Παρουσιάζονται ακολούθως οι εισηγήσεις των επικεφαλής βουλευτών κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου "Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και συναφείς ρυθμίσεις". Σημειώνεται ότι το σχέδιο νόμου ψηφίστηκε επί της αρχής κατά τη συνεδρίαση της 19ης Νοεμβρίου 2014. Για λόγους διευκόλυνσής σας, παρατίθενται σύνδεσμοι προς τις ομιλίες των εισηγητών ακολούθως:

• Ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, Απόστολος Βεσυρόπουλος
• Ο Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτριος Γελάλης
• Ο Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Κουτσούκος
• Ο Ειδικός Αγορητής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, κ. Νικόλαος Νικολόπουλος.
• Η Ειδική Αγορήτρια της Δημοκρατικής Αριστεράς κυρία Ασημίνα Ξηροτύρη-Αικατερινάρη.
• Η Ειδική Αγορήτρια των Ανεξαρτήτων Δημοκρατικών Βουλευτών κυρία Θεοδώρα Τζάκρη.

Ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, Απόστολος Βεσυρόπουλος

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ομιλών επί του Βήματος είχε την τιμή να εισηγηθεί στην Εθνική Αντιπροσωπεία πολλά νομοσχέδια του Υπουργείου Οικονομικών αυτή τη διετία. Σε αυτήν την Αίθουσα θεσμοθετήσαμε πριν από δύο χρόνια, μία σημαντική μεταρρύθμιση, την κατάργηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και την αντικατάσταση του από τον Κώδικα Απεικόνισης Φορολογικών Συναλλαγών.

Σήμερα ολοκληρώνουμε αυτήν τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που σχετίζεται με την απλοποίηση των λογιστικών κανόνων και την κατάργηση της πολυνομίας. Το νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση σήμερα στην Εθνική Αντιπροσωπεία με τον τίτλο «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και Συναφείς Ρυθμίσεις» είναι η κορύφωση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας σε αυτόν τον τομέα. Διευκολύνονται και απλοποιούνται οι κανόνες λογιστικής τυποποίησης, μειώνεται το λειτουργικό, διοικητικό και λογιστικό κόστος για τις επιχειρήσεις, ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Η ακριβής κατανοητή και απλοποιημένη αποτύπωση των οικονομικών στοιχείων είναι δεδομένο ότι θα δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη επιχειρηματικών συνεργασιών και επενδυτικών πρωτοβουλιών.

Ο στόχος της ανάπτυξης συνοδεύεται από προαπαιτούμενα και προϋποθέσεις. Μία από αυτές είναι η βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας των επιχειρήσεων, το ενιαίο θεσμικά πλαίσιο λογιστικών κανόνων, η κατάργηση χρονοβόρων και γραφειοκρατικών διαδικασιών σε κάθε επίπεδο.

Είχα την ευκαιρία να τονίσω κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων ότι το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου έχει εφαρμογή στο πεδίο πραγματικής οικονομίας. Όπως τόνισα πριν, με το ν.4093/2012 προχωρήσαμε σε μία πρώτη απλοποίηση του υφιστάμενου πλαισίου με τον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών, που αντικατέστησε τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.

Τι συνέβαινε μέχρι τότε και σε κάποιες περιπτώσεις μέχρι σήμερα; Η πρώτη παραδοχή είναι ότι δεν υπήρχε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο που να διασφάλιζε ενιαίους, απλοποιημένους και σύγχρονους λογιστικούς κανόνες. Υπήρχε πράγματι πολυνομία. Ακόμα και η δημιουργία του ελληνικού γενικού λογιστικού σχεδίου που δημιουργήθηκε τριάντα τέσσερα χρόνια πριν και ισχύει μέχρι σήμερα, δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την πολυνομία και την πανσπερμία διατάξεων. Υπήρχαν νόμοι σε ισχύ που ο χρόνος γέννησής τους βρισκόταν στο 1920.

Ουσιαστικά το κανονιστικό πλαίσιο της λογιστικής τυποποίησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων αποτελείτο από διάσπαρτες στη διαδρομή του χρόνου διατάξεις. Φτάνει να θυμηθούμε πόσες ερμηνευτικές εγκύκλιοι εκδίδονταν κάθε χρόνο, επιχειρώντας να αποσαφηνίσουν καταστάσεις και δεδομένα, αφού πολλές φορές πετύχαιναν να επιτείνουν τη σύγχυση, να κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή των επιχειρήσεων κάθε εύρους και μεγέθους, να δημιουργούν προβλήματα στην αγορά, να προκαλούν ανισότητες, να προσθέτουν βαρίδια στη δύσκολη προσπάθεια που κατέβαλαν οι επιχειρήσεις.

Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν με τις διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου που έχει τη στήριξη και τη συναίνεση των εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων και των επιχειρήσεων. Η κοινωνική αυτή συμφωνία και συναίνεση εύχομαι και ελπίζω να συναντήσει και την πολιτική συναίνεση εντός του Κοινοβουλίου.

Ο στόχος του νομοσχεδίου είναι η δημιουργία ενός ενιαίου, πάγιου και φιλικού θεσμικού πλαισίου για τα λογιστικά πρότυπα. Δημιουργείται ένα πλαίσιο φιλικό προς την επιχειρηματικότητα, ένα πλαίσιο που κάνει πιο εύκολη την τήρηση των λογιστικών κανόνων από τις επιχειρήσεις.

Πολλοί πίστευαν, πριν ακόμη τεθεί το νομοσχέδιο σε διαβούλευση, ότι ανατρεπόταν το ελληνικό γενικό λογιστικό σχέδιο, ότι έμπαιναν νέοι κανόνες που θα διατάρασσαν τη λειτουργία των επιχειρήσεων. Αποδείχθηκε ότι κάτι τέτοιο ήταν απόλυτα ανακριβές και το πιο ισχυρό επιχείρημα που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω είναι η στήριξη των παραγωγικών τάξεων και των ίδιων των επιχειρήσεων.

Στην πραγματικότητα αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να εναρμονίσει τα ελληνικά λογιστικά πρότυπα, σύμφωνα με τα όσα ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τις βέλτιστες πρακτικές που χρησιμοποιούνται στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιχειρείται η ενσωμάτωση και η προσαρμογή στο εσωτερικό δίκαιο και κανονιστικό πλαίσιο των λογιστικών διατάξεων της Οδηγίας 34/2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτυπώνει μια νέα οπτική και φιλοσοφία. Κατά πρώτο λόγο, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι το κράτος για πρώτη φορά δείχνει εμπιστοσύνη στις επιχειρήσεις σε ό,τι αφορά την τήρηση των λογιστικών και κατ’ επέκταση των φορολογικών τους υποχρεώσεων. Υπάρχει σαφής καταγραφή στο άρθρο 3.

Η ευθύνη της ορθής λογιστικής τήρησης και απεικόνισης περνάει αποκλειστικά στις επιχειρήσεις. Η λειτουργικότητα και η απρόσκοπτη εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου διασφαλίζονται μέσα από την πλήρη εναρμόνιση και αντιστοιχία με τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Υπάρχει, πλέον, ενιαίο πλαίσιο. Το ένα δεν αναιρεί ούτε επικαλύπτει το άλλο, όπως είχα επισημάνει και στην Επιτροπή.

Με πολύ απλά λόγια, θα ήθελαν αν αναφερθώ στη στόχευση αυτού του νομοσχεδίου. Να αντιληφθούν όλοι ποιες είναι οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις του νομοσχεδίου, όπως πρώτοι απ’ όλους τους έχουν αντιληφθεί οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου και των παραγωγικών τάξεων.

 Κάνω μια σύντομη αναφορά σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις και στις καινοτομίες που σχηματοποιούν ένα νέο πλαίσιο σχετικά με την τήρηση των λογιστικών προτύπων, αλλά και των ελέγχων. Κατά πρώτο και κύριο λόγο, κωδικοποιούνται και απλοποιούνται όλοι οι λογιστικοί κανόνες. Αυτό το νομοσχέδιο δημιουργεί ένα νέο και ενιαίο θεσμικό πλαίσιο. Αυτό το οποίο επιτυγχάνουμε είναι μειωθεί το οικονομικό και διοικητικό κόστος για τις επιχειρήσεις, την ίδια στιγμή που απλοποιούνται παράλληλα και οι οικονομικοί και φορολογικοί έλεγχοι. Το κυρίαρχο στοιχείο είναι ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις εναρμονίζονται με τις ισχύουσες λογιστικές πρακτικές στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με το πλαίσιο που ίσχυε έως σήμερα, για πολλούς επενδυτές και επιχειρήσεις από το εξωτερικό, ήταν δυσνόητη η ακριβής απεικόνιση των οικονομικών δεδομένων μιας επιχείρησης. Έχοντας συνηθίσει στις βέλτιστες και απλοποιημένες λογιστικές πρακτικές, που οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν, δεν είχαν σαφή και ξεκάθαρη εικόνα για τα λογιστικά δεδομένα και την οικονομική κατάσταση μιας ελληνικής επιχείρησης, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται διστακτικοί και απρόθυμοι στην προώθηση και υλοποίηση συνεργασιών.

Ακούστηκε από πολλές πλευρές ένας αβάσιμος και ατεκμηρίωτος ισχυρισμός. Σύμφωνα με αυτόν, οι όποιες αλλαγές προωθούνται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στους λογιστικούς κανόνες θα ήταν πιθανό να δημιουργήσουν σύγχυση και το στηρίζουν αυτό στο ότι ο χρόνος ισχύος αυτών των αλλαγών ξεκινά από την 1^η Ιανουαρίου 2015.

Ουδέν αναληθέστερον, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και το διαπιστώνει κανείς εύκολα αν ανατρέξει στις διατάξεις του νομοσχέδιου. Γιατί; Γιατί καθίσταται σαφές ότι οι νέοι κανόνες αφορούν ζητήματα αποτίμησης και σύνταξη χρηματοοικονομικών καταστάσεων που θα τεθούν σε εφαρμογή από τις αρχές του 2016. Πρακτικά, αλλά και ουσιαστικά, αυτό σημαίνει ότι τα λογιστήρια των επιχειρήσεων, αλλά και οι λογιστές, έχουν έναν ολόκληρο χρόνο στη διάθεσή τους, που εκτιμώ ότι είναι επαρκής χρόνος προετοιμασίας.

Επιπρόσθετα, οι επιχειρήσεις θα μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το ισχύον σχέδιο λογαριασμών. Το μόνο νέο στοιχείο θα είναι ο πίνακας αντιστοίχισης του σχεδίου λογαριασμών, που προβλέπει το νομοσχέδιο με τις νέες λογιστικές καταστάσεις. 

Είναι δεδομένο, επίσης, ότι υπάρχει και ανάλογη αντιστοίχιση στο κωδικό του λογιστικού σχεδίου που εισάγει το νομοσχέδιο με τους κωδικούς του ελληνικού γενικού λογιστικού σχεδίου.

Αντιλαμβάνονται, λοιπόν, όλοι ότι δεν εισάγουμε νέα ή εκ μεταγραφής λογιστικά πρότυπα. Το μόνο το οποίο κάνουμε είναι να διευκολύνουμε τη λειτουργία των επιχειρήσεων. Εισάγοντας βέλτιστες πρακτικές, κωδικοποιούμε και απλοποιούμε τις διατάξεις. Δημιουργούμε ένα νέο και σύγχρονο ενιαίο πεδίο λογιστικών κανόνων, την ίδια στιγμή που υπάρχει χειροπιαστό και μετρήσιμο αποτέλεσμα, που είναι η μείωση του διοικητικού, λειτουργικού και οικονομικού βάρους στις επιχειρήσεις.

Αναφέρομαι σε κάποιες σημαντικές, όπως πιστεύω και εκτιμώ, καινοτομίες: Το τιμολόγιο κατοχυρώνεται στο εξής ως το βασικό παραστατικό για πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών και αντίστοιχα η απλή απόδειξη για τις λιανικές πωλήσεις. Καταργούνται γραφειοκρατικές και άνευ ουσίας διαδικασίες, όπως η θεώρηση. Εισάγει τη δυνατότητα έκδοσης ηλεκτρονικού τιμολογίου, δηλαδή τιμολογίου για πωλήσεις χονδρικής ή λιανικής σε ηλεκτρονική μορφή. Έχουμε ένα νέο απλοποιημένο πλαίσιο, το οποίο συμβάλλει, όταν απαιτείται, σε εύκολους, γρήγορους, αποτελεσματικούς και αποδοτικούς φορολογικούς ελέγχους.

Αγρότες που υπάγονται στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ, εποχικά απασχολούμενοι, επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα με χαμηλό τζίρο, έως 10.000 ευρώ, τυγχάνουν σημαντικών διευκολύνσεων και αποφεύγουν το υπέρογκο λογιστικό και διοικητικό βάρος. Οι αγρότες, μάλιστα, που υπάγονται στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ, εξαιρούνται από τις ρυθμίσεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

Δίνεται, μάλιστα, η δυνατότητα στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να προβεί και σε άλλες απαλλαγές και διευκολύνσεις στο μέλλον. Υπάρχει διαχωρισμός των επιχειρήσεων, ανάλογα με το μέγεθός τους και ανάλογη κλιμάκωση στην τήρηση συγκεκριμένων λογιστικών κανόνων και για τις μεγάλες και αντίστοιχα αποκλιμάκωση για τις μικρότερες.     

Μέσα από τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου καταργούνται αναχρονιστικές και ξεπερασμένες διατάξεις που δυσκόλευαν τη δουλειά των λογιστών, αλλά και τη ζωή των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων. Τέτοιες ήταν οι διατάξεις  των νόμων 2190/1920 και 3190/1955  και αρκετές άλλες.

Ας δούμε όμως και τις κυριότερες αλλαγές που επέρχονται στους λογιστικούς κανόνες: Για πρώτη φορά υπάρχουν ενιαίοι και σαφείς ορισμοί οικονομικών όρων στα  ελληνικά λογιστικά πρότυπα. Μεταβαίνουμε σε σύγχρονες και απλοποιημένες λογιστικές καταστάσεις για κάθε επιχείρηση, όπως προβλέπεται στα άρθρα 16 και 17, με κριτήριο το μέγεθός τους.

Διατηρείται το όριο του 1,5 εκατομμυρίου ευρώ για τα Βιβλία Εσόδων-Εξόδων σε ό,τι αφορά την τήρηση απλών Βιβλίων. Υπάρχει σαφής διάταξη ότι για να υποχρεωθεί μια επιχείρηση να περάσει στη τήρηση διπλογραφικών Βιβλίων θα πρέπει προηγουμένως να υπερβεί το όριο του 1,5 εκατομμυρίου ευρώ για δυο συνεχή χρόνια.

Καθίσταται απόλυτα ξεκάθαρο ότι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι ομόρρυθμες, οι ετερόρρυθμες και οι ατομικές,  θα συνεχίσουν να λειτουργούν όπως λειτουργούσαν σήμερα σε ό,τι αφορά τη τήρηση των λογιστικών τους βιβλίων, ενώ η ίδια πρόβλεψη ισχύει και για τους αυτοαπασχολούμενους. Παραμένουν σε ισχύ οι απαλλαγές που ισχύουν σήμερα για την υποχρέωση διενέργειας απογραφής σε όσες επιχειρήσεις έχουν τζίρο έως 150.000 ευρώ. Τίθενται κανόνες, όπως προβλέπεται στο άρθρο 27 για τη μετατροπή στο νόμισμα των χρηματοοικονομικών καταστάσεων που τηρούνται, συναλλαγών, περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων που προσμετρούνται ή έχουν γίνει σε ξένο νόμισμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κανένας νόμος δεν είναι γραμμένος από πέτρα. Όλοι υπόκεινται σε συνεχή και διαρκή αξιολόγηση, αλλά και διορθωτικές παρεμβάσεις. Το νομοσχέδιο αυτό μπορεί να εισάγει νέα, ενιαία και απλοποιημένα δεδομένα στα λογιστικά πρότυπα των ελληνικών επιχειρήσεων κάθε μεγέθους. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει αξιολόγηση, παρακολούθηση και έλεγχος στη λειτουργική τους εφαρμογή, προκειμένου να διαπιστωθούν προβλήματα ή ανάγκες περαιτέρω βελτίωσης και να υπάρξουν και οι ανάλογες διορθωτικές κινήσεις και παρεμβάσεις. Σημαντική καινοτομία που συνδέεται με αυτή την αντίληψη είναι η διάταξη του νομοσχεδίου και συγκεκριμένα το άρθρο 39, που προβλέπει τη σύσταση Επιτροπής η οποία θα αναλάβει το συγκεκριμένο έργο της παρακολούθησης και της αξιολόγησης.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Ελληνικό  Γενικό Λογιστικό Σχέδιο εισήχθη πριν από τριάντα  τέσσερα χρόνια. Οι ανάγκες των ελληνικών επιχειρήσεων και οι σύγχρονες συνθήκες επιβάλλουν να υπάρχει μια αντίστοιχη και λογιστική τυποποίηση με το παρόν. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Υπάρχει ένα έμφυτο φοβικό σύνδρομο απέναντι σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.

Εμείς τολμήσαμε. Αποδεικνύουμε ότι όταν μια μεταρρυθμιστική προσπάθεια εκφράζει τις ανάγκες της αγοράς, της κοινωνίας και των πολιτών, αυτή η προσπάθεια τυγχάνει ευρείας στήριξης και συναίνεσης.

Ποιοι ήθελαν αυτή τη μεταρρύθμιση; Ποιοι στηρίζουν αυτή τη μεταρρύθμιση; Τη στηρίζουν οι επιχειρήσεις μεγάλου ή μεσαίου μεγέθους, οι μικρές επιχειρήσεις, οι ατομικές επιχειρήσεις, οι αυτοαπασχολούμενοι, όλοι αυτοί που ταλαιπωρήθηκαν από τη λογιστική πολυνομία, την επικάλυψη και διαρκή διασπορά διατάξεων. Αυτό το οποίο κάνουμε είναι να χτίζουμε ένα νέο, ενιαίο, απλό κανονιστικό πλαίσιο και να απαλλάσσουμε από διοικητικά και λειτουργικά βάρη τις ελληνικές επιχειρήσεις.

Σε μια εποχή που χρειάζονται οι ουσιαστικές ελαφρύνσεις είναι δεδομένο ότι δεν θα υπάρξουν λειτουργικά ζητήματα και για το ό,τι έχει επισημανθεί θα υπάρξει μια ενιαία ερμηνευτική εγκύκλιος.

Σας καλώ να στηρίξετε αυτό το νομοσχέδιο, να αρθούμε πάνω από κομματικές αντιπαραθέσεις και σκοπιμότητες, να αφουγκραστούμε τις ανάγκες και τις αγωνίες των ελληνικών επιχειρήσεων που οι εκπρόσωποί τους στηρίζουν τη θεσμική αυτή παρέμβαση. Να ανοίξουμε, επιτέλους, το δρόμο της συναίνεσης και της συνεννόησης για τα αυτονόητα.

Σας ευχαριστώ.

Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτριος Γελάλης

Ζούμε στην εποχή του παραλόγου ή -άμα το θέλετε- ζούμε στην εποχή των συνεχιζόμενων σήριαλ, γιατί μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω αυτό το γεγονός το οποίο γίνεται αυτή την εποχή σχετικά με τις ρυθμίσεις: Τη μια εβδομάδα ψηφίζουμε μια ρύθμιση, αλλά έρχεται ξαφνικά ένα e-mail από την τρόικα και μας την αναιρεί.

Μαθαίνουμε ότι η τρόικα εγείρει εμπόδια. Ξαναέχουμε άλλη ρύθμιση, ξανα παρέμβαση από την τρόικα. Δεν ήταν καλές οι δώδεκα ή οι είκοσι τέσσερις δόσεις, έπρεπε να αλλάξουν. Τις αλλάξαμε, τις κάναμε από εβδομήντα δύο μέχρι εκατό. Να, όμως, που δεν πήραμε την εντολή της τρόικας και έρχεται πάλι η ίδια η τρόικα και επιμένει ότι αφού υπάρχει ένα δημοσιονομικό κενό, θα πρέπει να έχουμε και άλλες αλλαγές. Και ξανά από την αρχή, και ξανά προσπάθεια για περαιτέρω «βελτίωση» των τροπολογιών. Και βέβαια μπορεί αύριο, μεθαύριο να έχουμε και άλλη τροπολογία και να δούμε και καινούργια πράγματα.

Τα λέω αυτά γιατί και το νομοσχέδιο το οποίο κατατίθεται τώρα είναι ένα αποσπασματικό νομοσχέδιο. Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο έρχεται άρον, άρον και το οποίο επιφέρει τεράστιες αλλαγές όσον αφορά τους κανόνες τήρησης των βιβλίων -τα οποία πλέον ονομάζονται αρχεία- καθώς και των στοιχείων. Αυτή η τακτική ακολουθήθηκε –θα έλεγα- σε όλους τους βασικούς νόμους, σε όλους τους βασικούς κανόνες του φορολογικού συστήματος.

Ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος που ήρθε στη Βουλή τον Ιούλιο του 2013, ήρθε με τη διαδικασία του επείγοντος. Αποτέλεσμα: Δεν αύξησε τα έσοδα το κράτος, δεν πατάχθηκε η φοροδιαφυγή, δεν προχώρησε ο έλεγχος στις λίστες και στις off shore εταιρείες. Επιπλέον, βέβαια, προβλήματα δημιούργησε η επιβολή του φόρου υπεραξίας στις μεταβιβάσεις ακινήτων. Με τη διαδικασία του επείγοντος έρχεται και ο επόμενος νόμος όσον αφορά τον ΚΦΑΣ.

 Είναι η  απόδειξη -άμα το θέλετε- της ανυπαρξίας βούλησης από την πλευρά της Κυβέρνησης για ένα ολοκληρωμένο διάλογο, για αξιοπιστία στους θεσμούς και βέβαια σε μία κατεύθυνση εποικοδομητικού διαλόγου και μιας όσο το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής από όλες τις πτέρυγες της Βουλής.

Ελπίζουμε, κύριε Υπουργέ, να έχει περάσει αυτό το νομοσχέδιο τον έλεγχο της τρόικας για να μην έχουμε πάλι παλινωδίες και σε αυτό το νομοσχέδιο. Μέσα σε μία διετία, από τον Νοέμβριο του 2012, προσπαθείτε να διορθώσετε την αναστάτωση η οποία προκλήθηκε από την υποτιθέμενη κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, από τη θέσπιση του ΚΦΑΣ και τώρα πάλι την αλλαγή στον ΚΦΑΣ.

Είναι θετικό, βέβαια, ότι μέσα  από την ενσωμάτωση της Οδηγίας 34/20113 της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκεντρώθηκαν σε ένα νομοθετικό κείμενο οι ρυθμίσεις για τις συναλλαγές –αυτό που είπα- με τον ΚΦΑΣ, λογιστικές διατάξεις για την αποτίμηση περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων καθώς και το νέο λογιστικό μοντέλο.

Υπάρχουν, όμως, και αρκετές ενστάσεις. Τις έχουμε πει και στην Επιτροπή. Θα τις ξαναπούμε και τώρα.

Ξεκινώντας με την ενσωμάτωση του ΚΦΑΣ στα Κεφάλαια 2,3 θα συμφωνήσουμε ότι κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Είναι μία απλοποίηση που πραγματικά τη ζητούσε όλος ο επιχειρηματικός κόσμος. Βέβαια, η απλοποίηση αυτή προϋποθέτει και την άμεση έκδοση εγκυκλίων μέχρι 31/12/2014.

Επισημάναμε αυτό το γεγονός και φοβόμαστε, κύριε Υπουργέ, ότι δεν θα είναι έτοιμο το Υπουργείο Οικονομικών να εκδώσει όλες τις αποφάσεις μέχρι τις 31/12. Μακάρι να πέσουμε έξω. Αλλά, απ’ ότι βλέπουμε θα δημιουργηθεί πάλι καινούργιο πρόβλημα και καινούργια αναστάτωση στις αγορές στις αρχές του 2015.

Και βέβαια, τονίσαμε και στην Επιτροπή ότι αυτό θα πρέπει να συνοδευτεί και με αντίστοιχα σεμινάρια τα οποία θα πρέπει να γίνουν και στους υπαλλήλους των οικονομικών υπηρεσιών, εάν θέλουμε να έχουμε και τους αντίστοιχους ελέγχους.

Στα Κεφάλαια για τα λογιστικά αρχεία -το Κεφάλαιο 2 για τα παραστατικά πωλήσεων και το Κεφάλαιο 3- δεν είχαμε πολλές παρατηρήσεις. Επιμείναμε, όμως, και στην Επιτροπή ότι θα πρέπει να εκδίδονται τα παραστατικά σε ξένη γλώσσα, μόνο εφόσον υπάρχουν πωλήσεις σε άλλη χώρα.

Διατυπώσαμε τον προβληματισμό μας μήπως η διάταξη αυτή σε συνδυασμό με την παράγραφο 7 του άρθρου 5 -που προβλέπει ότι η εταιρεία πρέπει να παρέχει μεταφρασμένα τα αρχεία που έχει συντάξει σε ξένη γλώσσα- διευκολύνει τη μεταφορά των λογιστηρίων σε άλλη χώρα. Δεν πήραμε βέβαια, απάντηση σε αυτό. Δεν εισακουστήκαμε.

Η κατάργηση του ΚΦΑΣ και η ενσωμάτωση στο σχέδιο νόμου που συζητάμε, προκειμένου να μην αυξηθούν φαινόμενα φοροδιαφυγής, προϋποθέτει και έναν αντίστοιχο φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Εσείς βέβαια το απλοποιείτε -είπα και πριν ότι είναι θετικό-, αλλά το απλοποιείτε πάνω στα συντρίμμια ενός φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Ο μηχανισμός αυτός λέει ότι οι ΔΟΥ συρρικνώθηκαν στο 1/3, όλοι οι έμπειροι υπάλληλοι συνταξιοδοτήθηκαν επειδή το καθεστώς δεν ήταν σίγουρο, οι ελλείψεις του προσωπικού είναι τεράστιες και η διάλυση του ΣΔΟΕ είναι κυριολεκτική.

Ρωτάω, λοιπόν, ποια είναι τα αποτελέσματα των ελέγχων το πρώτο δεκάμηνο του 2013, όταν λειτουργούσε το ΣΔΟΕ και όταν, κύριε Υπουργέ -αν δεν κάνω λάθος- κι εσείς ο ίδιος είχατε πει ότι είχε υπερκαλύψει τους στόχους του 140%-148%, σε σύγκριση με τα αποτελέσματα στο πρώτο δεκάμηνο του 2014. Είναι η περίοδος στην οποία έχει καταργηθεί το ΣΔΟΕ.

Επίσης, ρωτάω ποια είναι τα αποτελέσματα των ελέγχων το φετινό καλοκαίρι σε σύγκριση με το περσινό και τι έσοδα έχουμε από ΦΠΑ αυτό το καλοκαίρι σε σχέση με το προηγούμενο. Βέβαια πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η ίδια η Κυβέρνηση είχε πει ότι εκτινάχτηκε ο τουρισμός στα ύψη αυτή την περίοδο, σε σχέση και με αυτό. Πρέπει να το λάβετε υπόψη.

Η νέα υπηρεσία που θα αναλάμβανε τον προληπτικό έλεγχο, η Υπηρεσία Ερευνών και Διασφάλισης Δημοσίων Εσόδων -έτσι ονομάζουν τώρα το ΣΔΟΕ- είναι ακόμα ανενεργή. Και βέβαια υπάρχουν και ικανά στελέχη μέσα στην Υπηρεσία, τα οποία βρίσκονται σε έναν χώρο χωρίς να έχουν συγκεκριμένο αντικείμενο. Πώς εννοείτε αυτή τη λειτουργία των υπηρεσιών; Βάζουμε μία ταμπέλα έξω απ’ το μαγαζί και τελειώσαμε;

Ας πάμε τώρα στα υπόλοιπα του σχεδίου νόμου το οποίο συζητάμε, που προβλέπουμε ότι θα οδηγήσει σε επιπλέον κόστος για τις επιχειρήσεις, για τα λογιστήρια και σε μία παρατεταμένη αδράνεια του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Μία βασική προϋπόθεση προκειμένου να στηρίξουμε στην ολότητά του το σχέδιο νόμου ήταν και η μη κατάργηση του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου, το οποίο χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις μετά το 1981. Στην αιτιολογική έκθεση δεν αναφέρονται οι λόγοι που οδηγούν στην κατάργηση του σχεδίου αυτού και στην αντικατάστασή του με ένα άλλο σχέδιο λογαριασμών.

Με την παράγραφο 9 του άρθρου 3 δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να εφαρμόζουν το σχέδιο λογαριασμών του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου, το οποίο όμως δεν συνοδεύεται από τους αντίστοιχους κανόνες ούτε από τα σχέδια των οικονομικών καταστάσεων. Προκειμένου να μην επιβαρυνθούν με έξοδα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ζητήσαμε εναλλακτικά να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο με τους λογιστικούς κανόνες που υπάρχουν, με τη συλλειτουργία των λογαριασμών, με τις οικονομικές καταστάσεις που προκύπτουν και όχι μόνο από τους λογαριασμούς, ξερά, όπως προβλέπεται στο νομοσχέδιο.

Με το νομοσχέδιο που συζητάμε δίνεται η δυνατότητα σε επιχειρήσεις μη εισηγμένες να αποτιμούν τα στοιχεία του ενεργητικού στις οικονομικές καταστάσεις με τη μέθοδο της εύλογης αξίας. Σε εποχή κρίσης, που τα κέρδη των επιχειρήσεων μειώθηκαν ή εξαφανίστηκαν, η δυνατότητα αυτή μπορεί να οδηγήσει σε μεγέθυνση του ενεργητικού, ίσως με στόχο τη δυνατότητα δανειοδότησης και βέβαια από πίσω θα υπάρχει και το ενδεχόμενο δημιουργίας μίας «φούσκας». Εξάλλου, σε αυτό συνηγορεί και η ενσωμάτωση της Οδηγίας καθ’ υπέρβασή της, αφού εισάγονται διατάξεις των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων που δεν αναγνωρίζονται φορολογικά και οδηγούν σε τήρηση διπλών βιβλίων, χωρίς να προβλέπεται κάτι τέτοιο από την ίδια την Οδηγία.

Σε πολλές περιπτώσεις, ο υπολογισμός της εύλογης αξίας είναι έμμεσα υποχρεωτικός -το τονίζω, έμμεσα. Και λέω: Για την επιμέτρηση των αποθεμάτων απαιτείται ο υπολογισμός της καθαρής ρευστοποιήσιμης αξίας. Η καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία, πέραν της μεγάλης δυσκολίας στην εφαρμογή, είναι και διάταξη των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και συγκεκριμένα Πρότυπο 2, παράγραφος 29. Για την επιμέτρηση των λοιπών μη χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων πρέπει να υπολογίσεις την ανακτήσιμη αξία.

Η ανακτήσιμη αξία ορίζεται ως το μεγαλύτερο ποσό μεταξύ εύλογης αξίας, όπως εκτιμάται από ανεξάρτητους επαγγελματίες εκτιμητές, μειωμένη κατά το ενδεχόμενο κόστος πώλησης και της αξίας λόγω χρήσης των παγίων.

Για την επιμέτρηση της ζημίας και την αποτίμηση των προκαταβολών πρέπει να αφαιρέσει και τυχόν ζημίες απομείωσης. Την έννοια της ζημίας απομείωσης των παγίων περιουσιακών στοιχείων εισάγει το Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο 36. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, αποτελεί τη διαφορά μεταξύ της λογιστικής αξίας των παγίων και της ανακτήσιμης αξίας –πάλι δηλαδή συζητάμε για εύλογη αξία.

Η μέθοδος της εύλογης αξίας, σύμφωνα με τους υποστηρικτές, ενσωματώνει τις τρέχουσες πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στην αγορά και αντανακλά την επιθυμία αγοραστών και πολιτών να συναλλαγούν στη συγκεκριμένη τιμή, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που δεν είναι άλλη από τη στιγμή της αποτίμησης. Κατά τους επικριτές, δεν στηρίζεται σε πραγματικές συναλλαγές, αλλά σε ενδεχόμενα σενάρια. Υπόκειται σε μεγάλες μεταβολές σε βραχεία διαστήματα, ιδίως στα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Η αύξηση ή η μείωση της εύλογης αξίας στοιχείων του ενεργητικού με τη μέθοδο της αναπροσαρμογής δημιουργεί μη πραγματοποιηθέντα κέρδη και ζημίες από αποτίμηση, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται οι λογιστικές καταστάσεις από μεγέθη που δεν βασίζονται σε οριστικοποιημένες συναλλαγές, αλλά σε εκτιμώμενα ποσά.

Σε εποχή κρίσης, η αποτίμηση στην εύλογη αξία είναι αντικειμενικά δυσχερής, εφόσον η εύλογη αξία προϋποθέτει μια ενεργό αγορά στην οποία, αν θελήσεις να πουλήσεις ένα πάγιο, πρέπει να βρεθεί και αγοραστής.

Στην πρακτική εφαρμογή, ο προσδιορισμός της εύλογης αξίας ενός περιουσιακού στοιχείου είναι μια δύσκολη διαδικασία για τις επιχειρήσεις και απαιτείται και κόστος και χρόνος. Βέβαια, όλα αυτά γίνονται από τους εκτιμητές, οι οποίοι θα πρέπει να πληρωθούν.

Το σχέδιο νόμου έχει περιλάβει προαιρετικές διατάξεις της Οδηγίας ως υποχρεωτικές, χωρίς να εξηγούνται οι λόγοι που επέβαλλαν αυτήν την επιλογή και τα τυχόν οφέλη που θα έχει η εθνική οικονομία σαν αντιστάθμισμα στη μεγάλη επιβάρυνση των επιχειρήσεων από την αναγκαστική τήρηση διπλών βιβλίων, τη λειτουργία νέων μηχανογραφικών προγραμμάτων και την επιβάρυνση των λογιστηρίων για τη διπλή τήρηση των βιβλίων της επιχείρησης.

Το επιχείρημα ότι οι υποχρεώσεις κλιμακώνονται ανάλογα με το μέγεθος των επιχειρήσεων είναι εν μέρει ορθό. Πολλοί φορείς θεώρησαν ως δεδομένο -το άκουσα και από τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας πριν- ότι οι μικρές επιχειρήσεις δεν θα επιβαρυνθούν με αυξημένο κόστος, στηριζόμενοι στη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 2 που μιλάει για τζίρο 1,5 εκατομμυρίου ευρώ. Όμως, η διάταξη αυτή αφορά προσωπικές εταιρίες και μόνο. Οι μικρομεσαίες ανώνυμες εταιρίες και οι ΕΠΕ θα έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένο κόστος και θα χρειαστούν χρήματα και χρόνο για να εφαρμόσουν τις νέες διατάξεις. Αυτά μας τα είπε και ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου στη συζήτηση.

Παρά το γεγονός ότι υποβάλαμε συγκεκριμένες προτάσεις με γνώμονα την κατοχύρωση της προαιρετικότητας στην εφαρμογή διατάξεων των διεθνών λογιστικών προτύπων σε εταιρίες που είναι εισηγμένες, δεν εισακουστήκαμε και δεν έγιναν δεκτές. Οι διατάξεις για τα νέα ελληνικά λογιστικά πρότυπα χαρακτηρίζονται από συνοπτική περιγραφή που σε πολλές περιπτώσεις είναι ασαφής. Περιλαμβάνουν πολλούς προαιρετικούς χειρισμούς κι ένα ενδεικτικό σχέδιο λογαριασμών που μπορούν να οδηγήσουν σε λογιστική και φορολογική αταξία και ασυδοσία.

Όλες οι μικρομεσαίες εταιρίες, ανάλογα με το μέγεθος, θα επιβαρυνθούν το κόστος των συναλλαγών που αποκλειστικά εξυπηρετούν μια μικρή μερίδα πολυεθνικών επιχειρήσεων και εταιριών με προγράμματα, αλλά και κάποιους κύκλους άλλους που επιθυμούν την πλήρη αποδιοργάνωση του λογιστικού και οικονομικού κλάδου, τη μεταφορά των αντίστοιχων εργασιών σε εξωχώρια κέντρα και την ταυτόχρονη αποδιοργάνωση της ενιαίας λογιστικής απεικόνισης των εταιριών με ό,τι συνέπεια θα έχουν αυτά για τα φορολογικά έσοδα.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Όσον αφορά αυτά που ανέφερα πριν, κύριε Υπουργέ, περιμένουμε και τη δική σας απάντηση μήπως –ας πούμε- έστω και την τελευταία στιγμή υπάρχουν κάποιες επιπλέον διορθώσεις, για να δούμε τι θα ψηφίσουμε κι εμείς.

Ευχαριστώ πολύ. 

Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Κουτσούκος

Κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, οφείλω να παρατηρήσω εισαγωγικά ότι κατ’ εξαίρεση σήμερα λειτουργούμε με την κανονική κοινοβουλευτική διαδικασία. Έχουμε δηλαδή ένα νομοσχέδιο που ήρθε και συζητήθηκε στην Επιτροπή, χωρίς να αιφνιδιάζεται το Σώμα με εκπρόθεσμες τροπολογίες που δυσκολεύουν τη συζήτηση και μας οδηγούν σε άλλες επικίνδυνες ατραπούς.

Βεβαίως, αυτή η διαδικασία που ακολουθήθηκε αποδεικνύει ότι αν θέλουμε να έχουμε τη συναίνεση της κοινωνίας και πολιτική συνεννόηση δεν έχουμε παρά να ακολουθούμε τις γνωστές θεσμοθετημένες διαδικασίες, διότι αυτό το νομοσχέδιο έχει αναρτηθεί για διαβούλευση εδώ και ένα χρόνο περίπου. Έγιναν παρεμβάσεις και διορθώθηκε από τους κοινωνικούς φορείς που ενδιαφέρονται.

Στην προκειμένη περίπτωση, ήταν σημαντικές οι δικές μας παρεμβάσεις, του ΠΑΣΟΚ, για να διασφαλίσουμε ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν θα επιβαρύνει τις επιχειρήσεις, ότι θα δώσει τη δυνατότητα να υπάρχει ξεχωριστή αντιμετώπιση –ευνοϊκή- για τους κατά περίσταση απασχολούμενους, ότι θα μπορέσουν οι επιχειρήσεις να συνεχίσουν να κρατούν το ίδιο λογιστικό σύστημα που θα έχουν στις 31-12-2014 κ.ο.κ.

Έτσι, μου δίνεται η ευκαιρία, αγαπητοί συνάδελφοι, να πω πως σε αυτή τη συγκυρία είναι ανάγκη να εντάξουμε στο σχεδιασμό μας για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα, δηλαδή την κανονική Ελλάδα, ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων που θα διευκολύνουν την ανάπτυξη και την απασχόληση, θα απαλλάσσουν τους πολίτες από βάρη και δεσμά και θα καθιστούν όλες τις δραστηριότητες, είτε αυτές είναι δημόσιες είτε είναι ιδιωτικές, απλές, αποτελεσματικές, και διαφανείς.

Και το λέω αυτό, γιατί ιστορικά το ΠΑΣΟΚ έχει ταυτιστεί με τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Όλες οι μεγάλες αλλαγές σε αυτή τη χώρα –και δεν θέλω να κάνω αναφορά γιατί είναι πάρα πολλές- έχουν τη δική μας ταυτότητα. Και νομίζω ότι πρέπει να το τονίζουμε ως ΠΑΣΟΚ αυτό, γιατί είμαστε σε μία συγκυρία όπου ορισμένοι επιχειρούν να χρεώσουν τη δική τους μεταρρυθμιστική αδυναμία δήθεν στις αντιστάσεις και τις ενστάσεις του ΠΑΣΟΚ. Ουδέν ψευδέστερον τούτου. 

Εμείς θα υποστηρίξουμε μεταρρυθμίσεις που θα εντάσσονται σε αυτό το πολιτικό σχέδιο που σας είπα, θα έχουν υποστεί τη διαδικασία της κοινωνικής διαβούλευσης και θα έχουν εξασφαλίσει το μίνιμουμ της πολιτικής συνεννόησης, το οποίο θεωρούμε ότι πάντα ήταν απαραίτητο σε αυτή τη χώρα, πολύ δε περισσότερο τώρα που βρίσκεται σε αυτή τη συγκυρία.

Με αυτή την εισαγωγή, αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να περάσω στα στοιχεία ενός νομοσχεδίου που είναι ιδιαίτερα τεχνικό, μιας και αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίον τηρούνται οι λογιστικές καταστάσεις και λειτουργεί εσωτερικά μία επιχείρηση.

 Εκτιμώ ότι αυτή η νομοθέτηση που θα ακολουθήσει με την υπερψήφιση του νομοσχεδίου θα επιφέρει συνέπειες οπωσδήποτε και στη λειτουργία της οικονομίας, της αγοράς και στις επιχειρήσεις, οι οποίες θεωρούμε ότι θα είναι θετικές.

Νομίζω ότι ως ζήτημα αρχής πρέπει να πούμε –απευθύνομαι σε όλους τώρα ανεξάρτητα ιδεολογικής και πολιτικής τοποθέτησης- ότι σε κάθε οικονομία υπάρχει ένα σύστημα παρακολούθησης της οικονομικής δραστηριότητας των οικονομικών μονάδων και λογιστικής αποτύπωσης των μεγεθών.

Αυτό είναι χρήσιμο διότι από τη μία μεριά παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες σε αυτούς που ασκούν τη διοίκηση για να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις, να ακολουθούν τις βέλτιστες πρακτικές και από την άλλη μεριά είναι χρήσιμο στους συναλλασσόμενους, είτε αυτοί είναι πιστωτές είτε είναι πελάτες, για να ξέρουν την οικονομική  κατάσταση του συναλλασσόμενου.

Και φυσικά είναι χρήσιμο στις ελεγκτικές αρχές, είτε αυτές είναι οι φορολογικές, που έχουν να κάνουν με την διακρίβωση των εσόδων των κερδών -και κατά συνέπεια των φορολογικών υποχρεώσεων- είτε άλλες αρχές που ασκούν ελέγχους στις επιχειρήσεις.

Φυσικά ένα τέτοιο σύστημα δεν μπορεί παρά να είναι οργανωμένο και τυποποιημένο με τέτοιο τρόπο που να είναι αποτελεσματικό, όχι γραφειοκρατικό, με περιττές δηλαδή διαδικασίες και φυσικά να παρέχει στοιχεία που είναι συγκρίσιμα μεταξύ των επιχειρήσεων που δρουν στον κλάδο, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.

Είπα στην Επιτροπή ότι αυτόν τον ρόλο τον έπαιξε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο τη δεκαετία του 1980, όταν πρωτοεφαρμόστηκε, διότι μέχρι τότε δεν είχαμε λογιστική τυποποίηση. Ακολουθούσαν οι επιχειρήσεις η κάθε μία το δικό της λογιστικό σχέδιο και ήρθε αυτή η μεταρρύθμιση τη δεκαετία του 1980 να οργανώσει τους γενικούς κανόνες και από εκεί και πέρα να ακολουθήσουν και τα κλαδικά λογιστικά σχέδια, τα οποία συνέβαλαν σε αυτό που είπα νωρίτερα, στη λογιστική τυποποίηση, στην οργάνωση των επιχειρήσεων και στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων και για τους τρεις παράγοντες που είπα νωρίτερα, δηλαδή τη διοίκηση της επιχείρησης, τους συναλλασσόμενους και τις αρχές.

Το εύλογο ερώτημα που γεννάται κάθε φορά είναι: Μία αλλαγή που έγινε και θεωρήθηκε ως θετική τη δεκαετία του 1980, χρειάζεται προσαρμογή στις παρούσες συνθήκες; Η απάντηση είναι προφανώς ότι χρειάζεται αλλαγή και προσαρμογή, διότι, πρώτον, οι αγορές έχουν αλλάξει, η παγκοσμιοποίηση, η διεθνοποίηση, ο ανταγωνισμός και πολύ περισσότερο μιας και η Ελλάδα είναι πλέον μια εξωστρεφής χώρα, άρα πρέπει να προσαρμόσουμε το δικό μας σχέδιο, ώστε να δίνει αποτελέσματα σε συνδυασμό με τα λογιστικά των υπόλοιπων χωρών και βεβαίως έχουν αλλάξει και οι τεχνολογίες, δηλαδή το σύστημα της μηχανής που έβγαζε το ισοζύγιο με χιλιόμετρα ταινίας πλέον δεν υφίσταται. Πλέον έχουμε σύγχρονες τεχνολογίες, υπολογιστές, πολύ πιο γρήγορη εξαγωγή αποτελεσμάτων που είναι συγκρίσιμα και πολύ περισσότερο βεβαίως που μέσα από το διαδίκτυο μπορεί να έχουμε ενοποιημένες καταστάσεις κ.ο.κ. Άρα, έπρεπε να υπάρχει αυτή η προσαρμογή.

Σε διεθνές επίπεδο το Διεθνές Ινστιτούτο έχει καθορίσει ένα τέτοιο πλαίσιο με τα λεγόμενα διεθνή λογιστικά πρότυπα, τα οποία υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2005. Τι κάνει το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα; Καθιερώνει ένα σύστημα ελληνικών λογιστικών προτύπων που δεν είναι με πλήρη αποδοχή, δεν μας χρειάζεται εξάλλου σε όλους τους τομείς των διεθνών λογιστικών προτύπων, σύμφωνα με την Οδηγία 34/2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προσδιορίζει βασικούς κανόνες σύνταξης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων, ενώ ταυτόχρονα απλοποιεί, καταργώντας τις διατάξεις του ν. 4093/2012, τον ΚΦΑΣ.

Θέλω να σας θυμίσω ότι ο ΚΦΑΣ ήταν η συνέχεια του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, ενός συστήματος που καθιερώθηκε από τη δεκαετία του 1950 και μετεξελίχθηκε στις επόμενες δεκαετίες, ιδιαίτερα γραφειοκρατικού, με τα θεωρημένα βιβλία, στοιχεία, τιμολόγια, το οποίο βεβαίως εκείνη την περίοδο που πρωτοεισήχθησαν φορολογικές διατάξεις -αναφέρομαι στους βασικούς νόμους του 1953, που όντως είχε την ανάγκη να έχει οργανώσει ένα σύστημα- ήταν χειρωνακτικό και άρα βοήθησε την ελληνική οικονομία και τις επιχειρήσεις, αλλά πρέπει να σημειώσουμε ότι ήταν ιδιαίτερα γραφειοκρατικό, κοστοβόρο και η πολυδαίδαλη μεταρρύθμιση του, με τους τόμους των εγκυκλίων, τελικά έγινε βαρίδι στη λειτουργία των επιχειρήσεων.

Ο ΚΦΑΣ, λοιπόν, ήρθε να το απλοποιήσει. Σήμερα με αυτές τις διατάξεις του νομοσχεδίου απλοποιούμε και τον ΚΦΑΣ και πάμε σε ένα εντελώς απλοποιημένο σύστημα, το οποίο -όπως είπα νωρίτερα- πέρα από την απλοποίηση έχει ως αποτέλεσμα χαμηλότερο κόστος λειτουργίας για τις επιχειρήσεις και προφανώς και ασφάλεια δικαίου.

Επαναλαμβάνω ότι σε αυτή τη διαδικασία εμείς είχαμε ως προτεραιότητα να μην επιβαρύνουμε άλλο τις επιχειρήσεις, διότι είμαστε και σε μια συγκυρία δύσκολη, που με δυσκολία ανταποκρίνονται στις ανάγκες του ανταγωνισμού. Άρα, υπάρχει εναλλακτικά η δυνατότητα να τηρηθεί το ίδιο σχέδιο λογαριασμών που υπάρχει μέχρι τις 31/12/2014, άρα να μην αλλάξουν τα λογιστικά σχέδια, να μην γίνουν προσαρμογές στο τεχνικό εξοπλισμό.

Επιδιώξαμε -είναι και σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Οδηγίας- να υπάρχει προστασία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων και βέβαια να προφυλάξουμε ειδικές κατηγορίες, όπως είναι οι κατά περίσταση απασχολούμενοι και οι αγρότες του ειδικού καθεστώτος.

Έτσι, λοιπόν, αυτό το νομοσχέδιο οριοθετεί το πεδίο εφαρμογής και καθορίζει τις οντότητες, δηλαδή τις οικονομικές μονάδες, ανάλογα με το μέγεθός τους με τρία κριτήρια -το ενεργητικό, τον κύκλο εργασιών και τους απασχολουμένους- σε πολύ μικρές, σε μικρές, σε μεσαίες και σε μεγάλες.

Το νομοσχέδιο προσδιορίζει τα τηρούμενα λογιστικά αρχεία, δηλαδή αυτά που λέμε σήμερα βιβλία και στοιχεία, με έναν τρόπο που είναι πάρα πολύ απλός, παραπέμποντας στο Παράρτημα Γ’ του νομοσχεδίου, όπου υπάρχει το σχέδιο των λογαριασμών. Σημειώνω ότι αυτό το σχέδιο των λογαριασμών δεν είναι υποχρεωτικό για τις επιχειρήσεις που από 31.12.2014 ακολουθούν το εθνικό γενικό λογιστικό σχέδιο και μπορούν να το κρατήσουν.

Επίσης, προσδιορίζει ότι, πέρα από το διπλογραφικό σύστημα των μεγάλων επιχειρήσεων, που τηρούν αυτόν τον κανόνα των λογαριασμών, έχουμε τις μικρές επιχειρήσεις, που μπορεί να έχουν το απλογραφικό σύστημα, δηλαδή αυτό που λέμε σήμερα βιβλίο εσόδων και εξόδων. Επίσης, προσδιορίζει τα εκδιδόμενα παραστατικά με ιδιαίτερη αναφορά στο τιμολόγιο πώλησης στις χονδρικές πωλήσεις και στις λιανικές πωλήσεις και βεβαίως το προσδιορίζει με έναν απλό τρόπο.

 Εδώ, για να έλθω και σε μία παρατήρηση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, είναι απαραίτητο οι εγκύκλιοι που θα ακολουθήσουν να το οριοθετήσουν, διότι οι λεγόμενες «δικλίδες» δεν μπορεί να οδηγήσουν μετά σε ερμηνείες που θα γίνουν ξανά βαρίδι στις επιχειρήσεις.

Επίσης, το νομοσχέδιο προβλέπει τις αρχές της σύνταξης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων ανάλογα με το μέγεθος των επιχειρήσεων, όπως το περιέγραψα νωρίτερα. Προσδιορίζει τους κανόνες επιμέτρησης με βάση το ιστορικό κόστος για τα πάγια με την παραδοσιακή μέθοδο FIFO, δηλαδή FIRST IN FIRST OFF, για τα αποθέματα -όχι τη LIFO, τη LAST IN FIRST OFF- και δίνει τη δυνατότητα της αποτίμησης στην εύλογη αξία.

Γι’ αυτό το ζήτημα τώρα έχει γίνει μεγάλη συζήτηση, διότι ορισμένοι θεωρούν ότι έτσι θα επιχειρήσουν ορισμένοι να αλλάξουν τα στοιχεία ενεργητικού-παθητικού και τις εκκαθαρίσεις των επιχειρήσεων και είτε να οδηγήσουν σε παραπληροφόρηση τους ενδιαφερόμενους συναλλασσόμενους, δηλαδή αυξάνοντας την καθαρή θέση, είτε να μειώσουν τη κερδοφορία.

Προφανώς, το νομοσχέδιο αναφέρεται στην αξιόπιστη μέθοδο εφαρμογής της εύλογης αξίας. Όμως, εγώ θέλω να προσθέσω ότι υπάρχουν και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί στο βαθμό που κάποιος θα θελήσει να εκμεταλλευθεί αυτήν τη διάταξη της εύλογης αξίας για να αλλοιώσει τα στοιχεία της οικονομικής τους μονάδας.

Θεωρώ πολύ σημαντικό ότι το νομοσχέδιο έχει ειδικό κεφάλαιο για τις απλοποιήσεις και απαλλαγές -αυτό που σας είπα νωρίτερα- για τις πολύ μικρές οντότητες και φυσικά, ότι στο πλαίσιο της διεθνοποίησης, που σας είπα νωρίτερα, των αγορών κ.λπ. προβλέπει ποιοι υποχρεούνται να έχουν ενοποιημένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις. Βεβαίως, έχει και τις μεταβατικές διατάξεις για την πρώτη εφαρμογή και όλα αυτά που έχουν να κάνουν με τις μικρές επιχειρήσεις, τους αγρότες του ειδικού καθεστώτος, που θα έχω την ευκαιρία να τα αναλύσω παραπέρα στα άρθρα.

Προφανώς, για να λειτουργήσει αυτό το νομοσχέδιο είχε ανάγκη των παραρτημάτων, δηλαδή το λεγόμενο γλωσσάρι. Είπα στην Επιτροπή ότι ακόμα και ο κ. Μπαμπινιώτης με το λεξικό του και η Ακαδημία Αθηνών ερμήνευσε όρους που κυριαρχούν σήμερα. Η νεολαία μας, κυρίως, τους εφευρίσκει και τους προσαρμόζει στην καθημερινότητα. Άρα, υπάρχει ανάγκη, πολύ περισσότερο όταν αναφέρεσαι σε διεθνείς ορολογίες, να έχεις τη μετάφρασή τους στα ελληνικά. Είναι το Παράρτημα Α΄ που αναφέρεται στο γλωσσάρι. Έχει τα υποδείγματα των χρηματοοικονομικών καταστάσεων, όπως είπα, ανάλογα με τις οικονομικές μονάδες. Έχει, επίσης, το σχέδιο των λογαριασμών και τη συνδεσμολογία, δηλαδή πώς για να φτιάξουμε τα αποτελέσματα χρήσεων αντλούμε από τους λογαριασμούς τα σχετικά στοιχεία.

Κλείνοντας, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, θεωρώ ότι είναι ένα νομοσχέδιο που υπακούει στους κανόνες μιας κανονικής λειτουργίας του Κοινοβουλίου και μιας μεταρρύθμισης με κοινωνικό διάλογο και συναίνεση. Αποδείχθηκε αυτό στη διαδικασία ακρόασης των φορέων. Είναι ένα νομοσχέδιο που έχει τη συμβολή του ΠΑΣΟΚ, που είναι πάρα πολύ σημαντική. Η εκτίμησή μου είναι ότι θα συμβάλλει με την απλοποίηση στη λειτουργία των οικονομικών μονάδων. Προϋπόθεση γι’ αυτό να είναι να υπάρξει μία και μοναδική εγκύκλιος, που θα τα οριοθετεί και να μην πάμε μετά σε πολυδαίδαλες εφαρμογές.  

Το ερώτημα εάν θα αντιμετωπίσει τα ζητήματα της φοροδιαφυγής είναι πάρα πολύ σύνθετο και δεν μπορεί να απαντήσει κανείς μονολεκτικά. Όμως, δεν έλυσε το ζήτημα της φοροδιαφυγής ούτε η πολυδαίδαλη διαδικασία των θεωρημένων βιβλίων, στοιχείων και αποδείξεων.

Το κρίσιμο ζήτημα, μια και είμαστε πλέον στην Ευρώπη σε μια ανοικτή οικονομία, είναι κατά πόσον η ίδια η Ευρώπη –πέραν της έκτης Οδηγίας- κύριε Υπουργέ, που εναρμόνισε την έμμεση φορολογία με το ΦΠΑ, θα προχωρήσει σε συζήτηση για τις υπόλοιπες φορολογίες. Δηλαδή, κατά πόσον η Ευρώπη θα γίνει ένας ενιαίος φορολογικός χώρος.

Ακούω σήμερα μερικούς να ανακαλύπτουν την πυρίτιδα: ότι δηλαδή ο Γιούνγκερ είχε κάνει το Λουξεμβούργο φορολογικό παράδεισο. Κάνουν και μομφή ακροδεξιοί ευρωσκεπτικιστές με την Αριστερά εναντίον του Γιούνγκερ. Καλά κάνουν! Αυτοί είναι οι κανόνες της λειτουργίας της δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Το ερώτημα είναι εάν αυτές οι δυνάμεις έχουν μια πρόταση για τη φορολογική εναρμόνιση, για να μην υπάρχουν φορολογικοί παράδεισοι στο εσωτερικό της Ευρώπης, δηλαδή στα Νησιά της Μάγχης, στο Λουξεμβούργο, στον Άγιο Δομήνικο και όλα τα υπόλοιπα που λειτουργούν έτσι σήμερα. Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα για να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της φοροδιαφυγής.

Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να υποβάλω μια ερώτηση σε εσάς, κύριε Υπουργέ: Στο τέλος του χρόνου, στις 31-12-2014, παραγράφονται οι υποθέσεις του 2008, με βάση τις διατάξεις που έχουμε ψηφίσει για την παραγραφή εντός της πενταετίας. Η εξέλιξη των ελέγχων σε όσους έχουν βγάλει χρήματα στο εξωτερικό μας δείχνει ότι έχουμε μια σημαντική υστέρηση και ταυτόχρονα μας δείχνει ότι έχουμε σημαντικά φορολογικά αποτελέσματα. Αυτά πρέπει να τα ακούν κάποιοι που λένε ότι δεν γίνεται κανένας έλεγχος σε αυτούς που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό.

Έχει λάβει κάποια μέριμνα το Υπουργείο για να μην παραγραφούν οι υποθέσεις αυτών που έχουν βγάλει χρήματα στο εξωτερικό μετά το 2008 – που σημειώνω ότι ήταν η πρώτη χρονιά που οδηγήθηκε η Ελλάδα σε ύφεση και έγινε φανερό ότι θα υπάρξει κρίση στην ελληνική οικονομία; Περιμένω μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

Ευχαριστώ, κύριοι συνάδελφοι. 

Ο Ειδικός Αγορητής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, κ. Νικόλαος Νικολόπουλος.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε πραγματικά στην ευχάριστη θέση να επαναλάβουμε και να υπογραμμίσουμε αυτό που είπαμε και στην Επιτροπή, ότι δηλαδή μετά από πολύ καιρό κοινοβουλευτικής ανωμαλίας, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και πλήθος τροπολογιών –πριν λίγες μέρες ζήσαμε «της τροπολογίας το κάγκελο» εδώ στη Βουλή- σήμερα είμαστε σε μια φυσιολογική κοινοβουλευτική διαδικασία.

Όπως τονίστηκε και από Βουλευτές της Συμπολίτευσης, ήταν κάτι το πρωτόγνωρο αυτό που έπρεπε να γίνεται καθημερινά, δηλαδή να μην αιφνιδιάζονται οι πολιτικές ή οι κοινωνικές δυνάμεις, να υπάρχει άπλετο φως και χρόνος για συζήτηση και επεξεργασία. Επίσης, από την άλλη η Κυβέρνηση πρέπει να είναι έτοιμη και πρόθυμη ακούγοντας παρατηρήσεις Βουλευτών, φορέων και κομμάτων να τις συμπεριλαμβάνει και να βελτιώνει διατάξεις του κάθε νομοσχεδίου, όπως εν προκειμένω του συζητουμένου, ώστε να έχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα.

Ξέρετε, όντως αυτό μου έδωσε την αφορμή και στην Επιτροπή αλλά και εδώ στην Ολομέλεια να επαναλάβω ότι είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να φτιάξουμε εμείς οι Έλληνες Βουλευτές και οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας το «μενού» των μεγάλων θεμάτων που θα μπορούσαμε με την ίδια άνεση και τον ίδιο τρόπο να συζητήσουμε.

Θα αναφερθώ λίγο περισσότερο στη συνέχεια, όπως το έκανα και στην Επιτροπή, στο μεγάλο θέμα του δημοσίου χρέους, αλλά και στα άλλα θέματα, σε αυτό το περιλάλητο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, που θα είναι διά χειρός Ελλήνων. Θα είναι –αν θέλετε- η δική μας εθνική συμφωνία.

Όμως, θέλω να ρωτήσω πώς μπορεί κανείς να περιμένει τα βέλτιστα αποτελέσματα από ένα τεχνικό νομοσχέδιο, όταν ο μόλις κατελθών εκ του Βήματος συνάδελφος του ΠΑΣΟΚ εν είδει ερωτήματος έθεσε εάν η Κυβέρνηση, τώρα που τελειώνει σε λίγο το έτος, θα κάνει το στοιχειώδες, να μην απαλλάξει εκείνους τους φοροκλέπτες.

Μόλις προχθές έγραφαν οι εφημερίδες –και εν είδει ερώτησης του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος έφθασε στη Βουλή– ποιος είναι αυτός ο γνωστότατος επιχειρηματίας, που πήρε 150 εκατομμύρια δάνειο από μία τράπεζα και την ίδια μέρα έβγαλε τα χρήματα έξω, τα κατέθεσε στην Κύπρο. Έγινε γνωστό τώρα με όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, εκεί όπου οι ελεγκτικές εταιρείες έχουν πιάσει δουλειά.

Οι πληροφορίες λένε ότι είναι ένας από εκείνους που μπαίνουν από την πίσω πόρτα στο Μέγαρο Μαξίμου. Όμως δεν ίδρωσε το αυτί κανενός. Κανένας δεν ένιωσε την ανάγκη να πει σε αυτούς τους φτωχοποιημένους Έλληνες ή να πει εδώ στον συνάδελφο που έχω τώρα απέναντί μου ότι «να, κάναμε το στοιχειώδες, αφού τον έπιασαν». Πήρε 150 εκατομμύρια δάνειο για την επιχείρησή του ο έξυπνος μεγαλοεπιχειρηματίας, που εμφανίζεται να κάνει και αγαθοεργίες, να έχει φίλο τον Πρωθυπουργό, ίσως και τον «συν-πρωθυπουργό». Ούτε γάτα ούτε ζημιά! Τα έβγαλε και τα έβαλε στον τραπεζικό του λογαριασμό! Δεν του μιλάει κανένας!

Γι’ αυτό νομίζω ότι δεν φθάνει να το θέτουμε ως ερώτημα, αλλά νομίζω ότι πρέπει να είναι απαίτηση όλων να βρεθούν όσοι μετά το 2008 έβγαλαν χρήματα έξω. Αν δεν κάνω λάθος, η Τράπεζα της Ελλάδος μας είπε ότι δέκα χιλιάδες άνθρωποι έκαναν αυτήν τη δουλειά.

Δεν πρέπει να είσαι ακροδεξιός –είτε είσαι στο Ευρωκοινοβούλιο είτε είσαι στο ελληνικό Κοινοβούλιο– για να πάρεις πρωτοβουλία και να πεις ότι πράγματι δεν μπορεί να ανταμείβονται και να ηγούνται της προσπάθειας ενός καλύτερου κόσμου αυτοί που έφτιαξαν το κράτος τους να ζει εις βάρος όλων των άλλων κρατών.

Θα πω και μια λέξη για το Γλωσσάρι. Για φανταστείτε να φθάσουμε να θέλουμε είτε στα λογιστήρια είτε σε άλλες δράσεις μας λεξικό, για να συνεννοηθούμε μέσα στη χώρα μας. Γιατί ενυπάρχει ο κίνδυνος –και εγώ θα ήθελα να το πω- μετά από αυτά τα ωραία, τα διεθνή, τα παγκόσμια, της νέας τάξης, μετά το Γλωσσάρι, αίφνης να πούμε ότι σε μία γλώσσα θα πρέπει να γίνονται αυτά και να συνεννοούμαστε. Ειπώθηκε και από άλλους συναδέλφους εδώ στην Αίθουσα.

Και το λέω γιατί προσπάθησε να το εξηγήσει και να το δικαιολογήσει με τους νεολογισμούς –ενδεχομένως τους έξυπνους και πιπεράτους που χρησιμοποιεί η νεολαία– ο προηγούμενος καλός συνάδελφος. Επίσης, ακούστηκε σαν ειρωνεία η ευχή μια εγκύκλιος να τα έχει όλα. Μα, αν ήταν έτσι όντως, ίσως να έπρεπε να τα είχε το νομοσχέδιο.

Όμως, ο φόβος υπάρχει, παρ’ όλα αυτά τα επαινετικά που και εμείς οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το Άρμα Πολιτών, το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα -των οποίων τον λόγο μεταφέρω εδώ- είπαμε. Η εμπειρία αυτή είναι όχι μόνο εκ του παρελθόντος, αλλά γιατί δεν πήραμε καμία απάντηση.

Αλήθεια, έχει υπολογιστεί ποιο θα είναι το κόστος, στις κεντρικές υπηρεσίες, αυτής της μεταβολής που θα χρειαστεί; Δεν πήραμε απάντηση ούτε για τον εξοπλισμό ούτε για τα σεμινάρια που θα πρέπει να περάσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και βεβαίως οι λογιστές.

Ακόμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να μην σας κουράσω και να μην επαναλάβω τα ίδια, αφού επί της αρχής είπαμε ότι εμείς συμφωνούμε με το συζητούμενο νομοσχέδιο. Άρα ίσως θα ήταν λίγο πιο χρήσιμο σε αυτόν το χρόνο να πω ότι δεν είναι δυνατόν η Βουλή να κινείται, να λειτουργεί σε συνθήκες εντατικής μονάδας, να είναι δηλαδή ξεκομμένη από αυτά που γίνονται αυτήν την ώρα, να συζητάμε για τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα σαν να μην συμβαίνει τίποτα στον έξω κόσμο και ενώ σήμερα οι Έλληνες ακούν από τους μνημονιακούς ντελάληδες, από τα μνημονιακά κύμβαλα να αλαλάζουν από το πρωί ότι τελειώνει, λέει, το σαρανταοκτάωρο του τελεσίγραφου που έδωσαν οι ξένοι κατακτητές και λένε «ή θα τα δεχθείτε τώρα όλα ή εμείς δεν ερχόμαστε» ή «εμείς θα σας κάνουμε εκείνο και το άλλο και το άλλο».

Κύριε Υπουργέ, σήμερα το πρωί ρώτησαν το συνάδελφό μας, τον κ. Ταμήλο, σε μία από αυτές τις πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές, εάν ξέρει κάτι, για να ενημερώσει τον ελληνικό λαό τι είναι αυτό το τελεσίγραφο, τι λέει, εάν έχει πάρει το e-mail στα χέρια του. Ένας εκ των τριακοσίων είναι, Βουλευτής. Και λέει «ξέρετε, αυτά δεν τα λένε σε εμάς τους Βουλευτές, εμείς δεν ξέρουμε τίποτα από αυτά».

Εγώ θα επιμείνω –όπως το έκανα και στις Επιτροπές- και εσείς ας μην απαντάτε. Σήμερα νομίζω ότι οφείλετε, κύριε Υπουργέ, και με τα καινούρια μεγάλα καθήκοντά σας να απαντήσετε και να μας πείτε: Συμβαίνουν τόσο σημαντικά πράγματα σήμερα; Πράγματι οι Έλληνες μπορεί να ξυπνήσουν αύριο με ένα καινούριο μνημόνιο, με καινούριο χαλκά στη μύτη; Εσείς, η Κυβέρνηση, τι λέτε; Έχετε ανοίξει κάποια συζήτηση; Τους απαντάτε; Θα δεχθείτε; Τι;

Εγώ νομίζω ότι μπορείτε, στο χρόνο που έχετε, να πείτε δύο κουβέντες πέρα από τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, γιατί μόνον έτσι οξυγονούται και αυτή εδώ η Αίθουσα και δεν διεκπεραιώνει βαρετά ένα καθήκον, όπως ενδεχομένως κάποιοι το αντιλαμβάνονται. Έχουμε, λέει, μία κοινοτική οδηγία και τι να κάνουμε πάνω κάτω σε σωστή κατεύθυνση κινείται, την οδηγία αυτή την κάνουμε και νόμο του δικού μας κράτους, λέμε και δέκα τεχνικά και δεν βαριέσαι!

Έξω ας συζητάει ο κόσμος τι μπορεί να σημαίνει το «ναι» ή το «όχι» στο τελεσίγραφο της Τρόικας, που εκείνο όμως επηρεάζει άμεσα τη ζωή του και το ξέρετε πολύ καλά. Εμείς εδώ θα το μάθουμε μάλλον από το φίλο του Πρωθυπουργού, τον κ. Πρετεντέρη, το βράδυ στις 8.30, αλλά θα μάθουμε εκείνα που θα θέλει ο Πρωθυπουργός να περάσει διά στόματος Πρετεντέρη. Μακάρι να διαψευστώ και να ανέβει ο Υπουργός στο Βήμα για να μας δώσει δύο πληροφορίες γι’ αυτό το μείζον θέμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σκοπός αυτού του νομοσχεδίου, όπως ακούσαμε και από τους άλλους συναδέλφους, είναι η συγκέντρωση σε ένα νομοθέτημα όλων των λογιστικών κανόνων που διέπουν την οργάνωση και τη λειτουργία των επιχειρήσεων και των λοιπών υποκειμένων οντοτήτων, όπως τις ονομάζει –εισάγει αυτόν τον όρο- το νομοσχέδιο, αλλά και όλη τη χρηματοοικονομική πληροφόρηση, με αυτήν την πλήρη ενσωμάτωση της λογιστικής οδηγίας 2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το Άρμα Πολιτών, μαζί και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα προσπαθήσαμε, και μετά την ακρόαση των φορέων και αποκωδικοποιώντας τις δικές τους παρατηρήσεις και προτάσεις, να πιέσουμε την Κυβέρνηση να βελτιώσει ή να τροποποιήσει μερικές από αυτές τις διατάξεις. Και πράγματι, αρκετές από αυτές συμπεριελήφθησαν. Υπάρχουν ορισμένες ακόμα. Τις ακούσατε και από προηγούμενους συναδέλφους και θα τις επαναλάβουμε κι εμείς στην ώρα των άρθρων.

Υπάρχει ένα θέμα, όπως ξέρετε, με αυτό το συζητούμενο νομοσχέδιο για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα,  με την υποχρέωση των επιχειρήσεων να προσαρμόσουν τη μηχανογραφική τους οργάνωση σε αυτές τις νέες ανάγκες που επιβάλλονται. Αυτή θα απαιτήσει, λοιπόν, καινούργια προγράμματα, αναβάθμιση των υπαρχόντων και εξοπλισμούς.

Καταθέσαμε αυτούς τους προβληματισμούς, γιατί όλη αυτή η απεικόνιση του οικονομικού αποτελέσματος, αν γίνει έτσι, έχει και ορισμένες προϋποθέσεις, οι οποίες έχουν ένα κόστος σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις, δυστυχώς, μετρούν και το ευρώ. Θα υπογραμμίσουμε και πάλι την αναγκαιότητα των αλλαγών στις υποδομές του Υπουργείου Οικονομικών. Κι εκείνοι γρήγορα πρέπει να προσαρμοστούν και να αναβαθμιστούν γι’ αυτές τις νέες εφαρμογές.

Και θα θέλαμε, κυρία Πρόεδρε, με την ευκαιρία να πούμε ότι θα ήταν πράγματι πολύ χρήσιμο αυτό που και στην αρχή είπα, να μπορούσε να γίνει μια συζήτηση, την οποία θα μπορούσε και η ίδια η Κυβέρνηση να οργάνωνε, παρόμοια αυτής του νομοσχεδίου για την εφαρμογή των λογιστικών προτύπων.

Η μη συνεννόηση, η μη συγκέντρωση δυνάμεων ή μη χάραξη κοινής στρατηγικής πολιτικής μπροστά σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, αλλά και τις ημέρες που έρχονται για το ελληνικό χρέος, είναι ένα ζήτημα εξαιρετικά σημαντικό. Νομίζω ότι αποκαλύπτει την παραίτηση της Συγκυβέρνησης από κάθε επώδυνη διαπραγμάτευση με την ξένη τρόικα των δανειστών και την αποδοχή του ρόλου του εντολοδόχου, του εκτελεστή των αποφάσεών της. Και είναι πολλά τα τελευταία χαρακτηριστικά παραδείγματα.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Ένα λεπτό ακόμη, κυρία Πρόεδρε.

Αυτή λοιπόν η σκληρή πραγματικότητα, ότι η Συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν έχει καν ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, για να υπηρετήσει αυτή τη μεγάλη ανάγκη εξόδου της χώρας από τα μνημόνια, δεν μπορεί να καλυφθεί με το παρόν ή με άλλα νομοσχέδια που θα έρθουν.

Όμως τουλάχιστον ας κάνει εκείνα τα ελάχιστα. Ας δείξει την ευαισθησία προς όλους τους πολίτες που τους «κουνά το δάκτυλο», που είναι απαιτητικοί και που λέει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος κ. Γεωργιάδης σήμερα το πρωί στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 «όποιος δεν έχει να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ να πάει να πουλήσει το σπίτι του».

Την ίδια ώρα που λέγεται αυτό, ο δημοσιογράφος κ. Βαξεβάνης λέει ότι ο Υπουργός Οικονομίας –όχι πια «τσάρος», γιατί τις αρμοδιότητες τις πήρε ο κ. Μαυραγάνης και άρα κάτι σε «σκιά» πρέπει να είναι ο κύριος Υπουργός- καταπάτησε δημόσια γη είκοσι στρεμμάτων. Είναι δυνατόν να συμπεριφέρεται ο Υπουργός Οικονομίας ως «κλεφτοκοτάς»; Και δεν γίνεται τίποτα!

Εγράφη. Λέει «Μήπως παραιτήθηκε; Εξηπατήθη ο άνθρωπος και αγόρασε από κάποιον εκεί που είχε είκοσι στρέμματα και του πούλησε σαράντα. Ε, δεν έπρεπε». Όμως, είναι δυνατόν; Διεθνείς μανατζαρέοι, αυτός, η σύζυγός του, αλήθεια, δεν ήξεραν να κάνουν ένα συμβόλαιο; Δεν έλεγξαν; Κύριε συνάδελφε, είναι δυνατόν; Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να μην το πήραν είδηση.

Δεν υπάρχει καμία πέτσα; Να γυρίσει πίσω στο Δημόσιο τα είκοσι στρέμματα που ως κοινός καταπατητής παρακρατεί. Δεν τρέχει τίποτα. Για σκεφτείτε να ήταν αυτός κανένας της Χρυσής Αυγής! Καλά!

Η Ειδική Αγορήτρια της Δημοκρατικής Αριστεράς κυρία Ασημίνα Ξηροτύρη-Αικατερινάρη.

Σήμερα τα έδρανα του Κοινοβουλίου είναι σχεδόν άδεια, ενώ η κατάσταση για τη χώρα είναι πάρα πολύ σοβαρή. Αυτή τη στιγμή η τρόικα κάνει μία ακόμα μεγαλύτερη επίθεση. Η αισιοδοξία της Κυβέρνησης ότι βγαίνει από το μνημόνιο δεν συνοδεύθηκε ούτε από μία διαπραγμάτευση –η οποία έπρεπε να γίνεται τακτικά πριν από ένα χρόνο- αλλά ούτε και από σχέδιο για το θέμα της διαπραγμάτευσης και σχέδιο για την αναπροσαρμογή και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Η τρόικα, λοιπόν, αυτή τη στιγμή προκειμένου να επιβάλλει και τα τελευταία πολύ σημαντικά μέτρα, ιδιαίτερα αυτά που αφορούν το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, πέραν του ότι ζητάει μία και δύο φορές από την Κυβέρνηση να πάρει πίσω τροπολογίες που ψηφίστηκαν και ήταν αναγκαίες για τους Έλληνες πολίτες, ανακάλυψε και κραδαίνει τώρα το θέμα του χρηματοδοτικού και δημοσιονομικού κενού. Πρόκειται για ένα θέμα που η Κυβέρνηση -ενώ πέρυσι το τονίζαμε- μας έλεγε ότι το έχει λύσει και ότι δεν έχουμε δημοσιονομικό κενό και ότι το χρηματοδοτικό κενό θα μπορέσουμε να το καλύψουμε από τη δανειοδότηση, ενώ ήξερε πολύ καλά ότι υπήρχε μία τέτοια διαφωνία. Επίσης, ήξερε από την άλλη πλευρά πάρα πολύ καλά ότι ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να υποστεί άλλα μέτρα.

Αντί δηλαδή να έχουμε λύσει αυτό το θέμα και να είμαστε τώρα με τις θυσίες του ελληνικού λαού ένα βήμα μπροστά στη διαπραγμάτευση για την αναθεώρηση του χρέους, δυστυχώς, κύριοι συνάδελφοι, είμαστε πολλά βήματα πίσω. Μας έχει πιάσει όλους απόγνωση.

Έρχομαι, λοιπόν, στο νομοσχέδιο. Πρόκειται βέβαια για ένα σχέδιο νόμου το οποίο είναι σε θετική κατεύθυνση και έχει γίνει με την κανονική διαδικασία, με την έννοια ότι και διαβούλευση προηγήθηκε και συζήτηση στην Επιτροπή, ενώ νομίζω ότι θα κάνουμε και μια καλή συζήτηση αυτές τις μέρες.

Με το προς συζήτηση, λοιπόν, σχέδιο νόμου επιχειρείται κατά την αιτιολογική έκθεση η ενοποίηση, συμπλήρωση και ο εκσυγχρονισμός των λογιστικών κανόνων της χώρας, ώστε να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο και λειτουργικό λογιστικό ρυθμιστικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις και τις λοιπές υποκείμενες οντότητες.

Επιδιώκεται αφενός η περαιτέρω απλοποίηση του Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών και αφετέρου η ενοποίηση, βελτίωση και συμπλήρωση των λογιστικών κανόνων της χώρας, κωδικοποιώντας και εκσυγχρονίζοντας το πλαίσιο της λογιστικής τυποποίησης που είχε εισαγάγει το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο πριν από τριάντα πέντε χρόνια.

Το νομοσχέδιο βασίζεται στην Οδηγία 2013/34 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, σχετικά με τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις και στηρίζεται σε μία προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη βελτίωση της νομοθεσίας με τίτλο «Έξυπνη Νομοθεσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Μάλιστα, η Επιτροπή με τον τίτλο της «Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις» αναγνωρίζει τον κεντρικό ρόλο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην οικονομία της Ένωσης και επιδιώκει τη βελτίωση της συνολικής προσέγγισης, όσον αφορά την επιχειρηματικότητα και την καθιέρωση της αρχής «προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις, στη χάραξη πολιτικής από τις νομοθετικές ρυθμίσεις έως τις δημόσιες υπηρεσίες». Για να δούμε, το τελευταίο υπάρχει;

Παρά ταύτα, λοιπόν, όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές, και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πολύ περισσότερο στη χώρα μας η σημασία και η ανάγκη στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αναγνωρίζεται στα λόγια και με νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως η σημερινή. Στην πράξη, όμως, και στο τελικό στάδιο, που αφορά στις δράσεις και τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων, στο δανεισμό και στη στήριξη του αγώνα για την επιβίωσή τους, τα πράγματα, δυστυχώς, είναι διαφορετικά και μάλλον αρνητικά.

Συγκεκριμένα, με το σχέδιο νόμου εισάγεται, σύμφωνα με τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές, πλέγμα ολοκληρωμένων ρυθμίσεων αναφορικά με την τήρηση λογιστικών αρχείων, καθιερώνεται η διαδικασία μηχανισμού ελέγχου, που διασφαλίζει την ευχερή συσχέτιση των συναλλαγών και των γεγονότων της επιχείρησης με τα λογιστικά αρχεία και τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις, γεγονός που επιτρέπει τη δυνατότητα διενέργειας αποτελεσματικών ελέγχων. Αυτό, βέβαια –ως προς τους αποτελεσματικούς ελέγχους- μένει να αποδειχθεί, εάν συγχρόνως ενισχύσετε τον ελεγκτικό μηχανισμό του Υπουργείου και γι’ αυτή την περίπτωση τον έλεγχο της εφαρμογής των λογιστικών προτύπων.

Αναγνωρίζεται το τιμολόγιο ως βασικό παραστατικό για τις πάσης φύσεως πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών και διατηρείται η χρήση της ταμειακής μηχανής ή του φορολογικού μηχανισμού για πωλήσεις λιανικής, με δυνατότητα απαλλαγής ορισμένων κατηγοριών.

Σε όλο αυτό το κεφάλαιο σας επισημάναμε και πάλι το θέμα της ανάγκης σύνδεσης των ταμειακών μηχανών με τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, όπως και την αξιοποίηση της δυνατότητας που δίδεται από το σχέδιο νόμου της χρήσης του ηλεκτρονικού τιμολογίου για την άμεση είσπραξη σε πάρα πολλές περιπτώσεις του ΦΠΑ. Αυτά είναι θέματα που πρέπει να τα δούμε και να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο αυτό εδώ το νομοσχέδιο.

Συνιστά σημαντική ελάφρυνση για τις επιχειρήσεις, όπως επιμένετε. Δεν συνεπάγεται κόστος προσαρμογής και δεν απαιτείται ιδιαίτερη προετοιμασία. Και διευκρινίζεται ότι σ’ αυτό η Ειδική Επιτροπή, η οποία συστήνεται, θα μπορέσει να δώσει και τις σχετικές επεξηγήσεις και τις οδηγίες και να δημιουργήσει όλο αυτό το πλαίσιο για την εύρυθμη εφαρμογή αυτού του σχεδίου νόμου. Όπως θα σας πω και παρακάτω -και σας το είπα και στην Επιτροπή- ο ρόλος και το έργο της Επιτροπής είναι πολύ σημαντικός και η δράση της πρέπει να αρχίσει αμέσως.

Συμφωνώ κι εγώ ότι το νομοσχέδιο δεν επιβάλλει τα διεθνή λογιστικά πρότυπα ούτε κάποια παραλλαγή τους. Επιτρέπει τη χρήση των εύλογων αξιών. Και θα δούμε παρακάτω τι σημαίνει αυτό. Υπάρχουν και κάποιες παρατηρήσεις από την Επιστημονική Επιτροπή.

Εναλλακτικά του προτεινόμενου σχεδίου λογαριασμών, δίνεται η δυνατότητα στις υποκείμενες επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν με τις απαραίτητες εφαρμογές το υφιστάμενο σχέδιο λογαριασμών του Εθνικού Λογιστικού Σχεδίου. Δεν επιβάλλεται, όπως ισχυρίζεται λοιπόν, αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας τους ούτε πρόσθετο κόστος. Γι’ αυτό το τελευταίο εξέφρασαν επιφυλάξεις οι ενδιαφερόμενοι φορείς και δεν έχουν άδικο.

Το γενικότερο σχόλιό μας επί της αρχής: Όντως το σχέδιο νόμου είναι σε θετική κατεύθυνση. Αποτελεί σε μεγάλο βαθμό ένα κείμενο αρχών που μεταθέτει την ευθύνη της ορθής λογιστικής τήρησης στους πραγματικούς ιδιοκτήτες, τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες, γι’ αυτό και χρειάζεται ισχυρός ελεγκτικός μηχανισμός.

Είναι κρίσιμη η παράγραφος 1 του άρθρου 3 που ορίζει ότι η διοίκηση της οντότητας έχει την ευθύνη για την τήρηση αξιόπιστου λογιστικού συστήματος και κατάλληλων λογιστικών αρχών για τη σύνταξη χρηματοοικονομικών καταστάσεων και άλλων πληροφοριών, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου.

Η δεύτερη σημαντική μεταρρύθμιση του νομοσχεδίου είναι, όπως λέει και η αιτιολογική έκθεση, η συγκέντρωση των λογιστικών κανόνων, που σήμερα είναι διάσπαρτοι σε δεκάδες νομοσχέδια, σε ένα ενιαίο κείμενο. Από το νόμο εξαιρούνται οι λίγες εισηγμένες επιχειρήσεις που ακολουθούν τα διεθνή λογιστικά πρότυπα.

Το Εθνικό Λογιστικό Σχέδιο, μετά από τριάντα πέντε χρόνια χρήσης, λογικό είναι να θεωρείται απαρχαιωμένο και να πρέπει να βελτιωθεί και να τροποποιηθεί. Όσο καλή και αν υπήρξε η αρχική του δομή και ανεξάρτητα από τις όποιες θετικές επιδράσεις επέφερε, δεν παύει να είναι ένα σχέδιο του ’70 και πρέπει να το αναθεωρήσουμε.

Είναι, όμως, σωστό ότι υπάρχουν, ιδιαίτερα για τις μικρές επιχειρήσεις, δυνατότητες εφαρμογής του προηγούμενου πλαισίου, γιατί δεν είναι δίκαιο και δεν είναι εφικτό να επιβάλουμε ένα νέο υποχρεωτικό λογιστικό πλαίσιο σε όλους, ανεξάρτητα από τα μεγέθη των επιχειρήσεων.

Γι’ αυτό, όπως επιβάλλουν και οι αρχές της Οδηγίας 2013/34, όσο μικρότερη είναι η επιχείρηση, τόσο το λογιστικό της πλαίσιο πρέπει να είναι απλούστερο και πλησιέστερο στους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας, ώστε να αποφεύγονται άσκοπες επικαλύψεις και επιβαρύνσεις. Όσο μεγαλύτερη είναι η επιχείρηση, τόσο περισσότερο αποσκοπούν οι λογιστικοί κανόνες στην εύλογη παρουσίαση της επίδοσης και της χρηματοοικονομικής της κατάστασης.

Αυτές τις αρχές προσπαθεί να υιοθετήσει η Οδηγία και, σε εφαρμογή της Οδηγίας, το σχέδιο νόμου που συζητάμε. Οι μικρές επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα να ταυτίζουν τα φορολογικά τους αποτελέσματα με τα λογιστικά. Ταυτόχρονα, παρέχεται η δυνατότητα και στις μικρές επιχειρήσεις, αν το χρειάζονται για τις ανάγκες τους, να επιλέγουν τους λογιστικούς κανόνες των μεγάλων επιχειρήσεων.

Είπαμε ότι το σχέδιο νόμου κινείται γενικά σε θετική κατεύθυνση, όμως χρειάζονται κάποιες βελτιώσεις και υποδείξαμε ορισμένες. Υπάρχουν περιθώρια. Κάναμε μια πρώτη συζήτηση στην Επιτροπή γι’ αυτό. Ξεκαθαρίστηκαν ορισμένα θέματα και νομίζω ότι και αύριο στη συζήτηση επί των άρθρων θα μπορέσουμε να πούμε περισσότερα για τις «γκρίζες ζώνες» και τις ανησυχίες μας.

Στο άρθρο 24, μεταξύ των διατάξεων, καταργούνται τα άρθρα του ν. 2065 που αφορούν στην αναπροσαρμογή αξίας ακινήτων. Στο νέο πλαίσιο η αναπροσαρμογή είναι δυνατή για ιδιοχρησιμοποιούμενα και επενδυτικά ακίνητα και μόνο όταν η επιχείρηση έχει επιλέξει την επιμέτρηση στην εύλογη αξία. Όταν η επιχείρηση έχει επιλέξει το ιστορικό κόστος, δεν νοείται αναπροσαρμογή, αλλά υπάρχει έλεγχος απομείωσης όταν υπάρχουν σχετικές ενδείξεις. Το θέμα αυτό αφορά πολύ μικρό ποσοστό επιχειρήσεων.

Είναι σχετική η παρατήρηση της Επιστημονικής Επιτροπής, κυρίως για την επιμέτρηση-αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων, ενδεικτικώς –όπως λέει- λόγω παροχής δυνατότητας επιμέτρησής τους στην εύλογη αξία ή λόγω αναγνώρισης των απομειώσεων των χρηματοοικονομικών στοιχείων βάσει της ανακτήσιμης αξίας τους. Εδώ διαπιστώνει κάποια προβλήματα στις διατυπώσεις του νομοσχεδίου.

Μιλήσαμε για το κεφάλαιο 7 που αφορά στις ενοποιημένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις και στις διάφορες κατηγορίες οντοτήτων που απαλλάσσονται από την ενοποίηση αυτή. Είπαμε ότι οι διατάξεις αυτές ενδέχεται να υποκρύπτουν κάποιους κινδύνους, όχι τόσο οι ίδιες αυτές καθ’ αυτές, αλλά οι όποιες έκνομες δραστηριότητες μπορούν να υπεισέλθουν σε ομίλους μέσω ενδοομιλικών συναλλαγών.

Δυστυχώς, άλλωστε, η εμπειρία συνεχώς δείχνει ότι οι ενοποιημένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις δεν διασφαλίζουν την αποτροπή της φοροδιαφυγής.

Όσον αφορά τα θέματα των καταργούμενων διατάξεων, το Οικονομικό Επιμελητήριο έκανε μια υπόδειξη και μία αναφορά ότι θα πρέπει να δείτε και τα θέματα της αναμόρφωσης του παλιού νόμου για τις ανώνυμες εταιρείες του ν.2190/20. Ρώτησα και στην Επιτροπή -και καλό είναι να μας απαντήσετε- πού βρίσκεται το έργο της σχετικής Επιτροπής του Υπουργείου Ανάπτυξης.

Στις ρυθμίσεις των λοιπών θεμάτων, πράγματι είναι θετική η εξαίρεση των αγροτών και άλλων φυσικών προσώπων από τις διαδικασίες που ρυθμίζονται με αυτό το σχέδιο νόμου.

Όσον αφορά τη σύσταση της Επιτροπής, η οποία θα εκτιμά το διοικητικό κόστος και τα οφέλη, υπάρχει κάποια ανησυχία -όπως σας είπαμε- μήπως αυτή η Διαρκής Επιτροπή καταλήξει να είναι μια ακόμη γραφειοκρατική διαδικασία. Εμείς θεωρούσαμε ότι ήδη θα έπρεπε να έχετε εκτιμήσει το διοικητικό κόστος, παράλληλα βέβαια με τα εκτιμώμενα οφέλη που προέρχονται από αυτό το νομοσχέδιο.

Επίσης, υπάρχει μεγάλη ανησυχία -και γι’ αυτό θα πρέπει η καινούργια  Επιτροπή να δράσει ουσιαστικά- μήπως βρεθούν και πάλι επιχειρήσεις με έναν κυκεώνα εγκυκλίων και οδηγιών, με ένα αμφισβητούμενο τελικά αποτέλεσμα, το οποίο δεν θα δικαιώνει τις αρχικές προθέσεις απλοποίησης της νομοθεσίας. Επιπλέον, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Επιτροπή αυτή θα πρέπει να είναι υψηλού κύρους και αντιπροσωπευτική των εμπλεκόμενων μερών.

(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)

Σε ένα λεπτό τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.

Προς υποστήριξη των παραπάνω, οι φορείς επιμένουν -και εμείς το ίδιο- ότι θα πρέπει να εκδοθούν άμεσα οι προβλεπόμενες αποφάσεις, δηλαδή να υπάρξουν σαφείς και κατανοητές εγκύκλιοι για την ορθή και ευχερή εφαρμογή του νόμου, τονίζουν δε ότι θα πρέπει να αποφευχθεί -γιατί συμβαίνει πολλές φορές αυτό- η έκδοση αντικρουόμενων εγκυκλίων που στο παρελθόν αύξαναν αντί να ευκολύνουν την εφαρμογή των λογιστικών προτύπων.

Επίσης, όπως είπα, υπάρχουν ανησυχίες ως προς το κόστος, το όφελος για τους επαγγελματίες του κλάδου, τα χρονικά περιθώρια που δίνονται και για τις αρκετές γκρίζες ζώνες που προαναφέρθηκαν. Όμως, πολύ βασική παρατήρησή μας είναι ότι σε όλη αυτή τη διαδικασία η «λυδία λίθος» για την αποτελεσματικότητα όλων αυτών που συζητάμε είναι η επαρκής εφαρμογή ελεγκτικών μηχανισμών. Ποια είναι τελικά η σημασία όλων αυτών των λογιστικών προτύπων, εάν δεν ελέγχονται επαρκώς, εάν μια σωστή επιχείρηση εμφανίζεται να έχει τις ίδιες αποδόσεις με μία άλλη που έχει συντάξει παραπλανητικές οικονομικές καταστάσεις και η οποία δεν έχει ελεγχτεί; Εάν δεν υπάρξει σύνδεση λογιστικών και ελεγκτικών προτύπων, ένα σημαντικό ποσοστό συνεπών επιχειρήσεων θα συνεχίσουν να κλείνουν προς όφελος των πονηρών που απλά διέφυγαν τον έλεγχο.

Άλλωστε στην Ελλάδα δεν έχουμε έλλειψη νόμων, αλλά εφαρμογής και ελέγχου αυτών. Και τα θέματα της φοροδιαφυγής και των τεράστιων καθυστερήσεων στην πάταξη της φοροδιαφυγής και την απόδοση προς το ελληνικό δημόσιο όλων αυτών των φορολογικών εσόδων που δικαιούμαστε από τις διάφορες λίστες, αυτό αποδεικνύουν. Τουλάχιστον για αυτό το νομοσχέδιο ας είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Επί της αρχής, λοιπόν, ψηφίζουμε το νομοσχέδιο. 

Η ειδική αγορήτρια των Ανεξαρτήτων Δημοκρατικών Βουλευτών κυρία Θεοδώρα Τζάκρη.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνηση βρίσκεται σε ένα πραγματικό αδιέξοδο, καθώς από τη μια έχει χάσει πλήρως τον έλεγχο της διακυβέρνησης της χώρας από τους δανειστές που βλέπουν μπροστά τους ένα πολιτικό πτώμα και από την άλλη δεν θέλει να ξεκολλήσει με τίποτα από την καρέκλα της εξουσίας, ευελπιστώντας προφανώς ένα θαύμα.

Σε τι συνοψίζεται το αδιέξοδο αυτό; Θεωρώντας η Κυβέρνηση τα δύο τελευταία χρόνια ότι με επικοινωνιακό τρόπο μπορεί να σώσει την οικονομία, εκτός από τα επαχθή μέτρα που λαμβάνει συνεχώς το ένα πίσω από το άλλο, έχει εγκαταλείψει πλήρως την πραγματική οικονομία στο έλεος της μπαρουφολογίας και των εγχώριων συμφερόντων που την κατατρέχουν καθημερινά.

Το αδιέξοδο, λοιπόν, έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι έχοντας αφήσει την οικονομία στο έλεος αυτών των δυνάμεων θεωρούσε πως το μόνο που θα μπορούσε να τη σώσει πολιτικά ήταν να ολοκληρωθεί το μνημόνιο και να βγούμε στις αγορές. Ωστόσο, έχτιζε παλάτια στην άμμο, διότι από την μια η οικονομία βρίσκεται σε μαύρο χάλι παρόλη τη δημιουργική λογιστική του κ. Σταϊκούρα και της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και από την άλλη οι δανειστές δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να μας βγάλουν από αυτήν την κατάσταση όπου επί της ουσίας κυβερνούν οι ίδιοι τη χώρα και τσαλακώνουν ακόμα και τους νόμους που έχουν ψηφιστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.

Τώρα, λοιπόν, ζητούν εκ νέου μέτρα -μέτρα μάλιστα αρκετών δισεκατομμυρίων- νέες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, νέες περικοπές στους πενιχρούς μισθούς του δημοσίου και μια σειρά άλλων επαίσχυντων μέτρων, τις οποίες βαφτίζουν «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».

Από την άλλη ακόμα και το σχέδιο της Κυβέρνησης να γίνει το κράτος «δοσατζής» σε φόρους που οι πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν, ακόμα και αυτό το σχέδιο τσαλακώνεται καθημερινά.

Τέλος, επιχειρείται μια εκποίηση όλων των παραγωγικών μηχανισμών που μπορεί να συμβάλλουν στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Βέβαια, έχοντας και την πραγματικά ιστορική ευθύνη ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος, διατρανώνουν με κάθε ευκαιρία ότι το χρέος είναι βιώσιμο.

Έτσι, κρατώντας όλο το επαχθές κομμάτι του μνημονίου και πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων τη δέσμευση που πήραν το 2012, από τους ευρωπαίους εταίρους μας ως αντάλλαγμα για να υποστεί τελικά ό,τι υπέστη ο ελληνικός λαός με τα πρωτογενή πλεονάσματα, θεωρώ ότι η Κυβέρνηση αυτή προσφέρει -ειδικά τώρα- πολύ κακές υπηρεσίες στον τόπο με την μη προκήρυξη των εκλογών. Επιπλέον, νομίζω ότι αυτό υποκρύπτει και ένα δόλο, το δόλο παράδοσης καμένης γης στην κυβέρνηση που θα ακολουθήσει. Από την εμπειρία μου στο Κοινοβούλιο πρώτη φορά βλέπω Κυβέρνηση με τόσα πολλά πολιτικά αδιέξοδα και με τόσο μικρό λαϊκό έρεισμα να μην θέλει με τίποτα να μετακινηθεί από τη θέση  της.

Θέλω, τέλος, να πω στον κ. Σαμαρά, ότι ακόμη και αν ήθελε να κάνει κάτι κάλο στη χώρα, ακόμη και αν μπορούσε να κάνει κάτι καλό στη χώρα, που δεν μπορεί, όλα αυτά πλέον δεν έχουν καμία αξία για τον ελληνικό λαό και δεν θα αλλάξουν σε τίποτα τη δυναμική ούτε της Νέας Δημοκρατίας ούτε και του ΠΑΣΟΚ. Και αυτό γιατί ο ελληνικός λαός έχει βγάλει τα συμπεράσματά του και ξέρει ότι η τρόικα δεν κυβερνάει από έξω, ξέρει ότι έχει τους δικούς της αντιπροσώπους στο εσωτερικό.

Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, με το σύνολο των εμπλεκομένων φορέων ήτοι τόσο των παραγωγικών, δηλαδή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που επιδίδονται καθημερινά σε έναν αγώνα επιβίωσης, αλλά και της Λογιστικής Κοινότητας να εντοπίζει θετικά το νομοσχέδιο αυτό που έφερε προς ψήφιση το Υπουργείο Οικονομικών παρά τις επιμέρους επισημάνσεις, κάνοντας λόγο μάλιστα για μια σημαντική αλλαγή καθώς εκσυγχρονίζει το Λογιστικό Πλαίσιο της Ελλάδας τριάντα πέντε χρόνια μετά την εισαγωγή του Ελληνικού Λογιστικού Σχεδίου το 1980 και καταργεί αναχρονιστικές διατάξεις ή τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, καθώς και τον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών και συγχρόνως αποτελεί τη βάση αφενός για την κωδικοποίηση της νομοθεσίας βάζοντας τέλος στη λογιστική πολυνομία που ταλανίζει εδώ και χρόνια τον κλάδο αυτό και αφετέρου για την ενοποίηση των λογιστικών κανόνων σε ολόκληρη την Ευρώπη, αφού επί της ουσίας το νομοσχέδιο αυτό ενσωματώνει την Κοινοτική Οδηγία 34/2013 στην εγχώρια έννομη τάξη ένας Βουλευτής δεν μπορεί παρά να τοποθετείται θετικά επί της αρχής σε ένα τέτοιο τεχνικής φύσεως -ας μου επιτραπεί- η έκφραση νομοσχέδιο.

Δεν μπορεί, όμως, και να μην προβαίνει σε όλες εκείνες τις επισημάνσεις, οι οποίες αν δεν ληφθούν υπόψη και μάλιστα έγκαιρα από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών το παρόν νομοσχέδιο καθίσταται γράμμα κενό περιεχομένου. Όπως αναγράφεται, λοιπόν, στην εισηγητική έκθεση του παρόντος νομοσχεδίου το παρόν ενσωματώνει με πληρότητα και ορθότητα στο εσωτερικό δίκαιο τις λογιστικές διατάξεις της Οδηγίας 34/2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περαιτέρω υλοποιεί την απλοποίηση του Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών του ν.4093/2012.

Με το νομοσχέδιο δημιουργείται, όμως, σύγχυση στην αγορά, γιατί εμπεριέχει διατάξεις για την κατάργηση του Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών και για τις διατάξεις των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων.

Η κατάργηση όμως του ΚΦΑΣ σίγουρα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αρκεί όμως οι κανόνες να είναι ξεκάθαροι και να μην επακολουθήσουν πλήθος διατάξεων και αποφάσεων της διοίκησης, όπως αυτές που αναφέρατε στον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Στοιχείων και στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, γιατί αν ισχύσουν και αυτές οι διατάξεις επί της ουσίας το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο των διατάξεων που ισχύουν σήμερα.

Θα πρέπει, επομένως, να αναφερθεί ξεκάθαρα στο νομοσχέδιο ότι καταργούνται όλες οι διατάξεις που εκδόθηκαν με βάση τον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Στοιχείων και τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και ξεκάθαρα να αναγράφεται, κύριε Υπουργέ, εκεί που οι διατάξεις αυτές αποτελούν τη νομική βάση για την εφαρμογή του ενιαίου λογαριασμού σχεδίων και στοιχείων που από κάποιες επιχειρήσεις θα συνεχίσει να εφαρμόζεται.

Το προωθούμενο νομοσχέδιο καταργεί την υπάρχουσα νομοθεσία για τη λογιστική απεικόνιση, αντικαθιστώντας τη με τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα. Τι είναι λοιπόν αυτά τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα; Είναι μια ελληνική πατέντα, τα οποία στην πραγματικότητα συνιστούν ένα προθάλαμο των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, με τα οποία καλούνται να συμμορφωθούν και οι μη εισηγμένες ελληνικές επιχειρήσεις, επιβάλλοντας στην ουσία την υποχρεωτική υιοθέτηση των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων από την πλειονότητα των φορέων εκπροσώπησης του ελληνικού επιχειρείν, δηλαδή τις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις.

Να σημειώσω δε εδώ ότι η Οδηγία 34/2013 που επικαλείται το Υπουργείο Οικονομικών και η διοίκηση δεν προβλέπει την εφαρμογή κανόνων των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και από τις μη εισηγμένες στη χρηματιστηριακή αγορά επιχειρήσεις ούτε την κατάργηση του Ενιαίου Λογιστικού Σχεδίου και της Ελληνικής Λογιστικής Τυποποίησης, ενώ βρίσκει πεδίο εφαρμογής μόνο στις εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις και μόνο για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων, δηλαδή του ισολογισμού, της κατάστασης αποτελεσμάτων χρήσης κ.ο.κ.

Προς επίρρωση της άποψης αυτής θα αναφέρω πως από τα είκοσι οκτώ κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόνο δύο, η Βουλγαρία και η Κύπρος -και μάλιστα η Κύπρος για εθνικούς και μόνο λόγους- εφαρμόζουν υποχρεωτικά τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και για τις μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις, με τα υπόλοιπα είκοσι πέντε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε να μην εφαρμόζουν καθόλου την ορολογία των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων είτε να τις εφαρμόζουν προαιρετικά και μόνο για τις μη εισηγμένες επιχειρήσεις.

Η εφαρμογή των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων αφορά πάρα πολλές επιχειρήσεις με διπλογραφικά βιβλία και προφανώς θα αυξήσει αρκετά το κόστος υποστήριξης, ιδιαίτερα των ΑΕ και των ΕΠΕ με μικρούς τζίρους, παρά τα όσα αντίθετα διατυπώνονται από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών και τα οποία αναγράφονται βεβαίως χωρίς μάλιστα, κατά την άποψή μου, να έχει προηγηθεί εκτίμηση του κόστους, και στην έκθεση αξιολόγησης που συνοδεύει το παρόν νομοσχέδιο.

Με την αντικατάσταση του Ενιαίου Λογιστικού Σχεδίου από τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και τη συνακόλουθη εφαρμογή σχεδίων λογαριασμών που κάθε επιχείρηση θα εφαρμόσει, όπως η ίδια επιλέγει, θα επέλθουν αρκετές αλλαγές στην υπάρχουσα οργάνωση των ελληνικών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα τη διόγκωση του λειτουργικού και διαχειριστικού κόστους.

Με την υποχρεωτική εφαρμογή των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων και από μη εισηγμένες επιχειρήσεις η οικονομική επιβάρυνσή τους θα αυξηθεί τόσο με το εφάπαξ κόστος εγκατάστασης των καινούργιων μηχανογραφικών συστημάτων όσο και με την αναγκαστική τήρηση διπλών βιβλίων σε κάποιες περιπτώσεις αυτών των φορολογικών νόμων και των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, διογκώνοντας έτσι σημαντικά το λειτουργικό τους κόστος.

Η λογιστική τυποποίηση διευκολύνει απόλυτα τη μηχανοργάνωση και περιορίζει το κόστος σχεδιασμού και εφαρμογής της κι αυτό γιατί τα χρησιμοποιούμενα συστήματα μηχανοργάνωσης, τα παραμετρικά IRP, που βασίστηκαν στο Ενιαίο Λογιστικό Σχέδιο, εφαρμόζονται σήμερα από όλες τις επιχειρήσεις, ενώ τα ιδιαιτέρως κοστοβόρα εισαγόμενα παραμετρικά συστήματα ERP, που επικαλούνται οι συντάκτες του νομοσχεδίου, έχουν κατασκευαστεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορούν να πωλούνται σε όλες τις χώρες του κόσμου και το κόστος προσαρμογής τους σε κάθε χώρα είναι πολλαπλάσιο από το κόστος αγοράς τους. Το αυξημένο αυτό κόστος οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει Παγκόσμια Λογιστική Τυποποίηση.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα αποτυπώνονται στο νομοσχέδιο, η αντικατάσταση των νομοθετημάτων της λογιστικής τυποποίησης στην Ελλάδα από τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα πρέπει να έχει διευθετηθεί εντός ενός πολύ μικρού χρονικού διαστήματος, ήτοι μέχρι τις αρχές του 2015. Και πραγματικά κάποιοι από τους παραγωγικούς φορείς και κάποιοι φορείς από τη λογιστική κοινότητα εκφράζουν την απορία τους και τον προβληματισμό τους στο τι συνίσταται αυτό το τόσο επείγον και θα πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα, εντός του μήνα ουσιαστικά, το νομοσχέδιο αυτό, δεδομένου έχει παρέλθει ένα ολόκληρο έτος από το Νοέμβρη του 2013 που το παρόν νομοσχέδιο δόθηκε στη διαβούλευση και αναρωτιούνται γιατί δεν ψηφίστηκε αυτός ο νόμος έγκαιρα, ώστε να προετοιμαστούν σε επαρκή χρόνο όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς με την εφαρμογή των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων. Κάποιοι μάλιστα από αυτούς, όπως η Ένωση Οικονομολόγων Ελλάδας, προτείνουν την αναβολή της εφαρμογής του για ένα έτος και όχι από 1^η Ιανουαρίου του 2015, όπως προβλέπεται από το νομοσχέδιο, κάτι το οποίο, όμως, απορρίπτει κατηγορηματικά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών.

Και κάτι ακόμα. Η εφαρμογή στην πράξη των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων σημαίνει ότι άμεσα από 1^η Ιανουαρίου του 2015 καταργείται ο Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Στοιχείων και εφαρμόζονται οι διατάξεις του νομοσχεδίου.

Άραγε θα είναι έτοιμη η διοίκηση εντός του Δεκεμβρίου του 2014 να εκδώσει όλες αυτές τις ερμηνευτικές εγκυκλίους και τα κανονιστικά διατάγματα που προβλέπονται από τον ίδιο το νόμο;

Θα είναι έτοιμη η διοίκηση να πληρώσει σειρά ενημερωτικών σεμιναρίων για το προσωπικό των ΔΟΥ εντός των προσεχών ημερών;

Η λογιστική κοινότητα θα μπορέσει μέσα σ’ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο να ολοκληρώσει μια σειρά από ενημερωτικά σεμινάρια, προκειμένου να εφαρμοστούν οι καινούργιες διατάξεις και από τους λογιστές;

Πολύ φοβάμαι, πως όχι, κύριε Υπουργέ και θα αναγκαστεί το Υπουργείο Οικονομικών να μεταθέσει τον ίδιο το χρόνο έναρξης του νομοσχεδίου σε χρόνο μεταγενέστερο της 1^ης Ιανουαρίου του 2015.

Οι αναφερόμενες διατάξεις του νομοσχεδίου για την επιμέτρηση και την αξιολόγηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων στην εύλογη αξία -ορολογία που έχει εισαχθεί από τα διεθνή λογιστικά πρότυπα- θα κλονίσει την αξιοπιστία των στοιχείων της κάθε επιχείρησης, καθώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι τράπεζες δεν θα εμπιστευθούν τις αξίες που προσδιορίζονται από αμφιβόλου αξιοπιστίας κριτήρια των διεθνών λογιστικών προτύπων. Μάλιστα, σχεδόν το σύνολο των πιστωτικών ιδρυμάτων αποτιμά και θα συνεχίσει να αποτιμά τα περιουσιακά στοιχεία της δανειοδοτούμενης επιχείρησης με βάση τα δικά τους κριτήρια.

Να τονίσω, επίσης, ότι εξαιτίας της μεγάλης βαρύτητας που έχουν για τον επιχειρηματικό κόσμο οι αναλύσεις της αγοράς, η δημοσίευση αξιόπιστων οικονομικών στοιχείων που συνεπάγεται λογιστική τυποποίηση, είτε από φορείς εκπροσώπησης επιχειρηματικών φορέων είτε από εθνικές αρχές όπως η ΕΛΣΤΑΤ, συνιστά αδιαμφισβήτητο γεγονός. Αναρωτιέμαι, επομένως, σε τι θα εξυπηρετήσουν οι αξιολογήσεις αυτές, όταν δεν τις αποδέχεται ούτε η φορολογική αρχή, αλλά ούτε και οι τράπεζες.

Με την εισηγούμενη τώρα κατάργηση της Λογιστικής Ομάδας 8, στο δεικτικό Σχέδιο Λογαριασμών του Παραρτήματος Γ΄ του νομοσχεδίου και την προωθούμενη ανάμειξη των στοιχείων της Ομάδας 8 με τα στοιχεία της Ομάδας 6 για τα πρωτογενή έξοδα κατ’ είδος και της Ομάδας 7 για τα πρωτογενή έσοδα κατ’ είδος, αίρεται η δυνατότητα κατάρτισης λογαριασμού της γενικής εκμετάλλευσης του πλέον βασικού λογαριασμού πληροφόρησης για τη διοίκηση της κάθε επιχείρησης, αλλά και την Ελεγκτική Υπηρεσία του Δημοσίου.

Η επικείμενη κατάργηση της υποχρέωσης κατάρτισης του λογαριασμού της γενικής εκμετάλλευσης, η οποία μεταξύ άλλων προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για βασικά μεγέθη της επιχείρησης, όπως τα συγκεντρωτικά στοιχεία των αποθεμάτων ενάρξεως και λήξεως κάθε περιόδου, των αγορών περιόδου, των εσόδων κατ’ είδος της περιόδου και των εξόδων κατ’ είδος της ιδίας περιόδου, θα αποτελέσει καίριο πλήγμα στην προσπάθεια αναβάθμισης των ελεγκτικών μηχανισμών που διαθέτει σήμερα η φορολογική διοίκηση.

Στο Ενιαίο Γενικό Λογιστικό Σχέδιο εμπεριέχονται οι θεμελιώδεις κανόνες της λειτουργίας του σχεδίου λογαριασμών, καθώς επίσης και το κεφάλαιο των οικονομικών καταστάσεων που είναι απόλυτα συνδεδεμένες με τους εν λόγω λογαριασμούς. Συνεπώς, εγείρεται το ερώτημα για το πώς μπορεί να καταστεί εφικτή η εφαρμογή ενός καταργηθέντος νομοθετήματος από το σύνολο των επιχειρήσεων που εφαρμόζει σήμερα το Ενιαίο Γενικό Λογιστικό Σχέδιο και πώς να αντιμετωπίζουν τους ελέγχους, όταν το νομοσχέδιο προβλέπει διαφορετικές οικονομικές καταστάσεις.

Παράλληλα καλό θα ήταν το Υπουργείο Οικονομικών να μας ενημερώσει για το πώς θα αποφευχθεί το πρόσθετο κόστος της σύνδεσης των οικονομικών καταστάσεων με τους λογαριασμούς του Ενιαίου Γενικού Λογιστικού Σχεδίου.

Στο νομοσχέδιο, βεβαίως, υπάρχουν και διατάξεις που κινούνται προς τη θετική κατεύθυνση. Έτσι, δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω ότι με το νομοσχέδιο αυτό παρέχονται όλες οι απλοποιήσεις και οι απαλλαγές που προβλέπει η Οδηγία με έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά της εθνικής μας οικονομίας.

Έτσι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες επιχειρήσεις και οι ατομικές, καθώς και οι αυταπασχολούμενοι, ορθά θα συνεχίσουν να τηρούν τα λογιστικά τους βιβλία όπως τα τηρούσαν, κάτι που προβλέπεται από το άρθρο 3 του παρόντος νομοσχεδίου και δεν υποχρεώνονται σε εφαρμογή σχεδίου λογαριασμών.

Διατηρούνται απαλλαγές και διευκολύνσεις που ισχύουν και σήμερα, για παράδειγμα διατηρείται η απαλλαγή από την υποχρέωση διενέργειας φυσικής απογραφής για επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι τις 150.000 ευρώ, ενώ προβλέπεται η δυνατότητα να ορίσει η διοίκηση περαιτέρω απλοποιήσεις και απαλλαγές.

Δηλαδή με λίγα λόγια υπάρχει δυνατότητα διατήρησης των απαλλαγών που προϋπήρχαν, κάτι το οποίο επιτρέπεται και από την Κοινοτική Οδηγία 34.

Επίσης, ειδικές απαλλαγές της παραγράφου 11 του άρθρου 30, όμοια απαλλαγή με τις επιχειρήσεις πρατηρίων υγρών καυσίμων, πρέπει να ισχύσει και για τις επιχειρήσεις πώλησης καπνοβιομηχανικών προϊόντων, εφ’ όσον τα δυο αυτά επαγγέλματα αντιμετωπίζονται ενιαία από τη νομοθεσία.

Εκσυγχρονίζονται και οι σχετικές ρυθμίσεις περί του δελτίου αποστολής, ώστε να είναι δυνατός ο σχετικός έλεγχος. Αναγνωρίζεται το τιμολόγιο στο βασικό παραστατικό για τις πάσης φύσεως πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών, ενώ για τις γενικές πωλήσεις προβλέπεται η απόδειξη λιανικής πωλήσεως. Διευρύνεται ο χρόνος έκδοσης του τιμολογίου πώλησης, το οποίο μπορεί να εκδίδεται μέχρι τη δέκατη πέμπτη ημέρα του επομένου μήνα από την αποστολή ή παράδοση των αγαθών. Επεκτείνεται η δυνατότητα έκδοσης τιμολογίου πώλησης προς το δημόσιο ή Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου εντός του έτους, στο οποίο οριστικοποιείται η συναλλαγή με τις εξαιρέσεις που προβλέπονται από το σχετικό άρθρο.

Διατηρείται η χρήση ταμειακής μηχανής ή φορολογικού μηχανισμού για πωλήσεις λιανικής, με δυνατότητα απαλλαγής ορισμένων κατηγοριών. Προωθείται η ηλεκτρονική τιμολόγηση στη χονδρική και τη λιανική και η συνακόλουθη μείωση του κόστους συναλλαγών. Διευθετούνται αποτελεσματικά πολύπλοκα ζητήματα, που αποδίδονται στην υφιστάμενη πολυνομία, καθώς επιχειρείται για πρώτη φορά μια ομαδοποίηση των λογιστικών κανόνων με βάση τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.

Θα καταλήξω, όμως, λέγοντας ότι ο εξορθολογισμός και ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου δραστηριοποίησης του επιχειρείν δεν γίνεται μόνο από την τυπική συνένωση σε ένα νομοθέτημα όλων των κανόνων που διέπουν τη λειτουργία τους, αλλά κυρίως από το περιεχόμενό τους και το πόσο χρηστικοί και ωφέλιμοι καθίστανται αυτοί για την επιβίωση και την ομαλή λειτουργία των επιχειρήσεων.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα και παραπάνω παρατήρησα, ενδείκνυται η εξακολούθηση της υποχρεωτικής εφαρμογής των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων στις εισηγμένες στην οργανωμένη χρηματιστηριακή αγορά εταιρείες, όπως προβλέπεται από το ν. 2190/1920 και της αντίστοιχης προαιρετικής τους ισχύος από τις μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, όπως προβλέπεται και από την Κοινοτική Οδηγία 34, την οποία υποτίθεται ότι ενσωματώνουμε στο εγχώριο δίκαιο, πρακτική η οποία ακολουθήθηκε από τα είκοσι πέντε σε σύνολο είκοσι οκτώ κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θέλω να κάνω και μια επισήμανση, η οποία έγινε από όλους και νομίζω ότι είναι μια προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για να μην καταστεί το παρόν νομοσχέδιο γράμμα κενό περιεχομένου. Πρώτον, θα πρέπει το Υπουργείο Οικονομικών και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να ανταποκριθούν έγκαιρα και να εκδώσουν τις απαραίτητες ερμηνευτικές εγκυκλίους και τα κανονιστικά διατάγματα, ώστε να μπορέσουν τόσο οι επιχειρήσεις όσο και η λογιστική κοινότητα να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του νέου νομοσχέδιου. Δεύτερον, οι επιχειρήσεις που υποστηρίζουν τα λογισμικά προγράμματα θα πρέπει να έχουν και αυτές τον επαρκή χρόνο που απαιτείται, ώστε να προσαρμοστούν στις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου.

Θα κλείσω με κάτι που σας έχω πει, κύριε Υπουργέ, ότι φοβάμαι πως ούτε η δημόσια διοίκηση θα είναι έτοιμη, αλλά ούτε και η αγορά στο σύνολό της. Δηλαδή, ούτε οι επιχειρήσεις, αλλά ούτε και η λογιστική κοινότητα θα μπορέσουν από 1/1/2015 να εφαρμόσουν το παρόν νομοσχέδιο και θα αναγκαστεί το ίδιο το Υπουργείο να παρατείνει την ισχύ της εφαρμογής του για χρονικό διάστημα μεταγενέστερο της 1/1/2015, που προβλέπεται από το παρόν νομοσχέδιο.