πριν από την διακοπή της απασχόλησης ή την υποβολή της αίτησης για την κρίση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω γήρατος. 

Σύμφωνα με τη Γνωμοδότηση 408/1995 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, οι 1.500 ημέρες εργασίας οι οποίες επί διαδοχικής ασφάλισης απαιτούνται να έχουν διανυθεί στην ασφάλιση του τελευταίου Οργανισμού πριν τη διακοπή της απασχόλησης ή υποβολή της αίτησης, ώστε να καταστεί αυτός αρμόδιος για τη χορήγηση της σύνταξης, πρέπει να είναι ημέρες πραγματικής εργασίας, μη υπολογιζόμενου του πλασματικού χρόνου ασφάλισης, όπως εν προκειμένω ο χρόνος ανεργίας, επειδή απαιτείται ενεργός ασφαλιστικός δεσμός καθ’ όλο το χρονικό διάστημα των 1.500 ημερών ασφάλισης με τον συγκεκριμένο ασφαλιστικό Οργανισμό - με εξαίρεση τη στρατιωτική υπηρεσία η οποία λαμβάνεται υπόψη μόνο για τη συμπλήρωση των 1.500 ή 1.000 ημερών ασφάλισης, καθώς και για τις 300 η. α. στις περιπτώσεις αναπηρίας ή θανάτου μόνο αν συμπίπτουν χρονικά με τις 1.000 η. α.. 

Επισημαίνεται ότι, κατά το σκεπτικό της προαναφερόμενης σχετικής γνωμοδοτήσεως του Ν.Σ.Κ. ο αναφερόμενος διαχρονικά (ν. δ. 4202/61, 1902/90, κ.λ.π.), στις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης, χρόνος ασφάλισης (1.500 ή 1.000 ημέρες) αναφέρεται ως ημέρες εργασίας, ήτοι πραγματικής παρασχεθείσας εργασίας, όπου απαιτείται ενεργός ασφαλιστικός δεσμός και όχι χρόνος πλασματικής ασφάλισης οποιασδήποτε μορφής.

Ως προς την στρατιωτική υπηρεσία λαμβανομένου υπόψη της παρεχόμενης υπηρεσίας άνευ αμοιβής από τους πολίτες (ν. 2054/52), όπου προβλέπεται ότι ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας λογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας, δύνανται να υπολογισθούν μόνο για την συμπλήρωση των 1.500 ή 1.000 ημερών συνολικής εργασίας (ασφάλισης) αντίστοιχα που απαιτούνται για την ύπαρξη αρμοδιότητας στο τελευταίο Φορέα ασφάλισης. 

Τα ανωτέρω προβλέπονται πλέον και με τις διατάξεις του άρθρου 19 του πρόσφατου νόμου 4387/2016. 

Ως εκ τούτου, οι χρόνοι ασφάλισης που μπορούν να αναγνωριστούν με τις διατάξεις του άρθρου 40 του ν. 3996/2011 δεν λαμβάνονται υπόψη για τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων αρμοδιότητας κατά την εφαρμογή των διατάξεων της διαδοχικής ασφάλισης, με εξαίρεση το χρόνο στρατιωτικής υπηρεσίας (άρθρο 8 του ν. 2054/1952 όπως έχει ερμηνευτεί με τις διατάξεις του άρθρου 34 του ν. δ. 2961/1954) ο οποίος λαμβάνεται υπόψη μόνο για τη συμπλήρωση του συνολικού χρόνου ασφάλισης για συνταξιοδοτήσεις λόγω γήρατος (1.500 ή 1.000 η. α στο α’ και β’ στάδιο της διαδικασίας αντίστοιχα) και όχι για τις απαιτούμενες 500 ή 300 η. α. κατά την τελευταία πενταετία πριν τη διακοπή της απασχόλησης ή την υποβολή της αίτησης. 

Για τις 500 ή 300 η. α. του α’ ή β’ σταδίου απαιτείται πραγματική ασφάλιση, δηλαδή είτε εργασία (υποχρεωτική ασφάλιση) είτε προαιρετική ασφάλιση στο τελευταίο φορέα που υπαγόταν υποχρεωτικά ο ασφαλισμένος.

Στις δε συνταξιοδοτήσεις λόγω αναπηρίας ή θανάτου λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας για τις 300 η. α. της τελευταία πενταετίας μόνο αν συμπίπτει χρονικά. 

Κατόπιν αυτών, παρακαλούμε να τροποποιηθεί άμεσα η σχετική Εγκύκλιό σας σύμφωνα με τα ανωτέρω.

Ο Προϊστάμενος Γενικής Διεύθυνσης Κ. Α. 
Σπυρίδων Κοκκινάκης 

ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ 
Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ