Τα υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία αναμένεται να εκτοξευθούν, παγκοσμίως, στα 102 τρισ. δολάρια το 2020 και, σύμφωνα με τη νέα έρευνα της PwC, οι φορολογικές υπηρεσίες, οι οποίες πρόκειται να υποστούν σημαντικές αλλαγές, θα συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στην ανάδειξη των οργανισμών που θα εξασφαλίσουν το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς.

Σύμφωνα με την έκθεση της PwC Asset Management 2020 and beyond: Transforming your business for a new global tax world που εξετάζει το μέλλον του κλάδου διαχείρισης περιουσίας σε συνάρτηση με το μελλοντικό φορολογικό πλαίσιο, καθώς οι τράπεζες και οι ασφαλιστές αποσύρονται από πολλές επιχειρηματικές δραστηριότητες, οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων αρχίζουν να επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους σε μια ευρύτερη γκάμα προϊόντων, δημιουργώντας έναν νέο τύπο διαχειριστή παγκόσμιας εμβέλειας. Το γεγονός αυτό έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των φορολογικών αρχών, οι οποίες ως το 2020 θα έχουν συγκροτήσει ομάδες ειδικών που θα διαθέτουν τις δεξιότητες που απαιτούνται για τη διενέργεια πολύ πιο λεπτομερών ελέγχων σε σχέση με το παρελθόν και θα έχουν τη δυνατότητα να απαιτήσουν πληροφορίες για τους επενδυτές σε πραγματικό χρόνο.

Συνεπώς, όπως αναφέρεται στην έκθεση, «οι επενδυτές θα απαιτούν από τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών διαχείρισης περιουσίας να διαθέτουν ισχυρές και αποτελεσματικές φορολογικές υποδομές. Θα έχουν ελάχιστη ανοχή απέναντι στη φορολογική αβεβαιότητα ή τις φορολογικές αναπροσαρμογές και θα προτιμούν εταιρείες που προσφέρουν προϊόντα που ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένα φορολογικά προφίλ επενδυτών. Οι υποψήφιοι επενδυτές θα ζητούν πληροφορίες για τις φορολογικές γνωστοποιήσεις, λαμβάνοντας υπόψη ακόμη και την ατομική τους φορολογική επιβάρυνση, πριν αποφασίσουν να επενδύσουν σε κάποιο fund. Θα αναζητούν μεγαλύτερη βεβαιότητα όσον αφορά τη φορολογία».

Αναλυτικότερα, από την έκθεση προκύπτουν τα εξής:

«Ο ανταγωνισμός στον τομέα της φορολόγησης των επενδυτικών χαρτοφυλακίων θα ενταθεί. Όταν προωθούν νέα προϊόντα, οι διαχειριστές περιουσίας θα πρέπει σε συστηματική βάση να πραγματοποιούν λεπτομερείς αξιολογήσεις, για να τα καθιστούν ανταγωνιστικά σε όλα τα κανάλια. Με αυξημένους φόρους συναλλαγών, τοπικούς παρακρατούμενους φόρους και τον άμεσο προσδιορισμό του φόρου επί κεφαλαιακών κερδών, κάθε αγορά και πώληση περιουσιακού στοιχείου πρέπει να εξετάζεται προσεκτικά από πλευράς φορολογικού κινδύνου και αναφοράς. Αυτό, καθιστά αναγκαία για τους διαχειριστές την πρόσβαση σε πραγματικό χρόνο σε δεδομένα από όλα τα φορολογικά καθεστώτα που ισχύουν, παγκοσμίως.

Η PwC εκτιμά ότι θα αναδυθεί μια νέα κατηγορία εταιρειών διαχείρισης περιουσίας που θα παρέχουν ολοκληρωμένες υπηρεσίες, συνδυάζοντας υπηρεσίες διαχείρισης περιουσίας, υπηρεσίες διαχείρισης πλούτου (wealth management) και εξατομικευμένες τραπεζικές υπηρεσίες (private banking) με την ικανότητα να παρέχουν πλήρη φορολογική υποστήριξη στους πελάτες τους.

Ο William Taggart, επικεφαλής του φορολογικού τομέα των υπηρεσιών διαχείρισης περιουσίας του παγκόσμιου δικτύου της PwC, επισημαίνει: «Στην πορεία προς το 2020, οι επενδυτές θα αξιολογούν την απόδοση των χαρτοφυλακίων τους, έχοντας ως βασικό κριτήριο την απόδοση μετά φόρων. Συνεπώς, οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να κατανείμουν τους στρατηγικούς φορολογικούς τους πόρους σε όλες τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, έτσι ώστε να παρέχουν σε όλα τα στελέχη τους εξειδικευμένες γνώσεις σε πραγματικό χρόνο. Παράλληλα, οι φορολογικές ομάδες των εταιρειών διαχείρισης περιουσίας θα πρέπει να εξελιχθούν, ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται συνεχείς ελέγχους και να συνεργάζονται με τις φορολογικές αρχές σε συστηματική βάση, ώστε να επηρεάζουν τη χάραξη πολιτικής και να παρέχουν καθοδήγηση για την εφαρμογή των φορολογικών κανόνων».

Η φορολογική τεχνολογία θα αποτελέσει κλειδί για την απόδοση και την ικανοποίηση των πελατών

Η φορολογική τεχνολογία θα δώσει στις εταιρείες επενδύσεων την ευκαιρία να λαμβάνουν έγκαιρα αποφάσεις με γνώμονα τη φορολογική διαχείριση και έτσι να παρέχουν στους επενδυτές και τις φορολογικές αρχές τη διαφάνεια και την πληροφόρηση που απαιτούν.

Επίσης, θα κάνει εφικτή τη διαφοροποίηση μεταξύ του συντελεστή άλφα (alpha) -της πλεονάζουσας απόδοσης σε σχέση με κάποιον δείκτη αναφοράς ή με μια επένδυση μηδενικού κινδύνου (risk-free) που επιτυγχάνεται από το διαχειριστή χαρτοφυλακίου- και της επιπλέον απόδοσης που δημιουργείται (έμμεσα) από την ικανότητα της φορολογικής ομάδας να διαχειριστεί και τους κινδύνους που σχετίζονται με τη φορολογία.

Η τεχνολογία, δεν θα επηρεάσει μόνο τους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων. Οι φορολογικές αρχές θα έχουν κι εκείνες από την πλευρά τους πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις έως το 2020, με αποτέλεσμα να τελειώσει οριστικά η εποχή της παροχής ενδεικτικής πληροφόρησης, μέσω της υποβολής έντυπων δηλώσεων από τους διαχειριστές περιουσίας. Οι φορολογικές αρχές θα ζητούν οποιαδήποτε πληροφορία χρειάζονται, έχοντας άμεση πρόσβαση στα πληροφοριακά τους συστήματα, χωρίς να περιμένουν από τους διαχειριστές να τους προωθήσουν τα στοιχεία.

Ο William Taggart συνοψίζει: «Η φορολογική διαχείριση και η φήμη στον κλάδο της διαχείρισης περιουσίας θα ταυτίζονται. Η αυξημένη πολυπλοκότητα των φορολογικών υπηρεσιών θα απαιτεί τη συνεργασία για μεγάλα χρονικά διαστήματα του φορολογικού τομέα με λειτουργικές δραστηριότητες, ώστε να μπορεί να λειτουργεί ως έμπιστος σύμβουλος εσωτερικά, αλλά και προς εξέχοντα στελέχη. Οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει να τοποθετήσουν στελέχη με εξειδικευμένες φορολογικές γνώσεις στην "καρδιά" των επιχειρήσεών τους. Η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από την κορυφή. Οι φορολογικές υπηρεσίες παίζουν κρίσιμο ρόλο σε ολόκληρο τον οργανισμό και η διοίκηση θα πρέπει αυτό να το καταστήσει αντιληπτό.»

ΑΠΕ - ΜΠΕ